10-decis | decor-incer | incho-optat | optau-sorti | sparg-zenon
Caput, Par.
1 VII, 10 | 10 non est itaque quod quemquam
2 V, 1 | euntem tenet, nouissime abductus, nec secundis rebus quietus
3 VII, 7 | qui te sibi aduocant tibi abducunt. ille reus quot dies abstulit?
4 VII, 4 | nondum se scire confessi uita abierunt, nedum ut isti sciant.
5 X, 5 | ac respicere non possunt. abit igitur uita eorum in profundum
6 XV, 4 | noceri non potest. nulla abolebit aetas, nulla deminuet: sequens
7 IV, 6 | ulcera cum ipsis membris absciderat: alia subnascebantur. uelut
8 XVIII, 3| rationes administras tam abstinenter quam alienas, tam diligenter
9 VII, 7 | abducunt. ille reus quot dies abstulit? quot ille candidatus? quot
10 III, 4 | transierit. uelut ex pleno et abundanti inpenditis, cum interim
11 XI, 2 | est. quantulacumque itaque abunde sufficit et ideo, quandoque
12 XIX, 1 | ad haec sacra et sublimia accedas sciturus, quae materia sit
13 IX, 4 | necopinantes inciderunt. accedere eam cotidie non sentiebant.
14 XX, 3 | procurationis ab C. Caesare ultro accepisset, conponi se in lecto et
15 VI, 2 | enim uolnere per inguen accepto conlapsus est, aliquo dubitante,
16 XI, 1 | decrepiti senes paucorum annorum accessionem uotis mendicant. minores
17 XX, 2 | conlapsus est. turpis, quem accipiendis inmorientem rationibus diu
18 I, 4 | 4 ita est, non accipimus breuem uitam, sed facimus,
19 III, 5 | longioris uitae praedem accipis? quis ista sicut disponis
20 VIII, 2 | congiaria homines carissime accipiunt et illis aut laborem aut
21 XVII, 5 | suffragatores incipimus. accusandi deposuimus molestiam: iudicandi
22 VI, 1 | 1 Liuius Drusus, uir acer et uehemens, cum leges nouas
23 X, 1 | sed incursu auertendam aciem, non probam cauillationem
24 X, 3 | patescunt. nemo, nisi quoi omnia acta sunt sub censura sua, quae
25 VII, 6 | clientium greges aut causarum actiones aut ceteras honestas miserias
26 X, 2 | agimus, breue est, quod acturi sumus, dubium, quod egimus,
27 IV, 5 | aliorum in eum mucrones acuebantur.
28 IV, 6 | adulterio uelut sacramento adacti iam infractam aetatem territabant.
29 XIII, 8 | auspicante illo loco aues non addixissent, alia deinceps innumerabilia,
30 XX, 3 | illi suus restitutus est. adeone iuuat occupatum mori?
31 XVIII, 4| et uiribus imperi ludit, aderat ultimum malorum obsessis
32 VIII, 5 | uita festinat: mors interim aderit, cui, uelis nolis, uacandum
33 X, 4 | temporis omnes, cum iusseris, aderunt, ad arbitrium tuum inspici
34 II, 4 | pererra: hic aduocat, hic adest. ille periclitatur, ille
35 II, 2 | 2 multos aut adfectatio alienae fortunae aut suae
36 XVI, 2 | illos inprudentia incertis adfectibus et incurrentibus in ipsa,
37 XVII, 1 | cogitatio: haec quam diu? ab hoc adfectu reges suam fleuere potentiam,
38 VIII, 2 | tanta in illis discordia adfectuum est!
39 VII, 9 | nouae uoluptatis possit adferre? omnia nota, omnia ad satietatem
40 IV, 5 | collegis, nouissime cum adfinibus coactus armis decernere
41 XIII, 8 | extra pomerium esse, ut ille adfirmabat, propter alteram ex duabus
42 XII, 4 | serias, etiam saepe tristes adhibiti sunt, exauditur tacita modulatio:
43 V, 2 | semiliber. alia deinceps adicit, quibus et priorem aetatem
44 XIV, 1 | tuentur: omne aeuum suo adiciunt. quidquid annorum ante illos
45 II, 5 | superiorum fastidio, quod ipsis adire uolentibus non uacauerint:
46 XIV, 4 | uitabunt et per obscuros aedium aditus profugient? quasi non inhumanius
47 XIV, 4 | alienum exspectent, uix adleuatis labris insusurratum miliens
48 XIII, 6 | solutos dedit, cum alioqui adligati darentur, ad conficiendos
49 XVIII, 3| orbis terrarum rationes administras tam abstinenter quam alienas,
50 XIV, 1 | interdictum est, in omnia admittimur et, si magnitudine animi
51 VIII, 5 | nihil tumultuabitur, nihil admonebit uelocitatis suae: tacita
52 XII, 6 | natare, quando cenare, alius admonet: usque eo nimio delicati
53 XI, 1 | inbecillitas mortalitatis admonuit, quemadmodum pauentes moriuntur,
54 VIII, 2 | mortis periculum propius est admotum, medicorum genua tangentes,
55 XVII, 2 | superfuturus esset: at illis admoturus erat fatum ipse qui flebat,
56 XIII, 8 | satius esset nullis studiis admoueri quam his inplicari. ~
57 XV, 3 | uelis. non in nomen tantum adoptaberis, sed in ipsa bona, quae
58 I, 1 | paucis ceteros in ipso uitae adparatu uita destituat. nec huic
59 VII, 7 | non in amicitiam, sed in adparatum habet? dispunge, inquam,
60 XIII, 5 | translato nomine Messana adpellatus est paulatimque uolgo permutante
61 VI, 4 | effugiat necesse est. non enim adprenditis nec retinetis nec uelocissimae
