Lib. Cap.

 1  1,   8|       numquam interdiu, saepius noctu si perrumpere possent conati,
 2  2,  33|    oppido exire iussit, ne quam noctu oppidani a militibus iniuriam
 3  3,   2|       Gallis concesserat, omnes noctu discessisse montesque qui
 4  4,  32|       huc nostros esse venturos noctu in silvis delituerant; tum
 5  5,   9|          Atrium praefecit. Ipse noctu progressus milia passuum
 6  5,  37|        oppugnationem sustinent; noctu ad unum omnes desperata
 7  5,  40|      viis missi intercipiuntur. Noctu ex materia, quam munitionis
 8  5,  40|         oppugnationem opus sunt noctu comparantur; multae praeustae
 9  5,  53|   Labieni oppugnare decreverat, noctu profugit copiasque omnes
10  6,   7|        natura cogebat. Labienus noctu tribunis militum primisque
11  6,  43|         saltibus se eriperet et noctu occultatus alias regiones
12  7,  11|         contingebat, veritus ne noctu ex oppido profugerent, duas
13  7,  26|     tardabat. Iamque hoc facere noctu apparabant, cum matres familiae
14  7,  69|      eruptio fieret: haec eadem noctu excubitoribus ac firmis
15  7,  71|     capit omnem ab se equitatum noctu dimittere. Discedentibus
16  7,  72| cingeretur, ne de improviso aut noctu ad munitiones hostium multitudo
17  8,  14|     similem obsessionem Alesiae noctu dimittunt eos quos aut aetate