10-decis | decor-incer | incho-optat | optau-sorti | sparg-zenon
Caput, Par.
1501 VII, 8 | 8 adsecutus ille quos optauerat fasces cupit ponere et subinde
1502 IV, 1 | uoces uidebis, quibus otium optent, laudent, omnibus bonis
1503 XVII, 4 | fortunae minus bene quam optimae creditur: alia felicitate
1504 IX, 3 | infinitam cogitationem, quod non optimam quamque aetatem, sed diem
1505 XII, 4 | rectum cursum natura et optimum et simplicissimum fecit,
1506 II, 2 | apud maximum poetarum more oraculi dictum est, uerum esse non
1507 IV, 5 | Asiamque et omnis prope oras bello circumactus Romana
1508 VII, 10 | furentium per eadem spatia in orbem egit? non ille multum nauigauit,
1509 XVIII, 3| 3 tu quidem orbis terrarum rationes administras
1510 IX, 1 | cogitationes suas in longum ordinant. maxima porro uitae iactura
1511 VII, 9 | omnes dies tamquam ultimum ordinat, nec optat crastinum nec
1512 XII, 3 | decisum est, si quid extra ordinem iacuit, nisi omnia in anulos
1513 XII, 5 | quam solliciti argentum ordinent, quam diligenter exoletorum
1514 VII, 9 | fors fortuna, ut uolet, ordinet: uita iam in tuto est. huic
1515 XVII, 3 | innituntur, sed eadem, qua oriuntur, uanitate turbantur. qualia
1516 II, 2 | dirigant placet, sed marcentis oscitantisque fata deprendunt, adeo ut
1517 XIV, 4 | insusurratum miliens nomen oscitatione superbissima reddent?
1518 XIII, 8 | decessi, et in eadem materia ostendam superuacuam quorundam diligentiam:
1519 II, 4 | eloquentia et cotidiano ostentandi ingenii studio sanguinem
1520 XII, 9 | est. ille otiosus est, cui otii sui et sensus est: hic uero
1521 XII, 2 | molesti sunt: quorum non otiosa uita dicenda est, sed desidiosa
1522 XII, 2 | desidiosa occupatio. illum tu otiosum uocas qui Corinthia, paucorum
1523 VII, 5 | uacauit. nihil inde incultum otiosumque iacuit, nihil sub alio fuit.
1524 IV, 5 | placat immixtosque mediae paci et imperio hostes perdomat,
1525 X, 3 | si uacet, iniucunda est paenitendae rei recordatio. inuiti itaque
1526 II, 4 | multi continuis uoluptatibus pallent? quam multis nihil liberi
1527 XVII, 4 | uitam esse eorum, qui magno parant labore, quod maiore possideant:
1528 XX, 1 | inuideris: ista uitae damno parantur. ut unus ab illis numeretur
1529 XI, 1 | uicturos. tunc quam frustra parauerint, quibus non fruerentur,
1530 VIII, 3 | trepidarent, quomodo illis parcerent? atqui facile est quamuis
1531 VII, 5 | suo permutaret custos eius parcissimus. itaque satis illi fuit:
1532 XV, 3 | potestate, quos sortiremur parentes, forte nobis datos: nobis
1533 XII, 2 | qui athletas nobilissimos pascit?
1534 X, 3 | subrepebant, retractando patescunt. nemo, nisi quoi omnia acta
1535 XIV, 2 | in consortium omnis aeui patiatur incedere, quidni ab hoc
1536 V, 1 | rebus quietus nec aduersarum patiens, quotiens illum ipsum consulatum
1537 X, 4 | tuum inspici se ac detineri patientur, quod facere occupatis non
1538 III, 1 | praedia sua occupari a nullo patiuntur et, si exigua contentio
1539 V, 2 | Atticum epistula iam uicto patre Pompeio, adhuc filio in
1540 III, 1 | adstricti sunt in continendo patrimonio: simul ad iacturam temporis
1541 VII, 8 | diripitur ille toto foro patronus et magno concursu omnia
1542 VII, 5 | est, quia, quantumcumque patuit, totum ipsi uacauit. nihil
1543 III, 5 | uelle uitam inchoare, quo pauci perduxerunt? ~
1544 III, 2 | sine usu iacuit: uidebis te pauciores annos habere quam numeras.
1545 I, 1 | adeo ut exceptis admodum paucis ceteros in ipso uitae adparatu
