Lib. Cap.

 1  3,   9|     instituunt, hoc maiore spe quod multum natura loci confidebant.
 2  3,  25| auxiliaresque, quibus ad pugnam non multum Crassus confidebat, lapidibus
 3  4,   1|          colendi causa licet. Neque multum frumento, sed maximam partem
 4  4,   1|           lacte atque pecore vivunt multum sunt in venationibus; quae
 5  4,   3|     propterea quod Rhenum attingunt multum ad eos mercatores ventitant
 6  5,   1|          imperat fieri, quam ad rem multum humilitas adiuvat. Ea quae
 7  5,   2|            invenit instructas neque multum abesse ab eo quin paucis
 8  5,  14|           est maritima omnis, neque multum a Gallica differunt consuetudine.
 9  5,  22|     repentinos Galliae motus, neque multum aestatis superesset, atque
10  5,  47|             imperatum erat, non ita multum moratus in itinere cum legione
11  6,  21|                       21-~ ~Germani multum ab hac consuetudine differunt.
12  6,  28|        cornuum et figura et species multum a nostrorum boum cornibus
13  6,  30|           equitibus esse dicebatur. Multum cum in omnibus rebus tum
14  6,  30|            periculum et ad vitandum multum fortuna valuit. ~
15  6,  42|            locum relinqui debuisse, multum fortunam in repentino hostium
16  7,  17|           nullo studio agebant, non multum adiuvabant, alteri non magnis
17  7,  55|     expellere possent. Quam ad spem multum eos adiuvabat, quod Liger
18  7,  84|            pluribus locis occurrit. Multum ad terrendos nostros valet
19  8,  25|        bellis cultu et feritate non multum a Germanis differebat neque
20  8,  32|        cives quondam integris rebus multum potuisset, semperque auctor