62 IX, 5 | peruenisse se ante sentiunt quam adpropinquasse: sic hoc iter uitae adsiduum
63 XVIII, 2| uiuidae, mergas. non est istud adquiescere: inuenies maiora omnibus
64 XIII, 8 | prouinciali, sed Italico agro adquisito proferre moris apud antiquos
65 XIV, 1 | ante illos actum est, illis adquisitum est. nisi ingratissimi sumus,
66 X, 6 | quod tam breue est, ut adripi non possit, et id ipsum
67 XV, 3 | familiae sunt: elige in quam adscisci uelis. non in nomen tantum
68 XVII, 5 | 5 operose adsecuntur, quae uolunt, anxii tenent,
69 XVII, 5 | uolunt, anxii tenent, quae adsecuti sunt. nulla interim numquam
70 VII, 8 | 8 adsecutus ille quos optauerat fasces
71 XX, 2 | natu et inperitae coronae adsensiones captantem spiritus liquit.
72 IX, 5 | adpropinquasse: sic hoc iter uitae adsiduum et citatissimum, quod uigilantes
73 III, 1 | quam multis distribuit? adstricti sunt in continendo patrimonio:
74 II, 3 | resurgere aut in dispectum ueri adtollere oculos sinunt, sed demersos
75 XIX, 1 | incorruptum et a fraude aduehentium et a neglegentia frumentum
76 V, 1 | secundis rebus quietus nec aduersarum patiens, quotiens illum
77 XV, 2 | contumelia, laudetur sine adulatione, ad quorum se similitudinem
78 IV, 6 | filia et tot nobiles iuuenes adulterio uelut sacramento adacti
79 VII, 7 | omnes illi, qui te sibi aduocant tibi abducunt. ille reus
80 II, 4 | usque ad summos pererra: hic aduocat, hic adest. ille periclitatur,
81 XIV, 4 | uitabunt et per obscuros aedium aditus profugient? quasi
82 XVIII, 6| quaedam enim ignorantibus aegris curanda sunt: causa multis
83 VIII, 2 | quasi gratuito. at eosdem aegros uideas, si mortis periculum
84 IV, 5 | per Macedoniam, Siciliam, Aegyptum, Syriam Asiamque et omnis
85 XVIII, 4| nec rationem patitur nec aequitate mitigatur nec ulla prece
86 XVII, 6 | fastiditos a iuuene dis aequos honores iam senem contumacis
87 XII, 2 | maiorem dierum partem in aeruginosis lamellis consumit? qui in
88 VIII, 2 | diligentiam suam locant: nemo aestimat tempus. utuntur illo laxius
89 VIII, 1 | uenit, ideoque uilissima aestimatur, immo paene nullum eius
90 VII, 8 | sortem sibi obtingere magno aestimauit: quando, inquit, istos effugiam?
91 XVI, 3 | occupationes, in otio relicti aestuant, nec quomodo id disponant
92 XVIII, 4| cogita non id egisse te ab aetate prima omni cultu studiorum
93 XII, 2 | uinctorum suorum greges in aetatium et colorum paria diducit?
94 XIV, 2 | animo, quae inmensa, quae aeterna sunt, quae cum melioribus
95 XV, 4 | 4 hi tibi dabunt ad aeternitatem iter et te in illum locum,
96 III, 3 | quid tibi in tam longo aeuo facti operis sit, quam multi
97 XIV, 1 | aetatem bene tuentur: omne aeuum suo adiciunt. quidquid annorum
98 V, 2 | fracta arma refouente? quid agam, inquit, hic quaeris? moror
99 XIII, 1 | dubitabit, quin operose nihil agant, qui litterarum inutilium
100 III, 2 | uel supra premitur annus: agedum, ad conputationem aetatem
101 XVII, 6 | trudetur. otium numquam agetur, semper optabitur. ~
102 X, 2 | futurum est. ex his quod agimus, breue est, quod acturi
103 XVII, 6 | seruatorem rei publicae agitabunt seditiones et post fastiditos
104 X, 6 | quorum inrequieta semper agitatio numquam in eodem uestigio
105 XVIII, 2| quae repositus et securus agites.
106 XI, 2 | uita procul ab omni negotio agitur, quidni spatiosa sit? nihil
107 XIII, 8 | prouinciali, sed Italico agro adquisito proferre moris
108 XVI, 1 | miseri, tamdiu se, dum nihil agunt, occupatos fuisse.
109 XIII, 8 | interim Fabianus noster aiebat, an satius esset nullis
110 XVI, 5 | fabulis humanos errores alentium, quibus uisus est Iuppiter
111 XIII, 7 | coacturus: at idem postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo
112 | aliarum
113 | alicui
114 | alicuius
115 II, 2 | 2 multos aut adfectatio alienae fortunae aut suae querella
116 XVIII, 3| administras tam abstinenter quam alienas, tam diligenter quam tuas,
117 XVII, 5 | torserunt: plus temporis alieni auferunt. candidati laborare
118 XIV, 1 | tenebris ad lucem erutas alieno labore deducimur. nullo
119 XVII, 5 | desiit esse: quaesitor est. alienorum bonorum mercennaria procuratione
120 | aliis
121 XVIII, 4| malorum obsessis quoque, alimentorum egestas. exitio paene ac
122 XIII, 6 | leones solutos dedit, cum alioqui adligati darentur, ad conficiendos
123 | aliorum
124 XIV, 3 | officia discursant, qui se aliosque inquietant, cum bene insanierint,
125 | aliquam
126 | aliquos
127 | aliunde
128 IV, 5 | externa bella conuertit. dum Alpes placat immixtosque mediae
129 XIX, 2 | uiuendi ac moriendi scientia, alta rerum quies.
130 XX, 5 | rapiuntur et rapiunt, dum alter alterius quietem rumpit,
