Lib. Cap.

 1  2,  12|       Galli neque audierant, et celeritate Romanorum permoti legatos
 2  2,  19|        proturbatis, incredibili celeritate ad flumen decucurrerunt,
 3  2,  19|         viderentur. Eadem autem celeritate adverso colle ad nostra
 4  2,  31| altitudinis machinationes tanta celeritate promovere possent; se suaque
 5  3,  13|     modi congressus erat ut una celeritate et pulsu remorum praestaret,
 6  3,  29|    latus extruebat. Incredibili celeritate magno spatio paucis diebus
 7  4,  14|      rebus subito perterriti et celeritate adventus nostri et discessu
 8  4,  35|         si essent hostes pulsi, celeritate periculum effugerent, tamen
 9  5,  18|         subsequi iussit. Sed ea celeritate atque eo impetu milites
10  5,  29|       consentiret, unam esse in celeritate positam salutem. Cottae
11  5,  39|       quod omnem spem hostes in celeritate ponebant atque hanc adepti
12  5,  40|      CXX excitantur incredibili celeritate; quae deesse operi videbantur,
13  5,  48|    communis salutis auxilium in celeritate ponebat. Venit magnis itineribus
14  5,  49|      aequo animo remittendum de celeritate existimabat: consedit et
15  5,  53|  Labienum per Remos incredibili celeritate de victoria Caesaris fama
16  6,   1|     Quinto Titurio amiserat, et celeritate et copiis docuit, quid populi
17  6,  29|    equitatu praemittit, si quid celeritate itineris atque opportunitate
18  7,   9|        Aeduis iniretur consili, celeritate praecurreret. Eo cum pervenisset,
19  7,  12|    suaeque vitae consuleret, ut celeritate reliquas res conficeret,
20  7,  20|   Romani tanta opportunitate et celeritate venissent: non haec omnia
21  7,  40|      castra, quod res posita in celeritate videbatur; Gaium Fabium
22  7,  45|     incommodi proponit: hoc una celeritate posse mutari; occasionis
23  8,   3| domestica salute cogitandi; qua celeritate et fideles amicos retinebat
24  8,  52|    Caesar percucurrisset, summa celeritate ad exercitum Nemetocennam