Lib. Cap.

 1  1,   3|        annos obtinuerat et a senatu populi Romani amicus appellatus
 2  1,   8|            negat se more et exemplo populi Romani posse iter ulli per
 3  1,  10|      futurum ut homines bellicosos, populi Romani inimicos, locis patentibus
 4  1,  13| reminisceretur et veteris incommodi populi Romani et pristinae virtutis
 5  1,  13|         constitissent ex calamitate populi Romani et internecione exercitus
 6  1,  14|      gravius ferre quo minus merito populi Romani accidissent; qui
 7  1,  18|           obtinendi venire; imperio populi Romani non modo de regno,
 8  1,  30|      veteribus Helvetiorum iniuriis populi Romani ab his poenas bello
 9  1,  30|           usu [terrae] Galliae quam populi Romani accidisse, propterea
10  1,  31|      fractos, qui et sua virtute et populi Romani hospitio atque amicitia
11  1,  31|         recenti victoria vel nomine populi Romani deterrere posse ne
12  1,  33| intellegebat; quod in tanto imperio populi Romani turpissimum sibi
13  1,  35|           Haeduos ceterosque amicos populi Romani defenderet, se Haeduorum
14  1,  36|           longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum. Quod sibi
15  1,  40|   Ariovistum se consule cupidissime populi Romani amicitiam adpetisse;
16  1,  40|      perspecta eum neque suam neque populi Romani gratiam repudiaturum.
17  1,  43|      nostram amicitiam adpetissent. Populi Romani hanc esse consuetudinem,
18  1,  43|              quod vero ad amicitiam populi Romani attulissent, id iis
19  1,  44|       tempus pependerint. Amicitiam populi Romani sibi ornamento et
20  1,  44|           libenter sese recusaturum populi Romani amicitiam quam adpetierit.
21  1,  44|           ante hoc tempus exercitum populi Romani Galliae provinciae
22  1,  44|         Sequanis habuissent auxilio populi Romani usos esse. Debere
23  1,  44|            nobilibus principibusque populi Romani gratum esse facturum (
24  1,  45|            posset: neque suam neque populi Romani consuetudinem pati
25  1,  45|          potius esse Ariovisti quam populi Romani. Bello superatos
26  1,  45|          tempus spectari oporteret, populi Romani iustissimum esse
27  2,   1|       Gallia versari noluerant, ita populi Romani exercitum hiemare
28  2,   3|           in fidem atque potestatem populi Romani permittere, neque
29  2,  32|      imperaturum ne quam dediticiis populi Romani iniuriam inferrent.
30  2,  34|           in dicionem potestatemque populi Romani esse redactas.~
31  3,  23|     existimabantur. Hi consuetudine populi Romani loca capere, castra
32  4,  16|    intellegerent et posse et audere populi Romani exercitum Rhenum
33  4,  16|             dederent, responderunt: populi Romani imperium Rhenum finire;
34  4,  16|            uti opinione et amicitia populi Romani tuti esse possint.
35  4,  17|       arbitrabatur neque suae neque populi Romani dignitatis esse statuebat.
36  4,  21|          obsides dare atque imperio populi Romani obtemperare. Quibus
37  4,  21|            civitates horteturque ut populi Romani fidem sequantur seque
38  5,   3|           futuros neque ab amicitia populi Romani defecturos confirmavit
39  5,  29|            contumeliis acceptis sub populi Romani imperium redactam
40  5,  41|              non esse consuetudinem populi Romani accipere ab hoste
41  6,   1|   celeritate et copiis docuit, quid populi Romani disciplina atque
42  6,   7|           strepitu et tumultu, quam populi Romani fert consuetudo castra
43  7,   1|          occasione, qui iam ante se populi Romani imperio subiectos
44  7,  17|         tamen vox est ab eis audita populi Romani maiestate et superioribus
45  7,  39| adulescentium consiliis ab amicitia populi Romani deficere; quod futurum
46  8,   1|        copiarum habiturum exercitum populi Romani ad omnia persequenda;
47  8,   7|            ei summo esse odio nomen populi Romani intellexissent. Paucis
48  8,  44|    Epasnactus Arvernus, amicissimus populi Romani, sine dubitatione