131 XIII, 8 | ille adfirmabat, propter alteram ex duabus causis, aut quod
132 XII, 8 | interierit, ut an sedeat alteri credat?
133 V, 3 | solutus, et sui iuris et altior ceteris. quid enim supra
134 IV, 1 | 1 Potentissimis et in altum sublatis hominibus excidere
135 XVI, 4 | est. at illud tempus, quod amant, breue est et praeceps breuiusque
136 XIV, 5 | uenientem ad se beatiorem amantioremque sui dimittet. nemo quemquam
137 XIX, 3 | alienum ambulant gradum, amare et odisse, res omnium liberrimas,
138 XII, 5 | secuntur, ut nec bibant sine ambitione nec edant.
139 XVII, 5 | substituuntur, spes spem excitat, ambitionem ambitio. miseriarum non
140 XX, 1 | quosdam antequam in summum ambitionis eniterentur, inter prima
141 XX, 5 | dedicationes et ad rogum munera et ambitiosas exequias. at me hercules
142 X, 4 | 4 ille qui multa ambitiose concupiit, superbe contempsit,
143 XIX, 3 | dormiunt somnum, ad alienum ambulant gradum, amare et odisse,
144 IX, 1 | 1 Potestne quicquam amentius hominum eorum dici otio,
145 III, 2 | tempore creditor, quantum amica, quantum rex, quantum cliens
146 XV, 1 | periculosus erit, nullius amicitia capitalis, nullius sumptuosa
147 VII, 7 | potentior amicus, qui uos non in amicitiam, sed in adparatum habet?
148 V, 1 | inimicos, partim dubios amicos, dum fluctuatur cum republica
149 VII, 7 | aeger? quot ille potentior amicus, qui uos non in amicitiam,
150 X, 3 | 3 hoc amittunt occupati. nec enim illis
151 XIX, 2 | uitae multum bonarum artium, amor uirtutum atque usus, cupiditatum
152 XVIII, 3| publicas. in eo officio amorem consequeris, in quo odium
153 I, 4 | sed prodigi sumus. sicut amplae et regiae opes ubi ad malum
154 XVII, 5 | sunt. nulla interim numquam amplius redituri temporis ratio
155 XIV, 1 | egredi humanae imbecillitatis angustias libet, multum, per quod
156 XIII, 7 | bellum inter tam disparia animalia committeret, cum in conspectu
157 I, 2 | uiro lis: aetatis illam animalibus tantum indulsisse, ut quina
158 XIII, 6 | parum est: ingenti mole animalium exterantur.
159 XIV, 2 | transitu in illa toto nos demus animo, quae inmensa, quae aeterna
160 VIII, 2 | 2 annua ac congiaria homines carissime
161 | antequam
162 XVII, 6 | uictor Hannibalis, uictor Antiochi, sui consulatus decus, fraterni
163 XIII, 4 | et naues nunc quoque ex antiqua consuetudine, quae commeatus
164 X, 1 | philosophis, sed ex ueris et antiquis: contra adfectus inpetu,
165 XIV, 5 | et Democritum ceterosque antistites bonarum artium, qui Aristotelem
166 IV, 6 | Paulusque et iterum timenda cum Antonio mulier. haec ulcera cum
167 XII, 3 | ordinem iacuit, nisi omnia in anulos suos reciderunt? quis est
168 VII, 7 | ille candidatus? quot illa anus efferendis heredibus lassa?
169 XII, 2 | paucorum furore pretiosa, anxia suptilitate concinnat et
170 XVII, 5 | adsecuntur, quae uolunt, anxii tenent, quae adsecuti sunt.
171 II, 1 | periculis intentos aut suis anxios. sunt quos ingratus superiorum
172 XII, 5 | quam suspensi sint, quomodo aper a coco exeat, qua celeritate
173 XIV, 3 | perambulauerint nec ullas apertas fores praeterierint, cum
174 IX, 5 | gradu facimus, occupatis non apparet nisi in fine. ~
175 XIII, 4 | fuit, Caudex ob hoc ipsum appellatus, quia plurium tabularum
176 XVIII, 4| laboriosae operae. tanto aptiora portandis oneribus tarda
177 XVIII, 4| sed parum ad beatam uitam apto reuoca et cogita non id
178 XVII, 6 | dictaturam properat peruadere: ab aratro reuocabitur. ibit in Poenos
179 XII, 5 | cum uideam, quam solliciti argentum ordinent, quam diligenter
180 XII, 8 | processit, ut iam mimorum arguere possimus neglegentiam. esse
181 XVI, 2 | 2 nec est, quod hoc argumento probari putes longam illos
182 XVI, 3 | 3 illud quoque argumentum non est, quod putes, diu
183 XIV, 5 | antistites bonarum artium, qui Aristotelem et Theophrastum uolent habere
184 I, 2 | esse, longam artem. inde Aristotelis cum rerum natura exigentis
185 IV, 5 | nouissime cum adfinibus coactus armis decernere mari terraque
186 XII, 5 | ministeria discurrant, quanta arte scindantur aues in frusta
187 I, 2 | uitam breuem esse, longam artem. inde Aristotelis cum rerum
188 VI, 4 | supra mille annos exeat, in artissimum contrahetur. ista uitia
189 IV, 5 | Siciliam, Aegyptum, Syriam Asiamque et omnis prope oras bello
190 XII, 2 | colorum paria diducit? qui athletas nobilissimos pascit?
191 XIV, 4 | per refertum clientibus atrium prodire uitabunt et per
192 V, 2 | uoces exprimit in quadam ad Atticum epistula iam uicto patre
193 XVII, 3 | cum haec quoque, quibus se attollunt et super hominem efferunt,
194 VI, 2 | disputatur, an ipse sibi manus attulerit. subito enim uolnere per
