Lib. Cap.

 1  1,  11|         Caesarem mittunt rogatum auxilium: ita se omni tempore de
 2  1,  13|          flumen transissent suis auxilium ferre non possent, ne ob
 3  1,  31|        obsides repetituros neque auxilium a populo Romano imploraturos
 4  1,  31|         Romam ad senatum venisse auxilium postulatum, quod solus neque
 5  1,  32|          qui aderant magno fletu auxilium a Caesare petere coeperunt.
 6  1,  32|       occulto quidem queri neque auxilium implorare auderent absentisque
 7  1,  44|          proximo Haeduos Romanis auxilium tulisse neque ipsos in iis
 8  2,  10|    diutius morarentur neque suis auxilium ferrent non poterat. ~
 9  3,   4|       videbatur, eo occurrere et auxilium ferre, sed hoc superari
10  3,   5|         eruptione facta extremum auxilium experirentur. Itaque convocatis
11  3,  15|        ei rei nullum reperiretur auxilium, fuga salutem petere contenderunt.
12  4,   8|       iniuriis querantur et a se auxilium petant: hoc se Ubiis imperaturus.~
13  4,  12|    fratri intercluso ab hostibus auxilium ferret, illum ex periculo
14  4,  16|        magnopere orabant ut sibi auxilium ferret, quod graviter ab
15  4,  16|        transportaret: id sibi ad auxilium spemque reliqui temporis
16  4,  19|        Ubiorum recepit atque his auxilium suum pollicitus, si a Suebis
17  4,  34|     tempore oportunissimo Caesar auxilium tulit: namque eius adventu
18  5,  48|      tamen unum communis salutis auxilium in celeritate ponebat. Venit
19  6,   8|      territis Romanis Germanorum auxilium exspectare, neque suam pati
20  6,  23|          hominem probant suumque auxilium pollicentur atque ab multitudine
21  7,  24|  curreretur aut cui rei ferretur auxilium vix ratio iniri posset.
22  7,  59|        obiectis ab animi virtute auxilium petendum videbat. ~
23  7,  66|     adorirantur. Si pedites suis auxilium ferant atque in eo morentur,
24  7,  77|     respiciamus, quam ad nostrum auxilium concitavimus. Quid hominum
25  7,  80|       continebantur et hi qui ad auxilium convenerant clamore et ululatu
26  8,   4| Bituriges ad eum legatos mittunt auxilium petitum contra Carnutes,
27  8,  27|        cognitis proficiscitur ad auxilium Duratio ferendum. At Dumnacus
28  8,  28|       suis contra nostros ferunt auxilium. Fit proelium acri certamine.
29  8,  48|       suorum invocat fidem atque auxilium, ne sua vulnera per fidem