Caput, Par.

 1  I, 1   | admodum paucis ceteros in ipso uitae adparatu uita destituat.
 2 II, 2   |      dubitem: ~exigua pars est uitae quam nos uiuimus. ~ceterum
 3 III, 5  |       et quem tandem longioris uitae praedem accipis? quis ista
 4 III, 5  |         non pudet te reliquias uitae tibi reseruare et id solum
 5 VII, 7  |   dispunge, inquam, et recense uitae tuae dies: uidebis paucos
 6 IX, 1   |       possint uiuere, inpendio uitae uitam instruunt, cogitationes
 7 IX, 1   |  longum ordinant. maxima porro uitae iactura dilatio est: illa
 8 IX, 5   |   adpropinquasse: sic hoc iter uitae adsiduum et citatissimum,
 9  X, 5   |    quietae mentis est in omnes uitae suae partes discurrere:
10 XII, 5  |  captatur et usque eo in omnes uitae secessus mala sua illos
11 XVIII, 3|         mihi crede, satius est uitae suae rationem quam frumenti
12 XIX, 2  |      expectat te in hoc genere uitae multum bonarum artium, amor
13 XX, 1   |      nomen, ne inuideris: ista uitae damno parantur. ut unus