Lib. Cap.

 1  1,  42|  detractis eo legionarios milites legionis X., cui quam maxime confidebat,
 2  1,  42| inridicule quidam ex militibus X. legionis dixit: plus quam pollicitus
 3  1,  46|           etsi sine ullo periculo legionis delectae cum equitatu proelium
 4  2,  23|                             23-~ ~Legionis VIIII. et X. milites, ut
 5  2,  25|                25-~ ~Caesar ab X. legionis cohortatione ad dextrum
 6  2,  25|          unum locum conlatis XII. legionis confertos milites sibi ipsos
 7  3,   1|         et ipse cum reliquis eius legionis cohortibus in vico Veragrorum,
 8  4,  25|          altitudinem maris, qui X legionis aquilam gerebat, obtestatus
 9  5,   9|           prohibebant. At milites legionis septimae, testudine facta
10  5,  57|           sese teneret, de suo ac legionis periculo nihil timebat;
11  6,  40|    superiores erant ordines huius legionis traducti, ne ante partam
12  7,  47|           Lucius Fabius, centurio legionis VIII, quem inter suos eo
13  7,  50|         Marcus Petronius, eiusdem legionis centurio, cum portam excidere
14  7,  51|     constiterat. Hanc rursus XIII legionis cohortes exceperunt, quae
15  7,  60|        relinquit; quinque eiusdem legionis reliquas de media nocte
16  7,  62|           victoriae, cum septimae legionis tribunis esset nuntiatum
17  8,   2|   complura oppida haberent, unius legionis hibernis non potuerint contineri
18  8,  36|         Germani equitesque signis legionis visis vehementissime proeliantur.