Lib. Cap.

 1  1,  19|       iustitiam, temperantiam cognoverat; nam ne eius supplicio Diviciaci
 2  4,   6|       evocatis Caesar ea quae cognoverat dissimulanda sibi existimavit,
 3  4,   9|     se impetrari posse dixit. Cognoverat enim magnam partem equitatus
 4  4,  31|    etsi nondum eorum consilia cognoverat, tamen et ex eventu navium
 5  5,   1|      magnos ibi fluctus fieri cognoverat; ad onera, ad multitudinem
 6  5,   2|     Britanniam traiectum esse cognoverat, circiter milium passuum
 7  5,   6|     inter Gallos auctoritatis cognoverat. Accedebat huc quod in concilio
 8  5,   6|     ex suis hospitibus Caesar cognoverat. Ille omnibus primo precibus
 9  5,   8|    egressum superiore aestate cognoverat. Qua in re admodum fuit
10  5,  11|   quae ex nuntiis litterisque cognoverat coram perspicit, sic ut
11  5,  19|      quibus nos iter facturos cognoverat pecora atque homines ex
12  5,  25|       hiemare quorumque opera cognoverat Tasgetium interfectum, hos
13  5,  52| virtutem testimonio Ciceronis cognoverat. De casu Sabini et Cottae
14  6,   5| venisse Germanis in amicitiam cognoverat. Haec prius illi detrahenda
15  7,  44|       Caesar per exploratores cognoverat, dorsum esse eius iugi prope