Lib. Cap.

 1  1,   4|       obaeratosque suos, quorum magnum numerum habebat, eodem conduxit;
 2  1,  18|   largiendum magnas comparasse; magnum numerum equitatus suo sumptu
 3  1,  39|       causa Caesarem secuti non magnum in re militari usum habebant:
 4  1,  39|    timore paulatim etiam ii qui magnum in castris usum habebant,
 5  1,  54| perterritos senserunt, insecuti magnum ex iis numerum occiderunt.
 6  2,  10|      nostri in flumine adgressi magnum eorum numerum occiderunt;
 7  2,  17|         legiones impedimentorum magnum numerum intercedere, neque
 8  2,  17|   venisset reliquaeque legiones magnum spatium abessent, hanc sub
 9  3,  19|        milites nostri consecuti magnum numerum eorum occiderunt;
10  4,   3|       agros: hac re significari magnum numerum civitatum suam vim
11  4,  22|         anteponendas iudicabat, magnum iis numerum obsidum imperat.
12  5,  10|    itaque ex eo concursu navium magnum esse incommodum acceptum. ~
13  5,  23|    deductis, quod et captivorum magnum numerum habebat, et nonnullae
14  6,  14|        propinquisque mittuntur. Magnum ibi numerum versuum ediscere
15  7,  38|     praesidi fiducia una erant: magnum numerum frumenti commeatusque
16  7,  45|    locis vagarentur. Prima luce magnum numerum impedimentorum ex
17  7,  55|   magnam partem contulerat; huc magnum numerum equorum huius belli
18  7,  61|     consuetudinem tumultuari et magnum ire agmen adverso flumine
19  7,  85|       ad declivitatem fastigium magnum habet momentum. Alii tela
20  7,  90|   facturos pollicentur. Imperat magnum numerum obsidum. Legiones
21  8,  11| reliquarumque civitatum, quorum magnum numerum evocaverat, praesidio
22  8,  21| refugisse nuntios caedis. Tamen magnum ut in tanta calamitate Bellovacos
23  8,  34|    minus sumerent non poterant, magnum numerum frumenti comparant,
24  8,  48|     quae singularis erat in eo, magnum odium Commi adiungebat,
25  8,  53|                           53-~ ~Magnum hoc testimonium senatus