Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Lucius Annaeus Seneca
De brevitate vitae

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


10-decis | decor-incer | incho-optat | optau-sorti | sparg-zenon

     Caput, Par.
1001 III, 5 | consilia et inde uelle uitam inchoare, quo pauci perduxerunt? ~ 1002 IX, 4 | subito in illam necopinantes inciderunt. accedere eam cotidie non 1003 III, 5 | quam serum est tunc uiuere incipere, cum desinendum est? quae 1004 XVII, 5 | desiimus: suffragatores incipimus. accusandi deposuimus molestiam: 1005 VI, 1 | nec iam liberum erat semel incohatas relinquere, execratus inquietam 1006 II, 2 | certum sequentis uaga et inconstans et sibi displicens leuitas 1007 VIII, 1 | fallit autem illos, quia res incorporalis est, quia sub oculos non 1008 XIX, 1 | putas esse, utrum cures, ut incorruptum et a fraude aduehentium 1009 XII, 8 | praetereunt quam fingunt et tantum incredibilium uitiorum copia ingenioso 1010 VIII, 4 | autem ita, ut sine illorum incremento sibi detrahant. sed hoc 1011 VII, 3 | recipit, sed omnia uelut inculcata respuit. nihil minus est 1012 VII, 5 | ipsi uacauit. nihil inde incultum otiosumque iacuit, nihil 1013 XVI, 2 | inprudentia incertis adfectibus et incurrentibus in ipsa, quae metuunt. mortem 1014 X, 1 | minutis uolneribus, sed incursu auertendam aciem, non probam 1015 X, 4 | non metus, non morborum incursus exagitet. haec nec turbari 1016 XII, 9 | intellegendos corporis sui habitus indice opus est. quomodo potest [ 1017 II, 5 | deinde dementissima quorundam indignatio est. queruntur de superiorum 1018 XX, 1 | consummationem dignitatis per mille indignitates erepsissent, misera subiit 1019 XVIII, 2| uoluptatibus, quicquid est in te indolis uiuidae, mergas. non est 1020 III, 1 | possessores eius futuros inducunt. nemo inuenitur, qui pecuniam 1021 I, 2 | illam animalibus tantum indulsisse, ut quina aut dena secula 1022 IX, 4 | opprimit, ad quam inparati inermesque perueniunt. nihil enim prouisum 1023 XII, 4 | non habent isti otium, sed iners negotium. 1024 XVIII, 2| 2 nec te ad segnem aut inertem quietem uoco: non ut somno 1025 II, 1 | alius uino madet. alius inertia torpet. alium defatigat 1026 XII, 4 | fecit, inflexu modulationis inertissimae torquent, quorum digiti 1027 XII, 1 | inlidant, quos hasta praetoris infami lucro et quandoque suppuraturo 1028 XII, 5 | non enormia, quam curiose infelices pueruli ebriorum sputa detergeant: 1029 XVIII, 4| ruina furiosi et externi et infeliciter superbi regis imitatio. 1030 XVIII, 4| Caesar periit, si quis inferis sensus est, hoc grauissime 1031 II, 4 | omnis denique istos ab infimis usque ad summos pererra: 1032 IX, 3 | pulcherrime ad exprobrandam infinitam cogitationem, quod non optimam 1033 II, 3 | demersos et in cupiditatem infixos premunt. numquam illis recurrere 1034 XII, 4 | et simplicissimum fecit, inflexu modulationis inertissimae 1035 IV, 6 | uelut sacramento adacti iam infractam aetatem territabant. Paulusque 1036 I, 1 | tantum et imprudens uolgus ingemuit. clarorum quoque uirorum 1037 III, 1 | Omnia licet, quae umquam ingenia fulserunt, in hoc unum consentiant, 1038 II, 4 | et cotidiano ostentandi ingenii studio sanguinem educit? 1039 XV, 3 | nasci licet. nobilissimorum ingeniorum familiae sunt: elige in 1040 XII, 8 | incredibilium uitiorum copia ingenioso in hoc unum seculo processit, 1041 VI, 2 | ambitio? scires in malum ingens et priuatum et publicum 1042 XIX, 1 | excitet? cetera deinceps ingentibus plena miraculis. 1043 X, 5 | prodest, licet quantum libet ingeras, si non subest, quod excipiat 1044 XIV, 1 | illis adquisitum est. nisi ingratissimi sumus, illi clarissimi sacrarum 1045 II, 1 | aut suis anxios. sunt quos ingratus superiorum cultus uoluntaria 1046 VI, 2 | subito enim uolnere per inguen accepto conlapsus est, aliquo 1047 VII, 1 | ac libidinem proiectorum inhonesta labes est. 1048 XIV, 4 | aut somnus aut luxuria aut inhumanitas summoueat? quam multi qui 1049 XIV, 4 | aditus profugient? quasi non inhumanius sit decipere quam excludere. 1050 V, 1 | Crassos, partim manifestos inimicos, partim dubios amicos, dum 1051 X, 3 | respicere, et si uacet, iniucunda est paenitendae rei recordatio. 1052 VII, 1 | enumeres uel odia exercentes iniusta uel bella: omnes isti uirilius 1053 XII, 1 | euocant, ut alienis foribus inlidant, quos hasta praetoris infami 1054 III, 3 | relictum sit: intelleges te inmaturum mori. 1055 XII, 1 | dicere, quos e basilica inmissi demum canes eiciunt, quos 1056 XX, 2 | turpis, quem accipiendis inmorientem rationibus diu tractus risit 1057 XV, 4 | extendendae mortalitatis, immo in inmortalitatem uertendae. honores, monumenta, 1058 XVII, 3 | non enim solidis causis innituntur, sed eadem, qua oriuntur, 1059 XIII, 6 | edidisse commissis more proelii innoxiis hominibus ad ullam rem bonam 1060 XIII, 8 | addixissent, alia deinceps innumerabilia, quae aut paria sunt mendaciis 1061 I, 4 | uitam, sed facimus, nec inopes eius, sed prodigi sumus. 