1546 XI, 1 | mortalitatis admonuit, quemadmodum pauentes moriuntur, non tamquam exeant
1547 XIII, 5 | nomine Messana adpellatus est paulatimque uolgo permutante litteras
1548 XII, 3 | quomodo irascuntur, si tonsor paulo neglegentior fuit, tamquam
1549 IV, 6 | infractam aetatem territabant. Paulusque et iterum timenda cum Antonio
1550 VII, 1 | bella: omnes isti uirilius peccant: in uentrem ac libidinem
1551 XII, 3 | hos tu otiosos uocas inter pectinem speculumque occupatos?
1552 III, 1 | inducunt. nemo inuenitur, qui pecuniam suam diuidere uelit: uitam
1553 IV, 4 | omnia uidebat ex se uno pendentia, qui hominibus gentibusque
1554 IX, 1 | inpedimentum est expectatio, quae pendet ex crastino, perdit hodiernum:
1555 XIV, 3 | cum omnium limina cotidie perambulauerint nec ullas apertas fores
1556 VII, 3 | ex his pueri admodum ita percepisse uisi sunt, ut etiam praecipere
1557 VII, 9 | nota, omnia ad satietatem percepta sunt. de cetero fors fortuna,
1558 XIII, 6 | spectaculi genus nouo more perdere homines. depugnant? parum
1559 III, 3 | diripuerint te non sentiente, quid perderes, quantum uanus dolor, stulta
1560 I, 3 | temporis habemus, sed multum perdidimus. satis longa uita et in
1561 X, 2 | enim, in quod fortuna ius perdidit, quod in nullius arbitrium
1562 IX, 1 | quae pendet ex crastino, perdit hodiernum: quod in manu
1563 XVII, 2 | erat fatum ipse qui flebat, perditurusque alios in mari, alios in
1564 IV, 5 | mediae paci et imperio hostes perdomat, dum ultra Rhenum et Euphraten
1565 XVI, 5 | diem noctis expectatione perdunt, noctem lucis metu. ~
1566 III, 5 | uitam inchoare, quo pauci perduxerunt? ~
1567 II, 4 | infimis usque ad summos pererra: hic aduocat, hic adest.
1568 XIII, 7 | idem postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo mancipio
1569 II, 4 | aduocat, hic adest. ille periclitatur, ille defendit, ille iudicat.
1570 II, 1 | numquam non aut alienis periculis intentos aut suis anxios.
1571 XV, 1 | contribuet. nullius ex his sermo periculosus erit, nullius amicitia capitalis,
1572 VIII, 2 | aegros uideas, si mortis periculum propius est admotum, medicorum
1573 XVIII, 4| illos dies, quibus C. Caesar periit, si quis inferis sensus
1574 XIII, 6 | num et hoc cuiquam curare permittes, quod primus L. Sulla in
1575 XIII, 5 | adpellatus est paulatimque uolgo permutante litteras Messala dictus:
1576 VII, 5 | dignum, quod cum tempore suo permutaret custos eius parcissimus.
1577 XVIII, 4| nobiles equi, quorum generosam pernicitatem quis umquam graui sarcina
1578 VI, 3 | uerum testimonium dixerunt, perosi omnem actum annorum suorum.
1579 X, 4 | turbari nec eripi potest: perpetua eius et intrepida possessio
1580 XVII, 2 | sed mensuram conprenderet Persarum rex insolentissimus, lacrimas
1581 XIII, 1 | 1 Persequi singulos longum est, quorum
1582 XIII, 4 | remittamus, quis Romanis primus persuaserit nauem conscendere. Claudius
1583 XIII, 5 | 5 sane et hoc ad rem pertineat, quod Valerius Coruinus
1584 XVII, 6 | Quintius dictaturam properat peruadere: ab aratro reuocabitur.
1585 I, 4 | opes ubi ad malum dominum peruenerunt, momento dissipantur, at
1586 IX, 4 | quam inparati inermesque perueniunt. nihil enim prouisum est:
1587 VI, 1 | coetu, exitum rerum non peruidens, quas nec agere licebat
1588 V, 1 | fluctuatur cum republica et illam pessum euntem tenet, nouissime
1589 VIII, 1 | cum uideo aliquos tempus petentes et eos, qui rogantur, facillimos:
1590 IV, 2 | et uacationem a republica petere. omnis eius sermo ad hoc
