Caput, Par.

 1  I, 3  |    diffluit, ubi nullae bonae rei inpenditur, ultima demum
 2 III, 4 |     qui alicui uel homini uel rei donatur dies ultimus sit.
 3 VI, 4  |       nec uelocissimae omnium rei moram facitis, sed abire
 4 VII, 1 |       illos numero, qui nulli rei nisi uino ac libidini uacant.
 5 VII, 3 | occupati quam uiuere. nullius rei difficilior scientia est.
 6  X, 3  |     iniucunda est paenitendae rei recordatio. inuiti itaque
 7 XIII, 7|  potens disceret inuideretque rei minime humanae. o quantum
 8 XVI, 4 |        4 omnis illis speratae rei longa dilatio est. at illud
 9 XVII, 6|  Poenos nondum tantae maturus rei Scipio. uictor Hannibalis,
10 XVII, 6| reponetur: ciuiles seruatorem rei publicae agitabunt seditiones