Lib. Cap.

 1  1,  18|           Helvetios regni obtinendi venire; imperio populi Romani non
 2  1,  33|           magnam eorum multitudinem venire populo Romano periculosum
 3  1,  34|          ille se velit, illum ad se venire oportere. Praeterea se neque
 4  1,  34|      exercitu in eas partes Galliae venire audere quas Caesar possideret,
 5  1,  35|           referret ut in conloquium venire invitatus gravaretur neque
 6  2,   5|            unum locum coactas ad se venire vidit neque iam longe abesse
 7  2,  13|            eius fidem ac potestatem venire neque contra populum Romanum
 8  4,  22|          quo minus in eundem portum venire possent: has equitibus tribuit.
 9  5,   3|         suis discedere atque ad eum venire noluisse, quo facilius civitatem
10  5,   4| Indutiomarum ad se cum CC obsidibus venire iussit. His adductis, in
11  5,  27|            alterae legioni subsidio venire posset. Non facile Gallos
12  5,  46|       proficisci celeriterque ad se venire. Exit cum nuntio Crassus.
13  5,  54|          cum is omnem ad se senatum venire iussisset, dicto audientes
14  6,   2|            Senones ad imperatum non venire et cum Carnutibus finitimisque
15  6,   3|     vastatisque agris in deditionem venire atque obsides sibi dare
16  6,  35|              Tribus horis Aduatucam venire potestis: huc omnes suas
17  7,   1|         dissensionibus ad exercitum venire posse. Hac impulsi occasione,
18  8,  23|         conspectum cuiusquam Romani venire.~