1591 VIII, 1 | spectat, propter quod tempus petitum est, ipsum quidem neuter.
1592 VIII, 1 | quidem neuter. quasi nihil petitur, quasi nihil datur. re omnium
1593 X, 1 | non ex his cathedrariis philosophis, sed ex ueris et antiquis:
1594 XIII, 1 | quorum aut latrunculi aut pila aut excoquendi in sole corporis
1595 IV, 5 | bella conuertit. dum Alpes placat immixtosque mediae paci
1596 II, 2 | nihil, quo cursum dirigant placet, sed marcentis oscitantisque
1597 XX, 3 | exanimem a circumstante familia plangi iussit. lugebat domus otium
1598 XIII, 8 | duabus causis, aut quod plebs eo secessisset, aut quod
1599 XIX, 1 | cetera deinceps ingentibus plena miraculis.
1600 XX, 4 | 4 idem plerisque animus est: diutius cupiditas
1601 XV, 3 | maiora fient, quo illa pluribus diuiseris.
1602 XV, 1 | stabit, quominus quantum plurimum cupieris, haurias.
1603 XIII, 4 | hoc ipsum appellatus, quia plurium tabularum contextus caudex
1604 XIII, 8 | Metellum uictis in Sicilia Poenis triumphantem unum omnium
1605 XVII, 6 | aratro reuocabitur. ibit in Poenos nondum tantae maturus rei
1606 IV, 3 | priore gloria discrepantem pollicitus esset, haec nerba inueni:
1607 V, 2 | epistula iam uicto patre Pompeio, adhuc filio in Hispania
1608 V, 1 | Catilinas, Clodios iactatus Pompeiosque et Crassos, partim manifestos
1609 XIII, 6 | sane remittatur: num et Pompeium primum in circo elephantorum
1610 XIX, 1 | concalescat, ut ad mensuram pondusque respondeat, an ad haec sacra
1611 VII, 8 | quos optauerat fasces cupit ponere et subinde dicit: quando
1612 XVIII, 4| cibaria superesse. dum ille pontes nauibus iungit et uiribus
1613 XVIII, 4| grauissime ferens, quod populo Romano superstite, dicebant
1614 XVII, 2 | per magna camporum spatia porrigeret exercitum nec numerum eius
1615 XVIII, 4| laboriosae operae. tanto aptiora portandis oneribus tarda iumenta sunt
1616 VII, 10 | quem saeua tempestas a portu exceptum huc et illuc tulit
1617 XVIII, 1| carissime, et in tranquilliorem portum non pro aetatis spatio iactatus
1618 XV, 4 | inuidia, simplicius longe posita miramur.
1619 IX, 1 | hodiernum: quod in manu fortunae positum est, disponis, quod in tua,
1620 XII, 7 | manus elatus et in sella positus esset, dixisse interrogando:
1621 | posse
1622 VII, 3 | sunt, ut etiam praecipere possent: uiuere tota uita discendum
1623 X, 4 | perpetua eius et intrepida possessio est. singuli tantum dies,
1624 III, 1 | sinunt, immo uero ipsi etiam possessores eius futuros inducunt. nemo
1625 VIII, 3 | 3 quodsi posset quemadmodum praeteritorum
1626 XVII, 4 | parant labore, quod maiore possideant:
1627 XII, 8 | ut iam mimorum arguere possimus neglegentiam. esse aliquem,
1628 XX, 3 | mihi occurrit exemplum non possum: Turannius fuit exactae
1629 XII, 5 | conuiuia me hercules horum non posuerim inter uacantia tempora,
1630 XIII, 7 | obliuionem ire, ne quis postea potens disceret inuideretque rei
1631 XVII, 1 | adfectu reges suam fleuere potentiam, nec illos magnitudo fortunae
1632 VII, 7 | simulatus aeger? quot ille potentior amicus, qui uos non in amicitiam,
1633 IV, 1 | 1 Potentissimis et in altum sublatis hominibus
1634 II, 5 | uolebas, sed tecum esse non poteras. ~
1635 XIV, 3 | cupiditatibus districta urbe poterunt uidere?
1636 XV, 3 | dicere non fuisse in nostra potestate, quos sortiremur parentes,
1637 IX, 1 | 1 Potestne quicquam amentius hominum
1638 XIII, 7 | mancipio transfodiendum se praebuit, tum demum intellecta inani