1062 X, 4 | fortunae subducta, quam non inopia, non metus, non morborum 1063 IX, 4 | senectus opprimit, ad quam inparati inermesque perueniunt. nihil 1064 VII, 4 | maximi uiri relictis omnibus inpedimentis, cum diuitiis, officiis, 1065 IX, 1 | promittit. maximum uiuendi inpedimentum est expectatio, quae pendet 1066 VIII, 2 | sua, ut uiuant, paratos inpendere: tanta in illis discordia 1067 IX, 1 | ut melius possint uiuere, inpendio uitae uitam instruunt, cogitationes 1068 III, 4 | uelut ex pleno et abundanti inpenditis, cum interim fortasse ille 1069 I, 3 | diffluit, ubi nullae bonae rei inpenditur, ultima demum necessitate 1070 XX, 2 | litigatoribus grandem natu et inperitae coronae adsensiones captantem 1071 XX, 4 | difficilius homines a se otium inpetrant quam a lege. 1072 X, 1 | antiquis: contra adfectus inpetu, non suptilitate pugnandum, 1073 XIII, 8 | studiis admoueri quam his inplicari. ~ 1074 XII, 9 | otiosus. aliud illi nomen inponas: aeger est, immo mortuus 1075 X, 4 | concupiit, superbe contempsit, inpotenter uicit, insidiose decepit, 1076 XX, 1 | inter conatus magnos et inprobos inualida defecit. 1077 XVI, 2 | mortem inuocant: uexat illos inprudentia incertis adfectibus et incurrentibus 1078 II, 5 | quod ista officia cuiquam inputes, quoniam quidem, cum illa 1079 VII, 7 | adparatum habet? dispunge, inquam, et recense uitae tuae dies: 1080 XVIII, 1| satis iam per laboriosa et inquieta documenta exhibita uirtus 1081 XVII, 1 | trepidae et uariis terroribus inquietae sunt subitque cum maxime 1082 VI, 1 | incohatas relinquere, execratus inquietam a primordiis uitam dicitur 1083 XIV, 3 | discursant, qui se aliosque inquietant, cum bene insanierint, cum 1084 X, 6 | mundus aut sidera, quorum inrequieta semper agitatio numquam 1085 VII, 7 | heredibus lassa? quot ille ad inritandam auaritiam captantium simulatus 1086 XIV, 3 | aliosque inquietant, cum bene insanierint, cum omnium limina cotidie 1087 II, 1 | scias, longa est. alium insatiabilis tenet auaritia, alium in 1088 XVI, 5 | incendere quam auctores illis inscribere deos et dare morbo exemplo 1089 IV, 6 | 6 nondum horum effugerat insidias: filia et tot nobiles iuuenes 1090 VII, 2 | quamdiu computent, quamdiu insidientur, quamdiu timeant, quamdiu 1091 X, 4 | contempsit, inpotenter uicit, insidiose decepit, auare rapuit, prodige 1092 II, 5 | tamen te, quisquis est, insolenti quidem uoltu, sed aliquando 1093 XVII, 2 | conprenderet Persarum rex insolentissimus, lacrimas profudit, quod 1094 II, 5 | latus suum recepit: tu non inspicere te umquam, non audire dignatus 1095 X, 4 | aderunt, ad arbitrium tuum inspici se ac detineri patientur, 1096 XVII, 4 | quod fortuito obuenit, instabile est. quod altius surrexerit, 1097 XV, 5 | recordatione conprendit. instat: hoc utitur. uenturum est: 1098 IX, 2 | uates et uelut diuino furore instinctus salutare carmen canit: ~ 1099 IX, 1 | uiuere, inpendio uitae uitam instruunt, cogitationes suas in longum 1100 XIV, 4 | exspectent, uix adleuatis labris insusurratum miliens nomen oscitatione 1101 V, 3 | numquam semiliber erit, integrae semper libertatis et solidae, 1102 XIII, 7 | transfodiendum se praebuit, tum demum intellecta inani iactatione cognominis 1103 XII, 9 | hic uero semiuiuus, cui ad intellegendos corporis sui habitus indice 1104 VII, 6 | putes non illos aliquando intellegere damnum suum: plerosque certe 1105 III, 3 | tibi de tuo relictum sit: intelleges te inmaturum mori. 1106 I, 3 | necessitate cogente, quam ire non intelleximus, transisse sentimus. 1107 XX, 5 | habet, nemo non procul spes intendit. quidam uero disponunt etiam 1108 IX, 5 | sermo aut lectio aut aliqua intentior cogitatio iter facientis 1109 II, 1 | non aut alienis periculis intentos aut suis anxios. sunt quos 1110 XIV, 1 | deducimur. nullo nobis saeculo interdictum est, in omnia admittimur 1111 XIV, 5 | patietur. nocte conueniri et interdiu ab omnibus mortalibus possunt. ~ 1112 XVI, 3 | aliquam tendunt et quod interiacet omne tempus graue est, tam 1113 XII, 8 | aliquem, qui usque eo deliciis interierit, ut an sedeat alteri credat? 1114 XI, 2 | traditur, nihil neglegentia interit, nihil largitione detrahitur, 1115 VI, 1 | commendare et gratiam suam foro interponere tam efficaciter quidem, 1116 II, 4 | alius in alium consumitur. interroga de istis, quorum nomina 1117 XII, 7 | sella positus esset, dixisse interrogando: iam sedeo? hunc tu ignorantem, 1118 X, 4 | potest: perpetua eius et intrepida possessio est. singuli tantum 1119 III, 3 | suo uoltus, quando animus intrepidus, quid tibi in tam longo 1120 XX, 1 | conatus magnos et inprobos inualida defecit. 