Lib. Cap.

 1  1,   2|   coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus
 2  2,  14|    intellegerent quantam calamitatem civitati intulissent, in Britanniam
 3  2,  24| impedimentisque eorum hostes potitos civitati renuntiaverunt. ~
 4  5,   3|            petere coeperunt, quoniam civitati consulere non possent, veritus
 5  5,   7|          cognita Caesar, quod tantum civitati Aeduae dignitatis tribuebat,
 6  5,  27|           quam ipse in multitudinem. Civitati porro hanc fuisse belli
 7  5,  27|         daturum. Quod cum faciat, et civitati sese consulere, quod hibernis
 8  5,  55|             partem. Neque tamen ulli civitati Germanorum persuaderi potuit,
 9  7,  15|           praesidio et ornamento sit civitati, suis manibus succendere
10  7,  28|            suos curaret, quae cuique civitati pars castrorum ab initio
11  7,  32|            maxime necessario tempore civitati subveniat: summo esse in
12  7,  40|         Caesar, quod semper Aeduorum civitati praecipue indulserat, nulla
13  7,  64|          Horum principibus pecunias, civitati autem imperium totius provinciae
14  8,   1|   persequenda; non esse autem alicui civitati sortem incommodi recusandam,
15  8,   3|          locis occurrit nec dat ulli civitati spatium de aliena potius