Lib. Cap.

 1  1,  16| comportari, adesse dicere. Ubi se diutius duci intellexit et diem
 2  1,  26|       atque acriter pugnatum est. Diutius cum sustinere nostrorum
 3  1,  31|           non posse eius imperia, diutius sustineri. Nisi quid in
 4  1,  49|      tenere Caesar intellexit, ne diutius commeatu prohiberetur, ultra
 5  2,   1|           partim qui, ut Germanos diutius in Gallia versari noluerant,
 6  2,   6|  subsidium sibi submittatur, sese diutius sustinere non posse. ~
 7  2,  10|    cognoverant. His persuaderi ut diutius morarentur neque suis auxilium
 8  3,   9|          propter inopiam frumenti diutius apud se morari posse confidebant;
 9  3,  24|        voces audirentur expectari diutius non oportere quin ad castra
10  3,  29|          et continuatione imbrium diutius sub pellibus milites contineri
11  4,  35|      constituit. Commisso proelio diutius nostrorum militum impetum
12  7,  20|       studere omnes videret, quod diutius laborem ferre non possent.
13  7,  32|         eorum clientelas. Quod si diutius alatur controversia, fore
14  7,  82|           priores fossas explent, diutius in his rebus administrandis
15  8,   5|         tectis expulsi nullo loco diutius consistere auderent nec
16  8,  15|     viderent neque pernoctare aut diutius permanere sine periculo
17  8,  19|       diversum proelium. Quod cum diutius pari Marte iniretur, paulatim
18  8,  44|         committebat, quod nusquam diutius sine periculo commoraturus