1121 XIII, 3 | 3 ecce Romanos quoque inuasit inane studium superuacua 1122 IV, 3 | pollicitus esset, haec nerba inueni: sed ista fieri speciosius 1123 XVIII, 2| non est istud adquiescere: inuenies maiora omnibus adhuc strenue 1124 III, 1 | eius futuros inducunt. nemo inuenitur, qui pecuniam suam diuidere 1125 XIII, 7 | quis postea potens disceret inuideretque rei minime humanae. o quantum 1126 XX, 1 | celebre in foro nomen, ne inuideris: ista uitae damno parantur. 1127 XV, 4 | quidem in uicino uersatur inuidia, simplicius longe posita 1128 XVI, 4 | sunt illis longi dies, sed inuisi. at contra quam exiguae 1129 X, 3 | paenitendae rei recordatio. inuiti itaque ad tempora male exacta 1130 XVI, 2 | uitam, quia interdum mortem inuocant: uexat illos inprudentia 1131 XIII, 1 | nihil agant, qui litterarum inutilium studiis detinentur, quae 1132 XVII, 6 | per ipsum mora sit, cum Ioue reponetur: ciuiles seruatorem 1133 XVII, 1 | 1 Ipsae uoluptates eorum trepidae 1134 | ipsam 1135 VII, 1 | licet auaros mihi, licet iracundos enumeres uel odia exercentes 1136 XII, 3 | frontem conpellitur? quomodo irascuntur, si tonsor paulo neglegentior 1137 XIII, 4 | nauem conscendere. Claudius is fuit, Caudex ob hoc ipsum 1138 | iste 1139 | isto 1140 | istud 1141 | istum 1142 VI, 1 | stipatus ingenti totius Italiae coetu, exitum rerum non 1143 XIII, 8 | numquam prouinciali, sed Italico agro adquisito proferre 1144 XII, 3 | singulis capillis in consilium itur, dum aut disiecta coma restituitur 1145 IX, 2 | torrenti rapido nec semper ituro cito hauriendum. 1146 XII, 3 | excandescunt, si quid ex iuba sua decisum est, si quid 1147 XIX, 3 | res omnium liberrimas, iubentur. hi si uolent scire quam 1148 XVII, 5 | iudicandi nanciscimur. iudex desiit esse: quaesitor est. 1149 XVII, 5 | accusandi deposuimus molestiam: iudicandi nanciscimur. iudex desiit 1150 XX, 4 | nullo alio nomine grauem iudicant, quam quod illos seponit. 1151 II, 4 | periclitatur, ille defendit, ille iudicat. nemo se sibi uindicat. 1152 VI, 1 | efficaciter quidem, ut quaedam iudicia constet ab illo rapta. 1153 VI, 1 | pupillus adhuc et praetextatus iudicibus reos commendare et gratiam 1154 II, 1 | alium defatigat ex alienis iudiciis suspensa semper ambitio. 1155 XX, 2 | 2 foedus ille, quem in iudicio pro ignotissimis litigatoribus 1156 X, 5 | occupatorum animi, uelut sub iugo sint, flectere se ac respicere 1157 XVIII, 4| portandis oneribus tarda iumenta sunt quam nobiles equi, 1158 XVIII, 4| dum ille pontes nauibus iungit et uiribus imperi ludit, 1159 XVI, 5 | alentium, quibus uisus est Iuppiter uoluptate concubitus delenitus 1160 V, 3 | solidae, solutus, et sui iuris et altior ceteris. quid 1161 X, 2 | est enim, in quod fortuna ius perdidit, quod in nullius 1162 X, 4 | praeteriti temporis omnes, cum iusseris, aderunt, ad arbitrium tuum 1163 XIII, 8 | prement? quem fortiorem, quem iustiorem, quem liberaliorem facient? 1164 XIII, 2 | nihil tacitam conscientiam iuuant, suie proferas, non doctior 1165 XX, 3 | suus restitutus est. adeone iuuat occupatum mori? 1166 XVII, 6 | seditiones et post fastiditos a iuuene dis aequos honores iam senem 1167 IV, 6 | insidias: filia et tot nobiles iuuenes adulterio uelut sacramento 1168 XX, 1 | senectus, dum in nouas spes ut iuuenta disponitur, inter conatus 1169 XVII, 2 | centum annos nemo ex tanta iuuentute superfuturus esset: at illis 1170 IV | IV. 1171 IX | IX. 1172 XIII, 6 | curare permittes, quod primus L. Sulla in circo leones solutos 1173 VII, 1 | libidinem proiectorum inhonesta labes est. 1174 VIII, 5 | uelocitatis suae: tacita labetur. non illa se regis imperio, 1175 XII, 2 | ne Romanis quidem uitiis laboramus) spectator puerorum rixantium 1176 XX, 2 | uiuendo lassus citius quam laborando inter ipsa officia conlapsus 1177 XIX, 3 | miserrima, qui ne suis quidem laborant occupationibus, ad alienum 1178 XVII, 5 | alieni auferunt. candidati laborare desiimus: suffragatores 1179 XX, 1 | misera subiit cogitatio laborasse ipsos in titulum sepulcri. 1180 VII, 8 | suam et futuri desiderio laborat, praesentium taedio. 