195 X, 4 | uicit, insidiose decepit, auare rapuit, prodige effudit,
196 VII, 7 | quot ille ad inritandam auaritiam captantium simulatus aeger?
197 VII, 1 | speciose tamen errant. licet auaros mihi, licet iracundos enumeres
198 XVI, 5 | uitia nostra incendere quam auctores illis inscribere deos et
199 XIII, 2 | praeterea an eiusdem esset auctoris, alia deinceps huius notae,
200 VI, 2 | euasuram tam praecoquem audaciam. sero itaque querebatur
201 X, 3 | exacta animum reuocant nec audent ea retemptare, quorum uitia,
202 II, 5 | uolentibus non uacauerint: audet quisquam de alterius superbia
203 XV, 2 | cotidie consulat, a quibus audiat uerum sine contumelia, laudetur
204 XII, 4 | illi? qui in conponendis, audiendis, discendis canticis operati
205 XII, 7 | 7 audio quendam ex delicatis, si
206 II, 5 | inspicere te umquam, non audire dignatus es. non est itaque,
207 VII, 8 | concursu omnia ultra, quam audiri potest, conplet: quando,
208 XIII, 3 | superuacua discendi: his diebus audiui quendam referentem, quae
209 XIII, 8 | scire magis prodest, quam Auentinum montem extra pomerium esse,
210 X, 1 | uolneribus, sed incursu auertendam aciem, non probam cauillationem
211 XVII, 5 | torserunt: plus temporis alieni auferunt. candidati laborare desiimus:
212 IV, 2 | 2 diuus Augustus, cui di plura quam ulli
213 III, 3 | dolor, stulta laetitia, auida cupiditas, blanda conuersatio
214 IX, 3 | longam seriem, utcumque auiditati tuae uisum est, exporrigis?
215 II, 5 | aliquando respexit. ille aures suas ad tua uerba demisit.
216 XIII, 8 | secessisset, aut quod Remo auspicante illo loco aues non addixissent,
217 VI, 1 | umquam ferias contigisse. ausus est enim et pupillus adhuc
218 XII, 7 | humanam dediscere, cum ex balneo inter manus elatus et in
219 XII, 1 | solos putes dicere, quos e basilica inmissi demum canes eiciunt,
220 XVIII, 4| honorifico quidem sed parum ad beatam uitam apto reuoca et cogita
221 XIV, 5 | nemo non uenientem ad se beatiorem amantioremque sui dimittet.
222 IV, 5 | Asiamque et omnis prope oras bello circumactus Romana caede
223 XIII, 7 | natis beluis obiceret, cum bellum inter tam disparia animalia
224 XIII, 7 | cateruas sub alio caelo natis beluis obiceret, cum bellum inter
225 II, 1 | natura querimur? illa se benigne gessit: uita, si uti scias,
226 XII, 5 | sua illos secuntur, ut nec bibant sine ambitione nec edant.
227 III, 3 | laetitia, auida cupiditas, blanda conuersatio abstulerit,
228 XI, 1 | esse fingunt. mendacio sibi blandiuntur et tam libenter se fallunt
229 XIII, 6 | conficiendos eos missis a rege Boccho iaculatoribus? et hoc sane
230 XIII, 6 | innoxiis hominibus ad ullam rem bonam pertinet? princeps ciuitatis
231 XIII, 6 | principes, ut fama tradidit, bonitatis eximiae, memorabile putauit
232 I, 4 | at quamuis modicae, si bono custodi traditae sunt, usu
233 XVII, 5 | quaesitor est. alienorum bonorum mercennaria procuratione
234 XIX, 3 | hi si uolent scire quam breuis ipsorum uita sit, cogitent
235 XVI, 1 | 1 Illorum breuissima ac sollicitissima aetas
236 XVI, 5 | licentiam? possunt istis non breuissimae uideri noctes, quas tam
237 X, 6 | 6 praesens tempus breuissimum est, adeo quidem, ut quibusdam
238 XVI, 4 | amant, breue est et praeceps breuiusque multo suo uoto. aliunde
239 XIV, 2 | quidni ab hoc exiguo et caduco temporis transitu in illa
240 IV, 5 | bello circumactus Romana caede lassos exercitus ad externa
241 XIII, 7 | hominum cateruas sub alio caelo natis beluis obiceret, cum
242 IV, 5 | mouet, in ipsa urbe Murenae, Caepionis, Lepidi, Egnati, aliorum
243 XVIII, 4| paucos illos dies, quibus C. Caesar periit, si quis inferis
244 XX, 3 | uacationem procurationis ab C. Caesare ultro accepisset, conponi
245 XIX, 2 | ista respicere? nunc, dum calet sanguis, uigentibus genibus
246 XVII, 6 | 6 Marium caliga dimisit: consulatus exercet.
247 III, 1 | satis hanc humanarum mentium caliginem mirabuntur: praedia sua
248 XIII, 7 | minime humanae. o quantum caliginis mentibus nostris obicit
249 XVII, 2 | 2 cum per magna camporum spatia porrigeret exercitum
250 XVII, 5 | temporis alieni auferunt. candidati laborare desiimus: suffragatores
251 VII, 7 | dies abstulit? quot ille candidatus? quot illa anus efferendis
252 XII, 1 | e basilica inmissi demum canes eiciunt, quos aut in sua
253 IX, 2 | instinctus salutare carmen canit: ~optima quaeque dies miseris
254 VII, 10 | itaque quod quemquam propter canos aut rugas putes diu uixisse: [
255 XII, 4 | conponendis, audiendis, discendis canticis operati sunt, dum uocem,
256 XVIII, 4| uigorem, rerum maximarum capacissimum, a ministerio honorifico