1639 VII, 3 | percepisse uisi sunt, ut etiam praecipere possent: uiuere tota uita
1640 IV, 3 | laetitia moratur adhuc, praeciperem aliquid uoluptatis ex uerborum
1641 XV, 5 | utitur. uenturum est: hoc praecipit. longam illi uitam facit
1642 VII, 8 | inquit, res proferentur? praecipitat quisque uitam suam et futuri
1643 X, 6 | enim semper est, fluit et praecipitatur. ante desinit esse quam
1644 VI, 2 | et publicum euasuram tam praecoquem audaciam. sero itaque querebatur
1645 III, 5 | quem tandem longioris uitae praedem accipis? quis ista sicut
1646 III, 1 | mentium caliginem mirabuntur: praedia sua occupari a nullo patiuntur
1647 IV, 1 | laudent, omnibus bonis suis praeferant. cupiunt interim ex illo
1648 XIV, 1 | nobis nati sunt, nobis uiam praeparauerunt. ad res pulcherrimas ex
1649 X, 4 | dies, et hi per momenta, praesentes sunt: at praeteriti temporis
1650 V, 2 | aetatem conplorat et de praesenti queritur et de futura desperat.
1651 X, 3 | uitia, etiam quae aliquo praesentis uoluptatis lenocinio subrepebant,
1652 VII, 8 | futuri desiderio laborat, praesentium taedio.
1653 XIII, 8 | fide bona dicere, ut ad praestationem scribant: tamen cuius ista
1654 IV, 2 | cui di plura quam ulli praestiterant, non desiit quietem sibi
1655 IV, 4 | non poterat, cogitatione praesumeret. qui omnia uidebat ex se
1656 XII, 8 | puta. plura me hercules praetereunt quam fingunt et tantum incredibilium
1657 VII, 8 | dicit: quando hic annus praeteribit? facit ille ludos, quorum
1658 XIV, 3 | nec ullas apertas fores praeterierint, cum per diuersissimas domos
1659 XX, 3 | 3 praeterire quod mihi occurrit exemplum
1660 X, 3 | occupati. nec enim illis uacat praeterita respicere, et si uacet,
1661 X, 4 | momenta, praesentes sunt: at praeteriti temporis omnes, cum iusseris,
1662 X, 3 | fallitur, libenter se in praeteritum retorquet.
1663 XX, 1 | 1 Cum uideris itaque praetextam saepe iam sumptam, cum celebre
1664 VI, 1 | enim et pupillus adhuc et praetextatus iudicibus reos commendare
1665 XII, 1 | foribus inlidant, quos hasta praetoris infami lucro et quandoque
1666 IV, 2 | non desiit quietem sibi precari et uacationem a republica
1667 XVIII, 4| aequitate mitigatur nec ulla prece flectitur populus esuriens.
1668 XIII, 8 | minuent? cuius cupiditates prement? quem fortiorem, quem iustiorem,
1669 III, 2 | centesimus tibi uel supra premitur annus: agedum, ad conputationem
1670 II, 3 | et in cupiditatem infixos premunt. numquam illis recurrere
1671 XVIII, 4| quis umquam graui sarcina pressit? cogita praeterea, quantum
1672 XII, 2 | Corinthia, paucorum furore pretiosa, anxia suptilitate concinnat
1673 VIII, 1 | quasi nihil datur. re omnium pretiosissima luditur. fallit autem illos,
1674 VIII, 1 | immo paene nullum eius pretium est.
1675 VII, 1 | 1 In primis autem et illos numero, qui
1676 VIII, 5 | proferet: sicut missa est a primo die, curret. nusquam deuertetur,
1677 VI, 1 | relinquere, execratus inquietam a primordiis uitam dicitur dixisse: uni
1678 XIII, 6 | ullam rem bonam pertinet? princeps ciuitatis et inter antiquos
1679 XIII, 6 | ciuitatis et inter antiquos principes, ut fama tradidit, bonitatis
1680 XIII, 2 | Vlixes remigum habuisset, prior scripta esset Ilias an Odyssea,
1681 IV, 3 | uacuam fore dignitatis nec a priore gloria discrepantem pollicitus
1682 V, 2 | deinceps adicit, quibus et priorem aetatem conplorat et de
1683 XVIII, 1| quot tempestates partim priuatas sustinueris, partim publicas
1684 VI, 2 | scires in malum ingens et priuatum et publicum euasuram tam