1181 VIII, 2 | carissime accipiunt et illis aut laborem aut operam aut diligentiam 1182 II, 1 | auaritia, alium in superuacuis laboribus operosa sedulitas. alius 1183 XVIII, 1| conuerteris. satis iam per laboriosa et inquieta documenta exhibita 1184 XVIII, 4| frugalitatis exactae homines et laboriosae operae. tanto aptiora portandis 1185 XX, 4 | diutius cupiditas illis laboris quam facultas est. cum inbecillitate 1186 XIV, 4 | exspectent, uix adleuatis labris insusurratum miliens nomen 1187 IV, 1 | descendere. nam ut nihil extra lacessat aut quatiat, in se ipsa 1188 XVII, 2 | Persarum rex insolentissimus, lacrimas profudit, quod intra centum 1189 IV, 4 | fortunam dabat, illum diem laetissimus cogitabat, quo magnitudinem 1190 XII, 2 | dierum partem in aeruginosis lamellis consumit? qui in ceromate ( 1191 XIII, 6 | homines. depugnant? parum est. lancinantur? parum est: ingenti mole 1192 XII, 6 | eo nimio delicati animi languore soluuntur, ut per se scire 1193 III, 1 | contentio est de modo finium, ad lapides et arma discurrunt: in uitam 1194 I, 3 | maximarum rerum consummationem: large data est, si tota bene conlocaretur. 1195 XI, 2 | neglegentia interit, nihil largitione detrahitur, nihil superuacuum 1196 VII, 7 | anus efferendis heredibus lassa? quot ille ad inritandam 1197 IV, 5 | circumactus Romana caede lassos exercitus ad externa bella 1198 XX, 2 | turpis ille, qui uiuendo lassus citius quam laborando inter 1199 XIII, 1 | singulos longum est, quorum aut latrunculi aut pila aut excoquendi 1200 II, 5 | uerba demisit. ille te ad latus suum recepit: tu non inspicere 1201 XII, 6 | horas occurrunt, quos quando lauari debeant, quando natare, 1202 V, 1 | sine causa, sed sine fine laudatum detestatur? 1203 IV, 1 | uidebis, quibus otium optent, laudent, omnibus bonis suis praeferant. 1204 XV, 2 | audiat uerum sine contumelia, laudetur sine adulatione, ad quorum 1205 XII, 5 | detergeant: ex his elegantiae lautitiaeque fama captatur et usque eo 1206 VIII, 2 | aestimat tempus. utuntur illo laxius quasi gratuito. at eosdem 1207 XII, 6 | numerauerim, qui sella se et lectica huc et illuc ferunt et ad 1208 IX, 5 | quemadmodum aut sermo aut lectio aut aliqua intentior cogitatio 1209 XX, 4 | se otium inpetrant quam a lege. 1210 VI, 1 | uir acer et uehemens, cum leges nouas et mala Gracchana 1211 XV, 5 | cludit. solus generis humani legibus soluitur. omnia illi saecula 1212 XX, 4 | quinquagesimo anno militem non legit, a sexagesimo senatorem 1213 X, 3 | aliquo praesentis uoluptatis lenocinio subrepebant, retractando 1214 IX, 3 | et in tanta temporum fuga lentus menses tibi et annos et 1215 XIII, 6 | primus L. Sulla in circo leones solutos dedit, cum alioqui 1216 IV, 5 | urbe Murenae, Caepionis, Lepidi, Egnati, aliorum in eum 1217 XIX, 1 | in medio sustineat, supra leuia suspendat, in summum ignem 1218 II, 2 | inconstans et sibi displicens leuitas per noua consilia iactauit. 1219 XX, 4 | quam quod illos seponit. lex a quinquagesimo anno militem 1220 VII, 3 | occupato, non eloquentiam, non liberales disciplinas, quando districtus 1221 XIII, 8 | fortiorem, quem iustiorem, quem liberaliorem facient? dubitare se interim 1222 XVIII, 4| prima omni cultu studiorum liberalium, ut tibi multa milia frumenti 1223 II, 4 | pallent? quam multis nihil liberi relinquit circumfusus clientium 1224 XIX, 3 | amare et odisse, res omnium liberrimas, iubentur. hi si uolent 1225 V, 3 | semiliber erit, integrae semper libertatis et solidae, solutus, et 1226 VI, 1 | nec agere licebat nec iam liberum erat semel incohatas relinquere, 1227 VII, 1 | uirilius peccant: in uentrem ac libidinem proiectorum inhonesta labes 1228 VII, 1 | qui nulli rei nisi uino ac libidini uacant. nulli enim turpius 1229 VI, 1 | peruidens, quas nec agere licebat nec iam liberum erat semel 1230 XVI, 5 | exemplo diuinitatis excusatam licentiam? possunt istis non breuissimae 1231 XIV, 3 | insanierint, cum omnium limina cotidie perambulauerint 1232 XX, 2 | adsensiones captantem spiritus liquit. turpis ille, qui uiuendo 1233 XX, 2 | iudicio pro ignotissimis litigatoribus grandem natu et inperitae 1234 XIII, 1 | operose nihil agant, qui litterarum inutilium studiis detinentur, 1235 XIII, 5 | paulatimque uolgo permutante litteras Messala dictus: 1236 VI, 1 | 1 Liuius Drusus, uir acer et uehemens, 1237 VIII, 2 | operam aut diligentiam suam locant: nemo aestimat tempus. utuntur 1238 XIII, 8 | quod Remo auspicante illo loco aues non addixissent, alia 1239 XV, 4 | aeternitatem iter et te in illum locum, ex quo nemo deicitur, subleuabunt. 1240 XV, 4 | uersatur inuidia, simplicius longe posita miramur. 1241 XVI, 4 | possunt. non sunt illis longi dies, sed inuisi. at contra 1242 III, 5 | dimittet. et quem tandem longioris uitae praedem accipis? quis 1243 VII, 5 | sinere. et ideo eius uita longissima est, quia, quantumcumque 1244 VIII, 5 | imperio, non fauore populi longius proferet: sicut missa est 1245 III, 3 | intrepidus, quid tibi in tam longo aeuo facti operis sit, quam 1246 XVI, 3 | uiuentium, quod saepe illis longus uidetur dies, quod, dum 1247 IX, 3 | exporrigis? de die tecum loquitur et de hoc ipso fugiente. 