257 XII, 3 | succreuit, dum de singulis capillis in consilium itur, dum aut
258 VII, 9 | cibi: quod nec desiderat et capit.
259 VIII, 2 | genua tangentes, si metuunt capitale supplicium, omnia sua, ut
260 XV, 1 | periculosus erit, nullius amicitia capitalis, nullius sumptuosa obseruatio.
261 XII, 3 | qui non sollicitior sit de capitis sui decore quam de salute?
262 XIII, 5 | familia Valeriorum urbis captae in se translato nomine Messana
263 XX, 2 | inperitae coronae adsensiones captantem spiritus liquit. turpis
264 VII, 7 | ad inritandam auaritiam captantium simulatus aeger? quot ille
265 XII, 5 | elegantiae lautitiaeque fama captatur et usque eo in omnes uitae
266 XIII, 8 | currum centum et uiginti captiuos elephantos duxisse. Sullam
267 VIII, 4 | putes illos ignorare, quam cara res sit: dicere solent eis,
268 XVI, 5 | uideri noctes, quas tam care mercantur? diem noctis expectatione
269 XVIII, 2| quietem uoco: non ut somno et caris turbae uoluptatibus, quicquid
270 XIV, 2 | Socrate licet, dubitare cum Carneade, cum Epicuro quiescere,
271 XI, 1 | non fruerentur, quam in cassum omnis ceciderit labor, cogitant.
272 XVII, 4 | in occasum. neminem porro casura delectant: miserrimam ergo
273 XIII, 7 | cum tot miserorum hominum cateruas sub alio caelo natis beluis
274 X, 1 | dicere Fabianus, non ex his cathedrariis philosophis, sed ex ueris
275 V, 1 | 1 Marcus Cicero inter Catilinas, Clodios iactatus Pompeiosque
276 X, 1 | auertendam aciem, non probam cauillationem esse: animum contundi debere,
277 XVII, 6 | uel miserae sollicitudinis causae. per occupationes uita trudetur.
278 VII, 6 | inter clientium greges aut causarum actiones aut ceteras honestas
279 XI, 1 | fruerentur, quam in cassum omnis ceciderit labor, cogitant.
280 XX, 1 | praetextam saepe iam sumptam, cum celebre in foro nomen, ne inuideris:
281 XVI, 3 | ueniat condictum tempus cenae, tarde ire horas queruntur:
282 XII, 6 | debeant, quando natare, quando cenare, alius admonet: usque eo
283 X, 3 | quoi omnia acta sunt sub censura sua, quae numquam fallitur,
284 XVII, 2 | consumpturus illos, quibus centesimum annum timebat.
285 III, 2 | aetatis humanae uidemus. centesimus tibi uel supra premitur
286 XX, 5 | minimum uixerint, ad faces et cereos ducenda sunt. ~ ~
287 XII, 2 | lamellis consumit? qui in ceromate (nam, pro facinus, ne Romanis
288 IX, 2 | temporis utendi uelocitate certandum est et uelut ex torrenti
289 XI, 2 | cunctabitur sapiens ire ad mortem certo gradu. ~
290 III, 3 | repete memoria tecum, quando certus consilii fueris, quotus
291 IX, 2 | cunctaris?, inquit, quid cessas? nisi occupas, fugit. et
292 XIX, 1 | sidera uicibus suis excitet? cetera deinceps ingentibus plena
293 VII, 6 | aut causarum actiones aut ceteras honestas miserias exclamare
294 VII, 1 | enim turpius occupati sunt. ceteri etiam si uana gloriae imagine
295 V, 3 | et sui iuris et altior ceteris. quid enim supra eum potest
296 VII, 9 | satietatem percepta sunt. de cetero fors fortuna, ut uolet,
297 XIV, 5 | Pythagoran cotidie et Democritum ceterosque antistites bonarum artium,
298 II, 2 | uitae quam nos uiuimus. ~ceterum quidem omne spatium non
299 XVIII, 4| septem aut octo certe dierum cibaria superesse. dum ille pontes
300 VII, 9 | saturo iam ac pleno aliquid cibi: quod nec desiderat et capit.
301 IV, 5 | et omnis prope oras bello circumactus Romana caede lassos exercitus
302 II, 4 | multis nihil liberi relinquit circumfusus clientium populus? omnis
303 II, 3 | 3 urgent et circumstant uitia undique nec resurgere
304 XX, 3 | lecto et uelut exanimem a circumstante familia plangi iussit. lugebat
305 XIV, 3 | meritoriam salutationem circumtulerint, quotum quemque ex tam inmensa
306 XX, 4 | sexagesimo senatorem non citat: difficilius homines a se
307 IX, 5 | hoc iter uitae adsiduum et citatissimum, quod uigilantes dormientesque
308 I, 2 | multa ac magna genito tanto citeriorem terminum stare.
309 XX, 2 | ille, qui uiuendo lassus citius quam laborando inter ipsa
310 IV, 5 | sollicitudinum tegerent: cum ciuibus primum, deinde cum collegis,
311 XVII, 6 | sit, cum Ioue reponetur: ciuiles seruatorem rei publicae
312 XIII, 3 | gloriam non tendunt, circa ciuilium tamen operum exempla uersantur.
313 XIII, 6 | bonam pertinet? princeps ciuitatis et inter antiquos principes,
314 IX, 2 | 2 clamat ecce maximus uates et uelut
315 XI, 1 | fuisse, qui non uixerint, clamitant et, si modo euaserint ex
316 XIV, 1 | ingratissimi sumus, illi clarissimi sacrarum opinionum conditores
317 I, 1 | imprudens uolgus ingemuit. clarorum quoque uirorum hic adfectus
318 XIII, 4 | persuaserit nauem conscendere. Claudius is fuit, Caudex ob hoc ipsum
