Lib. Cap.

 1  1,  33|     arbitrabatur. Paulatim autem Germanos consuescere Rhenum transire
 2  1,  39|     ingenti magnitudine corporum Germanos, incredibili virtute atque
 3  1,  40|          Denique hos esse eosdem Germanos quibuscum saepe numero Helvetii
 4  1,  50|     reperiebat causam, quod apud Germanos ea consuetudo esset ut matres
 5  1,  50|         ita dicere: non esse fas Germanos superare, si ante novam
 6  2,   1|  sollicitarentur, partim qui, ut Germanos diutius in Gallia versari
 7  4,   4|     Rhenum dispositis praesidiis Germanos transire prohibebant. Illi
 8  4,   6|        non nullis civitatibus ad Germanos invitatos eos uti ab Rheno
 9  4,   7|     coepit, quibus in locis esse Germanos audiebat. A quibus cum paucorum
10  4,   7|         quorum haec fuit oratio: Germanos neque priores populo Romano
11  4,  16|     iustissima quod, cum videret Germanos tam facile impelli ut in
12  4,  16|      Rhenum finire; si se invito Germanos in Galliam transire non
13  5,  41|     omnem esse in armis Galliam; Germanos Rhenum transisse; Caesaris
14  6,   2|         defertur. Illi finitimos Germanos sollicitare et pecuniam
15  6,   2|          communicare, a Treveris Germanos crebris legationibus sollicitari,
16  6,  12|          eorum erant clientelae, Germanos atque Ariovistum sibi adiunxerant
17  6,  24|        Ac fuit antea tempus, cum Germanos Galli virtute superarent,
18  6,  35|        adferret. Trans Rhenum ad Germanos pervenit fama, diripi Eburones
19  6,  41|          neque incolumi exercitu Germanos castra oppugnaturos fuisse
20  7,  13| committit: laborantibus iam suis Germanos equites circiter CCCC summittit,
21  7,  70|      Laborantibus nostris Caesar Germanos summittit legionesque pro
22  8,  21|          Atrebas ad eos confugit Germanos, a quibus ad id bellum auxilia
23  8,  36|        fluminis esse demissa; at Germanos equitesque imprudentibus