1248 XIV, 1 | pulcherrimas ex tenebris ad lucem erutas alieno labore deducimur. 1249 XVI, 5 | expectatione perdunt, noctem lucis metu. ~ 1250 II, 1 | terras, omnia maria spe lucri ducit. quosdam torquet cupido 1251 XII, 1 | quos hasta praetoris infami lucro et quandoque suppuraturo 1252 XX, 1 | eniterentur, inter prima luctantis aetas reliquit. quosdam 1253 XVIII, 4| iungit et uiribus imperi ludit, aderat ultimum malorum 1254 VIII, 1 | re omnium pretiosissima luditur. fallit autem illos, quia 1255 VII, 8 | praeteribit? facit ille ludos, quorum sortem sibi obtingere 1256 XX, 3 | circumstante familia plangi iussit. lugebat domus otium domini senis 1257 I, 3 | conlocaretur. sed ubi per luxum ac neglegentiam diffluit, 1258 XIV, 4 | quorum illos aut somnus aut luxuria aut inhumanitas summoueat? 1259 XII, 8 | mentiri ad exprobrandam luxuriam puta. plura me hercules 1260 IV, 5 | terraque sanguinem fudit: per Macedoniam, Siciliam, Aegyptum, Syriam 1261 II, 1 | operosa sedulitas. alius uino madet. alius inertia torpet. alium 1262 XX, 5 | quae ultra uitam sunt, magnas moles sepulcrorum et operum 1263 VII, 5 | 5 magni, mihi crede, et supra humanos 1264 XIV, 1 | omnia admittimur et, si magnitudine animi egredi humanae imbecillitatis 1265 IV, 4 | laetissimus cogitabat, quo magnitudinem suam exueret. 1266 XVII, 1 | fleuere potentiam, nec illos magnitudo fortunae suae delectauit, 1267 XX, 1 | disponitur, inter conatus magnos et inprobos inualida defecit. 1268 XVII, 4 | magno parant labore, quod maiore possideant: 1269 XII, 2 | suptilitate concinnat et maiorem dierum partem in aeruginosis 1270 XVIII, 4| frumenti bene committerentur: maius quiddam et altius de te 1271 X, 3 | inuiti itaque ad tempora male exacta animum reuocant nec 1272 XVIII, 6| tantum inter uiscera latentis mali tegebant, cum ratione scilicet. 1273 XV, 3 | quae non erunt sordide nec maligne custodienda: maiora fient, 1274 I, 1 | mortalium, Pauline, de naturae malignitate conqueritur, quod in exiguum 1275 I, 1 | huic publico, ut opinantur, malo turba tantum et imprudens 1276 XVIII, 4| imperi ludit, aderat ultimum malorum obsessis quoque, alimentorum 1277 XIII, 7 | perfidia deceptus ultimo mancipio transfodiendum se praebuit, 1278 XVIII, 6| habuerunt illi, quibus erat mandata frumenti publici cura, saxa, 1279 XIV, 5 | nemo quemquam uacuis a se manibus abire patietur. nocte conueniri 1280 V, 1 | Pompeiosque et Crassos, partim manifestos inimicos, partim dubios 1281 II, 2 | cursum dirigant placet, sed marcentis oscitantisque fata deprendunt, 1282 V, 1 | 1 Marcus Cicero inter Catilinas, 1283 II, 3 | contigit, uelut profundum mare, in quo post uentum quoque 1284 II, 1 | circa omnis terras, omnia maria spe lucri ducit. quosdam 1285 XVII, 6 | 6 Marium caliga dimisit: consulatus 1286 XVII, 6 | in Poenos nondum tantae maturus rei Scipio. uictor Hannibalis, 1287 XVII, 1 | inquietae sunt subitque cum maxime exultantis sollicita cogitatio: 1288 XV, 2 | habebit, cum quibus de minimis maximisque rebus deliberet, quos de 1289 IX, 2 | 2 clamat ecce maximus uates et uelut diuino furore 1290 XII, 2 | uilla aut in lecto suo, in media solitudine, quamuis ab omnibus 1291 IV, 5 | Alpes placat immixtosque mediae paci et imperio hostes perdomat, 1292 XIX, 1 | mundi grauissima quaeque in medio sustineat, supra leuia suspendat, 1293 XVI, 3 | constitutum, transilire medios dies uolunt. 1294 XVIII, 1| maior pars aetatis, certe melior reipublicae data est: aliquid 1295 XIX, 2 | sanguis, uigentibus genibus ad meliora eundum est. expectat te 1296 XIV, 2 | quae aeterna sunt, quae cum melioribus communia? 1297 IX, 1 | operosius occupati sunt, ut melius possint uiuere, inpendio 1298 IV, 6 | mulier. haec ulcera cum ipsis membris absciderat: alia subnascebantur. 1299 XIII, 6 | tradidit, bonitatis eximiae, memorabile putauit spectaculi genus 1300 III, 3 | 3 repete memoria tecum, quando certus consilii 1301 X, 4 | prodige effudit, necesse est memoriam suam timeat: atqui haec 1302 XIII, 8 | innumerabilia, quae aut paria sunt mendaciis aut similia? 9 nam ut concedas 1303 XI, 1 | natu ipsos esse fingunt. mendacio sibi blandiuntur et tam 1304 XI, 1 | annorum accessionem uotis mendicant. minores natu ipsos esse 1305 IX, 3 | tanta temporum fuga lentus menses tibi et annos et longam 1306 XIX, 2 | 2 uis tu relicto solo mente ad ista respicere? nunc, 1307 III, 5 | et id solum tempus bonae menti destinare, quod in nullam 1308 XIII, 7 | humanae. o quantum caliginis mentibus nostris obicit magna felicitas! 