319 III, 2 | amica, quantum rex, quantum cliens abstulerit, quantum lis
320 XV, 2 | senectus manet, qui se in horum clientelam contulit? habebit, cum quibus
321 XIV, 4 | quam multi per refertum clientibus atrium prodire uitabunt
322 V, 1 | Cicero inter Catilinas, Clodios iactatus Pompeiosque et
323 XV, 5 | illum qui ceteros terminus cludit. solus generis humani legibus
324 XIII, 7 | funderet mox plus ipsum fundere coacturus: at idem postea Alexandrina
325 IV, 5 | nouissime cum adfinibus coactus armis decernere mari terraque
326 XII, 5 | suspensi sint, quomodo aper a coco exeat, qua celeritate signo
327 XIII, 4 | commeatus per Tiberim subuehunt, codicariae uocantur.
328 XIII, 4 | uocatur, unde publicae tabulae codices dicuntur et naues nunc quoque
329 VIII, 5 | te tibi reddet. ibit, qua coepit, aetas nec cursum suum aut
330 III, 2 | uxoria, quantum seruorum coercitio, quantum officiosa per urbem
331 VI, 1 | stipatus ingenti totius Italiae coetu, exitum rerum non peruidens,
332 I, 3 | ultima demum necessitate cogente, quam ire non intelleximus,
333 XV, 1 | 1 Horum te mori nemo coget: omnes docebunt. horum nemo
334 IV, 4 | illum diem laetissimus cogitabat, quo magnitudinem suam exueret.
335 XI, 1 | cassum omnis ceciderit labor, cogitant.
336 IX, 3 | ad exprobrandam infinitam cogitationem, quod non optimam quamque
337 IX, 1 | inpendio uitae uitam instruunt, cogitationes suas in longum ordinant.
338 XIX, 3 | breuis ipsorum uita sit, cogitent ex quota parte sua sit. ~
339 XIII, 7 | intellecta inani iactatione cognominis sui.
340 VII, 2 | quamdiu timeant, quamdiu colant, quamdiu colantur, quantum
341 VII, 2 | quamdiu colant, quamdiu colantur, quantum uadimonia sua atque
342 IV, 5 | ciuibus primum, deinde cum collegis, nouissime cum adfinibus
343 XII, 2 | suorum greges in aetatium et colorum paria diducit? qui athletas
344 XII, 3 | consilium itur, dum aut disiecta coma restituitur aut deficiens
345 XII, 3 | rempublicam turbari quam comam suam? qui non sollicitior
346 XIII, 4 | antiqua consuetudine, quae commeatus per Tiberim subuehunt, codicariae
347 VI, 3 | 3 superuacuum est commemorare plures, qui cum aliis felicissimi
348 VI, 1 | praetextatus iudicibus reos commendare et gratiam suam foro interponere
349 XIII, 6 | duodeuiginti pugnam edidisse commissis more proelii innoxiis hominibus
350 XVIII, 4| multa milia frumenti bene committerentur: maius quiddam et altius
351 XIII, 7 | inter tam disparia animalia committeret, cum in conspectu populi
352 XIV, 2 | sunt, quae cum melioribus communia?
353 XIX, 1 | corporibus dimissos natura componat? quid sit quod huius mundi
354 XII, 3 | quam de salute? qui non comptior esse malit quam honestior?
355 VII, 2 | excute. adspice quamdiu computent, quamdiu insidientur, quamdiu
356 XX, 1 | iuuenta disponitur, inter conatus magnos et inprobos inualida
357 XIX, 1 | concepto umore uitietur et concalescat, ut ad mensuram pondusque
358 XIII, 8 | mendaciis aut similia? 9 nam ut concedas omnia eos fide bona dicere,
359 XIX, 1 | transfundatur in horrea, ne concepto umore uitietur et concalescat,
360 XII, 2 | pretiosa, anxia suptilitate concinnat et maiorem dierum partem
361 XVI, 5 | uisus est Iuppiter uoluptate concubitus delenitus duplicasse noctem:
362 X, 4 | ille qui multa ambitiose concupiit, superbe contempsit, inpotenter
363 III, 4 | omnia tamquam immortales concupiscitis.
364 II, 4 | illos, ad quorum felicitatem concurritur: bonis suis effocantur.
365 VII, 8 | toto foro patronus et magno concursu omnia ultra, quam audiri
366 XVI, 3 | uidetur dies, quod, dum ueniat condictum tempus cenae, tarde ire
367 XIV, 1 | clarissimi sacrarum opinionum conditores nobis nati sunt, nobis uiam
368 XV, 4 | aliquid ad uenerationem conferet, quoniam quidem in uicino
369 III, 5 | destinare, quod in nullam rem conferri possit? quam serum est tunc
370 VII, 9 | non tempus in usus suos confert, qui omnes dies tamquam
371 VII, 4 | tamen ex his nondum se scire confessi uita abierunt, nedum ut
372 XVII, 3 | esse tempora etiam ipsorum confessione misera, cum haec quoque,
373 II, 4 | putas disserere, quorum in confesso mala sunt? adspice illos,
374 XIII, 6 | alioqui adligati darentur, ad conficiendos eos missis a rege Boccho
375 VIII, 2 | 2 annua ac congiaria homines carissime accipiunt
376 XV, 5 | omnium temporum in unum conlatio. ~
377 I, 3 | large data est, si tota bene conlocaretur. sed ubi per luxum ac neglegentiam
378 XII, 3 | atque illinc in frontem conpellitur? quomodo irascuntur, si
379 VII, 8 | ultra, quam audiri potest, conplet: quando, inquit, res proferentur?
380 XVI, 4 | noctes uidentur, quas in conplexu scortorum aut uino exigunt?
381 V, 2 | quibus et priorem aetatem conplorat et de praesenti queritur
382 XII, 4 | 4 quid illi? qui in conponendis, audiendis, discendis canticis
383 XX, 3 | Caesare ultro accepisset, conponi se in lecto et uelut exanimem
384 IV, 6 | uotum erat eius, qui uoti conpotes facere poterat. ~
385 III, 2 | itaque ex seniorum turba conprehendere aliquem: peruenisse te ad
386 XVII, 2 | numerum eius sed mensuram conprenderet Persarum rex insolentissimus,
387 XV, 5 | aliquod: hoc recordatione conprendit. instat: hoc utitur. uenturum
388 III, 2 | premitur annus: agedum, ad conputationem aetatem tuam reuoca. dic,
389 I, 1 | de naturae malignitate conqueritur, quod in exiguum aeui gignimur,
390 XIII, 4 | primus persuaserit nauem conscendere. Claudius is fuit, Caudex
391 XIII, 2 | contineas, nihil tacitam conscientiam iuuant, suie proferas, non
392 XV, 4 | uetustas et mouet: at iis, quae consecrauit sapientia, noceri non potest.
393 III, 1 | ingenia fulserunt, in hoc unum consentiant, numquam satis hanc humanarum
394 XVII, 5 | mercennaria procuratione consenuit: suis opibus detinetur.
395 XVIII, 3| publicas. in eo officio amorem consequeris, in quo odium uitare difficile
396 III, 3 | memoria tecum, quando certus consilii fueris, quotus quisque dies
397 XII, 3 | de singulis capillis in consilium itur, dum aut disiecta coma
398 XVI, 4 | enim alio transfugiunt et consistere in una cupiditate non possunt.
399 XIV, 2 | excedere. cum rerum natura in consortium omnis aeui patiatur incedere,
400 XIII, 7 | animalia committeret, cum in conspectu populi Romani multum sanguinis
401 XX, 5 | profectu animi: nemo in conspicuo mortem habet, nemo non procul
402 VI, 1 | quidem, ut quaedam iudicia constet ab illo rapta.
403 XVIII, 4| egestas. exitio paene ac fame constitit et, quae famem sequitur,
404 XVI, 3 | uel uoluptatis exspectatur constitutum, transilire medios dies
405 XIII, 4 | naues nunc quoque ex antiqua consuetudine, quae commeatus per Tiberim
406 XV, 2 | deliberet, quos de se cotidie consulat, a quibus audiat uerum sine
407 V, 1 | patiens, quotiens illum ipsum consulatum suum non sine causa, sed
408 II, 1 | cultus uoluntaria seruitute consumat.
409 XII, 2 | in aeruginosis lamellis consumit? qui in ceromate (nam, pro
410 II, 4 | uindicat. alius in alium consumitur. interroga de istis, quorum
411 XIII, 1 | excoquendi in sole corporis cura consumpsere uitam. non sunt otiosi,
412 XVII, 2 | et intra exiguum tempus consumpturus illos, quibus centesimum
413 X, 4 | ambitiose concupiit, superbe contempsit, inpotenter uicit, insidiose
414 XII, 8 | delectant. nimis humilis et contempti hominis uidetur scire quid
415 XII, 1 | speciosius elidi aut in aliena contemptius, quos officia domibus suis
416 III, 1 | patiuntur et, si exigua contentio est de modo finium, ad lapides
417 XX, 1 | annus, omnis annos suos conterent. quosdam antequam in summum
418 XV, 1 | docebunt. horum nemo annos tuos conteret: suos tibi contribuet. nullius
419 XIII, 4 | quia plurium tabularum contextus caudex apud antiquos uocatur,
420 II, 3 | quando aliqua fortuito quies contigit, uelut profundum mare, in
421 XIII, 2 | deinceps huius notae, quae siue contineas, nihil tacitam conscientiam
422 III, 1 | distribuit? adstricti sunt in continendo patrimonio: simul ad iacturam
423 II, 4 | sanguinem educit? quam multi continuis uoluptatibus pallent? quam
424 VI, 4 | annos exeat, in artissimum contrahetur. ista uitia nullum non saeculum
425 XV, 1 | tuos conteret: suos tibi contribuet. nullius ex his sermo periculosus
426 XV, 2 | qui se in horum clientelam contulit? habebit, cum quibus de
427 XVII, 6 | aequos honores iam senem contumacis exilii delectabit ambitio.
428 XV, 2 | quibus audiat uerum sine contumelia, laudetur sine adulatione,
429 X, 1 | cauillationem esse: animum contundi debere, non uellicari. tamen
430 I, 2 | natura exigentis minime conueniens sapienti uiro lis: aetatis
431 XIV, 5 | manibus abire patietur. nocte conueniri et interdiu ab omnibus mortalibus
432 VII, 3 | 3 denique inter omnes conuenit nullam rem bene exerceri
433 III, 3 | auida cupiditas, blanda conuersatio abstulerit, quam exiguum
434 XVIII, 1| sustinueris, partim publicas in te conuerteris. satis iam per laboriosa
435 IV, 5 | exercitus ad externa bella conuertit. dum Alpes placat immixtosque
436 XII, 8 | tantum incredibilium uitiorum copia ingenioso in hoc unum seculo
437 XII, 2 | illum tu otiosum uocas qui Corinthia, paucorum furore pretiosa,
438 XX, 2 | grandem natu et inperitae coronae adsensiones captantem spiritus
439 XIX, 1 | casus expectet, ubi nos a corporibus dimissos natura componat?