1309 XII, 8 | faciat: i nunc et mimos multa mentiri ad exprobrandam luxuriam 1310 X, 5 | 5 securae et quietae mentis est in omnes uitae suae 1311 III, 1 | numquam satis hanc humanarum mentium caliginem mirabuntur: praedia 1312 | meo 1313 II, 1 | suspensa semper ambitio. alium mercandi praeceps cupiditas circa 1314 XVI, 5 | uideri noctes, quas tam care mercantur? diem noctis expectatione 1315 XVII, 5 | quaesitor est. alienorum bonorum mercennaria procuratione consenuit: 1316 XVIII, 2| est in te indolis uiuidae, mergas. non est istud adquiescere: 1317 XIV, 3 | per diuersissimas domos meritoriam salutationem circumtulerint, 1318 XIII, 5 | uolgo permutante litteras Messala dictus: 1319 XIII, 5 | captae in se translato nomine Messana adpellatus est paulatimque 1320 XIII, 5 | Valerius Coruinus primus Messanam uicit et primus ex familia 1321 XIII, 8 | diligentiam: idem narrabat Metellum uictis in Sicilia Poenis 1322 XII, 4 | aliquod intra se carmen metientes semper sonant, quorum, cum 1323 XVI, 5 | expectatione perdunt, noctem lucis metu. ~ 1324 X, 4 | subducta, quam non inopia, non metus, non morborum incursus exagitet. 1325 XVIII, 4| liberalium, ut tibi multa milia frumenti bene committerentur: 1326 XIV, 4 | adleuatis labris insusurratum miliens nomen oscitatione superbissima 1327 XX, 4 | lex a quinquagesimo anno militem non legit, a sexagesimo 1328 II, 1 | quosdam torquet cupido militiae numquam non aut alienis 1329 XII, 8 | seculo processit, ut iam mimorum arguere possimus neglegentiam. 1330 XII, 8 | scire quid faciat: i nunc et mimos multa mentiri ad exprobrandam 1331 XV, 2 | habebit, cum quibus de minimis maximisque rebus deliberet, 1332 XX, 5 | istorum funera, tamquam minimum uixerint, ad faces et cereos 1333 XII, 5 | celeritate signo dato glabri ad ministeria discurrant, quanta arte 1334 XVIII, 4| maximarum capacissimum, a ministerio honorifico quidem sed parum 1335 XI, 1 | accessionem uotis mendicant. minores natu ipsos esse fingunt. 1336 XIII, 8 | tamen cuius ista errores minuent? cuius cupiditates prement? 1337 X, 1 | suptilitate pugnandum, nec minutis uolneribus, sed incursu 1338 VII, 3 | et, quod magis fortasse miraberis, tota uita discendum est 1339 III, 1 | humanarum mentium caliginem mirabuntur: praedia sua occupari a 1340 XIX, 1 | deinceps ingentibus plena miraculis. 1341 XV, 4 | simplicius longe posita miramur. 1342 VIII, 1 | 1 Mirari soleo, cum uideo aliquos 1343 XVII, 6 | deerunt uel felices uel miserae sollicitudinis causae. per 1344 XII, 7 | facile dixerim, utrum magis miserear, si hoc ignorauit, an si 1345 XVII, 5 | excitat, ambitionem ambitio. miseriarum non finis quaeritur, sed 1346 VII, 6 | actiones aut ceteras honestas miserias exclamare interdum: uiuere 1347 XIII, 7 | esse tunc credidit, cum tot miserorum hominum cateruas sub alio 1348 XIX, 3 | misera est, eorum tamen miserrima, qui ne suis quidem laborant 1349 XVII, 4 | porro casura delectant: miserrimam ergo necesse est, non tantum 1350 XIII, 6 | darentur, ad conficiendos eos missis a rege Boccho iaculatoribus? 1351 XVIII, 4| rationem patitur nec aequitate mitigatur nec ulla prece flectitur 1352 I, 4 | dissipantur, at quamuis modicae, si bono custodi traditae 1353 XII, 4 | adhibiti sunt, exauditur tacita modulatio: non habent isti otium, 1354 XII, 4 | simplicissimum fecit, inflexu modulationis inertissimae torquent, quorum 1355 XIII, 6 | lancinantur? parum est: ingenti mole animalium exterantur. 1356 XVIII, 4| sollicitudinis sit ad tantam te molem obicere: cum uentre tibi 1357 XX, 5 | ultra uitam sunt, magnas moles sepulcrorum et operum publicorum 1358 XII, 2 | omnibus recesserint, sibi ipsi molesti sunt: quorum non otiosa 1359 XVII, 5 | incipimus. accusandi deposuimus molestiam: iudicandi nanciscimur. 1360 XIII, 2 | non doctior uidearis, sed molestior. 1361 X, 4 | singuli tantum dies, et hi per momenta, praesentes sunt: at praeteriti 1362 I, 4 | malum dominum peruenerunt, momento dissipantur, at quamuis 1363 XIII, 8 | prodest, quam Auentinum montem extra pomerium esse, ut 1364 XV, 4 | inmortalitatem uertendae. honores, monumenta, quidquid aut decretis ambitio 1365 XVII, 6 | fraterni sponsor, ni per ipsum mora sit, cum Ioue reponetur: 1366 XIV, 5 | 5 hos in ueris officiis morari [putamus] licet dicant, 1367 IV, 3 | ut quoniam rerum laetitia moratur adhuc, praeciperem aliquid 1368 XVI, 5 | inscribere deos et dare morbo exemplo diuinitatis excusatam 1369 X, 4 | non inopia, non metus, non morborum incursus exagitet. haec 1370 III, 2 | urbem discursatio. adice morbos, quos manu fecimus. adice 1371 XVIII, 6| causa multis moriendi fuit morbum suum nosse. 1372 XIII, 2 | 2 Graecorum iste morbus fuit quaerere, quem numerum 1373 XIII, 8 | agro adquisito proferre moris apud antiquos fuit. hoc 1374 XI, 1 | admonuit, quemadmodum pauentes moriuntur, non tamquam exeant de uita, 1375 V, 2 | agam, inquit, hic quaeris? moror in Tusculano meo semiliber. 1376 III, 4 | ultimus sit. omnia tamquam mortales timetis, omnia tamquam immortales 1377 I, 1 | 1 Maior pars mortalium, Pauline, de naturae malignitate 1378 VIII, 2 | eosdem aegros uideas, si mortis periculum propius est admotum, 1379 XII, 9 | inponas: aeger est, immo mortuus est. ille otiosus est, cui 1380 VI, 1 | nouas et mala Gracchana mouisset, stipatus ingenti totius 1381 XIII, 7 | multum sanguinis funderet mox plus ipsum fundere coacturus: 1382 IV, 5 | Egnati, aliorum in eum mucrones acuebantur. 1383 IV, 6 | iterum timenda cum Antonio mulier. haec ulcera cum ipsis membris 1384 XII, 3 | uocas, quibus apud tonsorem multae horae transmittuntur, dum 1385 VII, 3 | professores aliarum artium uolgo multique sunt. quasdam uero ex his 1386 II, 4 | diuitiae graues sunt! quam multorum eloquentia et cotidiano 1387 II, 2 | 2 multos aut adfectatio alienae fortunae 1388 XIX, 1 | componat? quid sit quod huius mundi grauissima quaeque in medio 1389 X, 6 | magis moram patitur quam mundus aut sidera, quorum inrequieta 1390 XX, 5 | dedicationes et ad rogum munera et ambitiosas exequias. 1391 XVI, 3 | hercules, quam cum dies muneris gladiatorii edictus est, 1392 IV, 5 | terminos mouet, in ipsa urbe Murenae, Caepionis, Lepidi, Egnati, 1393 XVII, 5 | finis quaeritur, sed materia mutatur: nostri nos honores torserunt: 1394 VI, 3 | his querellis nec alios mutauerunt nec se ipsos. nam cum uerba 1395 XX, 5 | alterius quietem rumpit, dum mutuo miseri sunt, uita est sine 1396 XVII, 5 | deposuimus molestiam: iudicandi nanciscimur. iudex desiit esse: quaesitor 1397 XIII, 8 | quorundam diligentiam: idem narrabat Metellum uictis in Sicilia 1398 XV, 3 | uero ad nostrum arbitrium nasci licet. nobilissimorum ingeniorum 1399 XII, 6 | quando lauari debeant, quando natare, quando cenare, alius admonet: 1400 XIV, 1 | opinionum conditores nobis nati sunt, nobis uiam praeparauerunt. 1401 XIII, 7 | cateruas sub alio caelo natis beluis obiceret, cum bellum 1402 I, 1 | pars mortalium, Pauline, de naturae malignitate conqueritur, 1403 XIII, 3 | ducibus fecisset: primus nauali proelio Duilius uicit, primus 1404 XIII, 4 | Romanis primus persuaserit nauem conscendere. Claudius is 1405 XIII, 4 | tabulae codices dicuntur et naues nunc quoque ex antiqua consuetudine, 1406 XVIII, 4| superesse. dum ille pontes nauibus iungit et uiribus imperi 1407 VII, 10 | enim, si illum multum putes nauigasse, quem saeua tempestas a 1408 VII, 10 | orbem egit? non ille multum nauigauit, sed multum iactatus est. ~ 1409 I, 3 | inpenditur, ultima demum necessitate cogente, quam ire non intelleximus, 1410 IX, 4 | prouisum est: subito in illam necopinantes inciderunt. accedere eam 1411 VII, 4 | confessi uita abierunt, nedum ut isti sciant. 1412 XII, 3 | irascuntur, si tonsor paulo neglegentior fuit, tamquam uirum tonderet? 1413 XVI, 1 | obliuiscuntur, praesentia neglegunt, de futuro timent: cum ad 1414 XIII, 1 | quorum uoluptates multum negotii habent. nam de illis nemo 1415 XI, 2 | quibus uita procul ab omni negotio agitur, quidni spatiosa 1416 XVII, 4 | opportunius est in occasum. neminem porro casura delectant: 1417 | neque 1418 IV, 3 | discrepantem pollicitus esset, haec nerba inueni: sed ista fieri speciosius 1419 VIII, 3 | seruari diligentius quod nescias quando deficiat. 1420 VIII, 4 | hoc ipsum, unde detrahant, nesciunt. ideo tolerabilis est illis 1421 VIII, 1 | petitum est, ipsum quidem neuter. quasi nihil petitur, quasi 1422 XVII, 6 | decus, fraterni sponsor, ni per ipsum mora sit, cum 1423 XII, 6 | alius admonet: usque eo nimio delicati animi languore 1424 XII, 8 | felicitatis argumenta, delectant. nimis humilis et contempti hominis 1425 XV, 3 | nostrum arbitrium nasci licet. nobilissimorum ingeniorum familiae sunt: 1426 XII, 2 | paria diducit? qui athletas nobilissimos pascit? 1427 XV, 4 | quae consecrauit sapientia, noceri non potest. nulla abolebit 1428 XVI, 5 | tam care mercantur? diem noctis expectatione perdunt, noctem 1429 VIII, 5 | interim aderit, cui, uelis nolis, uacandum est. ~ 1430 II, 4 | interroga de istis, quorum nomina ediscuntur: his illos dignosci 1431 XX, 3 | diligentiae senex, qui post annum nonagesimum, cum uacationem procurationis 1432 | noster 1433 | nostris 1434 | nostrum 1435 VII, 9 | uoluptatis possit adferre? omnia nota, omnia ad satietatem percepta 1436 XIII, 2 | auctoris, alia deinceps huius notae, quae siue contineas, nihil 1437 II, 4 | his illos dignosci uidebis notis: ille illius cultor est, 1438 II, 2 | sibi displicens leuitas per noua consilia iactauit. quibusdam 1439 XIII, 6 | putauit spectaculi genus nouo more perdere homines. depugnant? 