440 IV, 6 | uelut graue multo sanguine corpus parte semper aliqua rumpebatur.
441 XIII, 5 | pertineat, quod Valerius Coruinus primus Messanam uicit et
442 II, 4 | quam multorum eloquentia et cotidiano ostentandi ingenii studio
443 XIV, 4 | excludere. quam multi hesterna crapula semisomnes et graues, illis
444 V, 1 | iactatus Pompeiosque et Crassos, partim manifestos inimicos,
445 IX, 1 | expectatio, quae pendet ex crastino, perdit hodiernum: quod
446 VII, 9 | ultimum ordinat, nec optat crastinum nec timet. quid enim est,
447 XII, 8 | interierit, ut an sedeat alteri credat?
448 XIII, 7 | rerum naturam esse tunc credidit, cum tot miserorum hominum
449 III, 2 | quantum ex isto tempore creditor, quantum amica, quantum
450 XVII, 4 | minus bene quam optimae creditur: alia felicitate ad tuendam
451 I, 4 | custodi traditae sunt, usu crescunt: ita aetas nostra bene disponenti
452 VIII, 3 | quemadmodum praeteritorum annorum cuiusque numerus proponi, sic futurorum:
453 II, 4 | uidebis notis: ille illius cultor est, hic illius. suus nemo
454 XVIII, 4| te ab aetate prima omni cultu studiorum liberalium, ut
455 II, 1 | quos ingratus superiorum cultus uoluntaria seruitute consumat.
456 XI, 2 | ultimus dies uenerit, non cunctabitur sapiens ire ad mortem certo
457 IX, 2 | aeui~prima fugit. ~quid cunctaris?, inquit, quid cessas? nisi
458 XI, 1 | non diu uiuant? uide quam cupiant diu uiuere. decrepiti senes
459 XVI, 4 | transfugiunt et consistere in una cupiditate non possunt. non sunt illis
460 II, 3 | sinunt, sed demersos et in cupiditatem infixos premunt. numquam
461 XIII, 8 | ista errores minuent? cuius cupiditates prement? quem fortiorem,
462 XIX, 2 | amor uirtutum atque usus, cupiditatum obliuio, uiuendi ac moriendi
463 XV, 1 | quominus quantum plurimum cupieris, haurias.
464 VII, 8 | ille quos optauerat fasces cupit ponere et subinde dicit:
465 IV, 1 | omnibus bonis suis praeferant. cupiunt interim ex illo fastigio
466 XVIII, 6| enim ignorantibus aegris curanda sunt: causa multis moriendi
467 XIII, 6 | 6 num et hoc cuiquam curare permittes, quod primus L.
468 XIX, 1 | simile tu putas esse, utrum cures, ut incorruptum et a fraude
469 XII, 5 | frusta non enormia, quam curiose infelices pueruli ebriorum
470 XIII, 3 | proelio Duilius uicit, primus Curius Dentatus in triumpho duxit
471 VIII, 5 | sicut missa est a primo die, curret. nusquam deuertetur, nusquam
472 VI, 4 | spatium quod, quamuis natura currit, ratio dilatat, cito uos
473 XIII, 8 | unum omnium Romanorum ante currum centum et uiginti captiuos
474 X, 6 | quibusdam nullum uideatur. in cursu enim semper est, fluit et
475 I, 4 | quamuis modicae, si bono custodi traditae sunt, usu crescunt:
476 XV, 3 | erunt sordide nec maligne custodienda: maiora fient, quo illa
477 VII, 5 | cum tempore suo permutaret custos eius parcissimus. itaque
478 XIV, 2 | cum Stoicis uincere, cum Cynicis excedere. cum rerum natura
479 IV, 4 | hominibus gentibusque fortunam dabat, illum diem laetissimus
480 XV, 4 | 4 hi tibi dabunt ad aeternitatem iter et
481 XX, 1 | ne inuideris: ista uitae damno parantur. ut unus ab illis
482 VII, 6 | illos aliquando intellegere damnum suum: plerosque certe audies
483 IV, 5 | ultra Rhenum et Euphraten et Danuuium terminos mouet, in ipsa
484 XIII, 6 | dedit, cum alioqui adligati darentur, ad conficiendos eos missis
485 I, 1 | tam uelociter, tam rapide dati nobis temporis spatia decurrunt,
486 XII, 5 | exeat, qua celeritate signo dato glabri ad ministeria discurrant,
487 XV, 3 | sortiremur parentes, forte nobis datos: nobis uero ad nostrum arbitrium
488 VIII, 1 | nihil petitur, quasi nihil datur. re omnium pretiosissima
489 XII, 6 | occurrunt, quos quando lauari debeant, quando natare, quando cenare,
490 X, 1 | cauillationem esse: animum contundi debere, non uellicari. tamen ut
491 VIII, 3 | dispensare, quod certum est: id debet seruari diligentius quod
492 X, 4 | inpotenter uicit, insidiose decepit, auare rapuit, prodige effudit,
493 XIII, 7 | postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo mancipio transfodiendum
494 IV, 5 | adfinibus coactus armis decernere mari terraque sanguinem
495 XII, 3 | horae transmittuntur, dum decerpitur, si quid proxima nocte succreuit,
496 XIII, 8 | sed ut illo reuertar, unde decessi, et in eadem materia ostendam
497 XIV, 4 | quasi non inhumanius sit decipere quam excludere. quam multi
498 XI, 1 | fallunt quam si una fata decipiant. iam uero cum illos aliqua
499 IX, 5 | cogitatio iter facientis decipit et peruenisse se ante sentiunt
500 XII, 3 | excandescunt, si quid ex iuba sua decisum est, si quid extra ordinem
|