1440 I, 3 | neglegentiam diffluit, ubi nullae bonae rei inpenditur, ultima 1441 VI, 2 | sero itaque querebatur nullas sibi ferias contigisse a 1442 XIII, 8 | aiebat, an satius esset nullis studiis admoueri quam his 1443 III, 2 | pauciores annos habere quam numeras. 1444 XII, 6 | illos quidem inter otiosos numerauerim, qui sella se et lectica 1445 XX, 1 | parantur. ut unus ab illis numeretur annus, omnis annos suos 1446 VII, 1 | In primis autem et illos numero, qui nulli rei nisi uino 1447 VIII, 3 | praeteritorum annorum cuiusque numerus proponi, sic futurorum: 1448 | o 1449 | ob 1450 XVIII, 4| sollicitudinis sit ad tantam te molem obicere: cum uentre tibi humano 1451 XIII, 7 | alio caelo natis beluis obiceret, cum bellum inter tam disparia 1452 XIII, 7 | caliginis mentibus nostris obicit magna felicitas! ille se 1453 IV, 2 | etiamsi falso, dulci tamen oblectabat solacio, aliquando se uicturum 1454 XVI, 1 | aetas est, qui praeteritorum obliuiscuntur, praesentia neglegunt, de 1455 XIV, 4 | prodire uitabunt et per obscuros aedium aditus profugient? 1456 XV, 1 | capitalis, nullius sumptuosa obseruatio. feres ex illis, quidquid 1457 III, 4 | fragilitas uestra succurrit. non obseruatis, quantum iam temporis transierit. 1458 XVIII, 4| aderat ultimum malorum obsessis quoque, alimentorum egestas. 1459 VII, 8 | ludos, quorum sortem sibi obtingere magno aestimauit: quando, 1460 XVII, 4 | omne enim, quod fortuito obuenit, instabile est. quod altius 1461 XVII, 4 | surrexerit, opportunius est in occasum. neminem porro casura delectant: 1462 IV, 5 | sudoris exprimerent, quantum occultarum sollicitudinum tegerent: 1463 III, 1 | mirabuntur: praedia sua occupari a nullo patiuntur et, si 1464 IX, 2 | inquit, quid cessas? nisi occupas, fugit. et cum occupaueris, 1465 XII, 2 | dicenda est, sed desidiosa occupatio. illum tu otiosum uocas 1466 XVI, 3 | extrahant, sciunt. itaque ad occupationem aliquam tendunt et quod 1467 XIX, 3 | ne suis quidem laborant occupationibus, ad alienum dormiunt somnum, 1468 VII, 3 | exerceri posse ab homine occupato, non eloquentiam, non liberales 1469 VIII, 5 | remorabitur. quid fiet? tu occupatus es, uita festinat: mors 1470 IX, 2 | nisi occupas, fugit. et cum occupaueris, tamen fugiet. itaque cum 1471 VII, 2 | uadimonia sua atque aliena occupent, quantum conuiuia, quae 1472 X, 1 | argumenta diducere, multa mihi occurrent, per quae probem breuissimam 1473 XX, 3 | 3 praeterire quod mihi occurrit exemplum non possum: Turannius 1474 XII, 6 | illas non liceat, horas occurrunt, quos quando lauari debeant, 1475 XVIII, 4| superstite, dicebant septem aut octo certe dierum cibaria superesse. 1476 VII, 1 | licet iracundos enumeres uel odia exercentes iniusta uel bella: 1477 XIX, 3 | ambulant gradum, amare et odisse, res omnium liberrimas, 1478 XVIII, 3| amorem consequeris, in quo odium uitare difficile est: sed 1479 XIII, 2 | prior scripta esset Ilias an Odyssea, praeterea an eiusdem esset 1480 XVIII, 3| religiose quam publicas. in eo officio amorem consequeris, in quo 1481 III, 2 | seruorum coercitio, quantum officiosa per urbem discursatio. adice 1482 | omnem 1483 XVIII, 4| tanto aptiora portandis oneribus tarda iumenta sunt quam 1484 XVIII, 4| exactae homines et laboriosae operae. tanto aptiora portandis 1485 VIII, 2 | et illis aut laborem aut operam aut diligentiam suam locant: 1486 XII, 4 | audiendis, discendis canticis operati sunt, dum uocem, cuius rectum 1487 III, 3 | in tam longo aeuo facti operis sit, quam multi uitam tuam 1488 II, 1 | in superuacuis laboribus operosa sedulitas. alius uino madet. 1489 IX, 1 | qui prudentiam iactant? operosius occupati sunt, ut melius 1490 I, 4 | sicut amplae et regiae opes ubi ad malum dominum peruenerunt, 1491 XVII, 5 | procuratione consenuit: suis opibus detinetur. 1492 I, 1 | destituat. nec huic publico, ut opinantur, malo turba tantum et imprudens 1493 XIV, 1 | illi clarissimi sacrarum opinionum conditores nobis nati sunt, 1494 XVII, 4 | quod altius surrexerit, opportunius est in occasum. neminem 1495 IX, 4 | puerilis adhuc animos senectus opprimit, ad quam inparati inermesque 1496 IV, 6 | rumpebatur. itaque otium optabat. in huius spe et cogitatione 1497 XVII, 6 | otium numquam agetur, semper optabitur. ~ 1498 XVI, 2 | metuunt. mortem saepe ideo optant, quia timent. 1499 VII, 9 | tamquam ultimum ordinat, nec optat crastinum nec timet. quid 1500 IV, 3 | me tamen cupido temporis optatissimi mihi prouexit, ut quoniam


10-decis | decor-incer | incho-optat | optau-sorti | sparg-zenon

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License