1685 X, 1 | incursu auertendam aciem, non probam cauillationem esse: animum
1686 XVI, 2 | est, quod hoc argumento probari putes longam illos agere
1687 X, 1 | mihi occurrent, per quae probem breuissimam esse occupatorum
1688 V, 3 | sapiens in tam humile nomen procedet, numquam semiliber erit,
1689 XII, 8 | ingenioso in hoc unum seculo processit, ut iam mimorum arguere
1690 XVII, 5 | alienorum bonorum mercennaria procuratione consenuit: suis opibus detinetur.
1691 XX, 3 | nonagesimum, cum uacationem procurationis ab C. Caesare ultro accepisset,
1692 X, 4 | insidiose decepit, auare rapuit, prodige effudit, necesse est memoriam
1693 I, 4 | facimus, nec inopes eius, sed prodigi sumus. sicut amplae et regiae
1694 XIV, 4 | refertum clientibus atrium prodire uitabunt et per obscuros
1695 XIII, 6 | edidisse commissis more proelii innoxiis hominibus ad ullam
1696 XX, 5 | sine uoluptate, sine ullo profectu animi: nemo in conspicuo
1697 XIII, 2 | conscientiam iuuant, suie proferas, non doctior uidearis, sed
1698 VII, 8 | conplet: quando, inquit, res proferentur? praecipitat quisque uitam
1699 VIII, 5 | non fauore populi longius proferet: sicut missa est a primo
1700 XIII, 8 | sed Italico agro adquisito proferre moris apud antiquos fuit.
1701 VII, 3 | difficilior scientia est. professores aliarum artium uolgo multique
1702 XVII, 2 | insolentissimus, lacrimas profudit, quod intra centum annos
1703 XIV, 4 | per obscuros aedium aditus profugient? quasi non inhumanius sit
1704 III, 1 | iacturam temporis uentum est, profusissimi in eo, cuius unius honesta
1705 XIII, 3 | exempla uersantur. non est profutura talis scientia, est tamen,
1706 VII, 1 | in uentrem ac libidinem proiectorum inhonesta labes est.
1707 XVIII, 4| quiddam et altius de te promiseras. non deerunt et frugalitatis
1708 IV, 3 | ista fieri speciosius quam promitti possunt. me tamen cupido
1709 IX, 1 | praesentia, dum ulteriora promittit. maximum uiuendi inpedimentum
1710 IV, 5 | Syriam Asiamque et omnis prope oras bello circumactus Romana
1711 XVII, 6 | exercet. Quintius dictaturam properat peruadere: ab aratro reuocabitur.
1712 VIII, 2 | uideas, si mortis periculum propius est admotum, medicorum genua
1713 VIII, 3 | annorum cuiusque numerus proponi, sic futurorum: quomodo
1714 X, 1 | 1 Quod proposui si in partes uelim et argumenta
1715 IX, 1 | sunt, in incerto iacent: protinus uiue.
1716 XIII, 8 | Sullam ultimum Romanorum protulisse pomerium, quod numquam prouinciali,
1717 IV, 3 | temporis optatissimi mihi prouexit, ut quoniam rerum laetitia
1718 XIII, 8 | protulisse pomerium, quod numquam prouinciali, sed Italico agro adquisito
1719 IX, 4 | inermesque perueniunt. nihil enim prouisum est: subito in illam necopinantes
1720 XII, 3 | dum decerpitur, si quid proxima nocte succreuit, dum de
1721 IX, 1 | hominum eorum dici otio, qui prudentiam iactant? operosius occupati
1722 I, 1 | uita destituat. nec huic publico, ut opinantur, malo turba
1723 XX, 5 | moles sepulcrorum et operum publicorum dedicationes et ad rogum
1724 VI, 2 | malum ingens et priuatum et publicum euasuram tam praecoquem
1725 III, 5 | disponis ire patietur? non pudet te reliquias uitae tibi
1726 VII, 3 | sunt. quasdam uero ex his pueri admodum ita percepisse uisi
1727 IX, 4 | id est occupatis: quorum puerilis adhuc animos senectus opprimit,
1728 XII, 2 | uitiis laboramus) spectator puerorum rixantium sedet? qui uinctorum
1729 XII, 5 | quam curiose infelices pueruli ebriorum sputa detergeant:
1730 XIII, 6 | elephantorum duodeuiginti pugnam edidisse commissis more
1731 X, 1 | inpetu, non suptilitate pugnandum, nec minutis uolneribus,
1732 XX, 4 | cum inbecillitate corporis pugnant. senectutem ipsam nullo
1733 XIV, 1 | uiam praeparauerunt. ad res pulcherrimas ex tenebris ad lucem erutas
1734 IX, 3 | 3 hoc quoque pulcherrime ad exprobrandam infinitam
1735 XV, 2 | quae illum felicitas, quam pulchra senectus manet, qui se in
1736 VI, 1 | contigisse. ausus est enim et pupillus adhuc et praetextatus iudicibus
1737 XII, 8 | ad exprobrandam luxuriam puta. plura me hercules praetereunt
1738 XIV, 5 | in ueris officiis morari [putamus] licet dicant, qui Zenonem,
1739 XIII, 6 | bonitatis eximiae, memorabile putauit spectaculi genus nouo more
1740 XIV, 5 | dicant, qui Zenonem, qui Pythagoran cotidie et Democritum ceterosque
1741 XIII, 4 | 4 hoc quoque quaerentibus remittamus, quis Romanis
1742 XIII, 2 | Graecorum iste morbus fuit quaerere, quem numerum Vlixes remigum
1743 XVII, 5 | ambitio. miseriarum non finis quaeritur, sed materia mutatur: nostri
1744 XVII, 5 | nanciscimur. iudex desiit esse: quaesitor est. alienorum bonorum mercennaria
1745 XVII, 3 | oriuntur, uanitate turbantur. qualia autem putas esse tempora
1746 IX, 3 | cogitationem, quod non optimam quamque aetatem, sed diem dicit.
1747 XII, 5 | ad ministeria discurrant, quanta arte scindantur aues in
1748 XI, 2 | ita dicam, in reditu est. quantulacumque itaque abunde sufficit et
1749 | quantumcumque
1750 VII, 3 | artium uolgo multique sunt. quasdam uero ex his pueri admodum
1751 X, 5 | non est, ubi subsidat: per quassos foratosque animos transmittitur.
1752 IV, 1 | nihil extra lacessat aut quatiat, in se ipsa fortuna ruit.
1753 VI, 2 | praecoquem audaciam. sero itaque querebatur nullas sibi ferias contigisse
1754 II, 2 | alienae fortunae aut suae querella detinuit. plerosque nihil
1755 I, 1 | quoque uirorum hic adfectus querellas euocauit:
1756 VI, 3 | annorum suorum. sed his querellis nec alios mutauerunt nec
1757 II, 5 | quisquam de alterius superbia queri, qui sibi ipse numquam uacat?
1758 II, 1 | 1 Quid de rerum natura querimur? illa se benigne gessit:
1759 V, 2 | conplorat et de praesenti queritur et de futura desperat.
1760 | quicquid
1761 | quidam
1762 | quiddam
1763 XIV, 2 | cum Carneade, cum Epicuro quiescere, hominis naturam cum Stoicis
1764 X, 5 | 5 securae et quietae mentis est in omnes uitae
1765 V, 1 | abductus, nec secundis rebus quietus nec aduersarum patiens,
1766 I, 2 | animalibus tantum indulsisse, ut quina aut dena secula educerent:
1767 III, 5 | mortalitatis obliuio in quinquagesimum et sexagesimum annum differre
1768 XVII, 6 | dimisit: consulatus exercet. Quintius dictaturam properat peruadere:
1769 | quisquam
1770 | quisquis
1771 VIII, 3 | 3 quodsi posset quemadmodum praeteritorum
1772 X, 3 | retractando patescunt. nemo, nisi quoi omnia acta sunt sub censura
1773 XV, 1 | uoles. per illos non stabit, quominus quantum plurimum cupieris,
1774 XIX, 3 | ipsorum uita sit, cogitent ex quota parte sua sit. ~
1775 | quotiens
1776 XIV, 3 | salutationem circumtulerint, quotum quemque ex tam inmensa et
1777 III, 3 | certus consilii fueris, quotus quisque dies ut destinaueras
1778 I, 1 | haec tam uelociter, tam rapide dati nobis temporis spatia
1779 IX, 2 | est et uelut ex torrenti rapido nec semper ituro cito hauriendum.
1780 XX, 5 | interim dum rapiuntur et rapiunt, dum alter alterius quietem
1781 XX, 5 | 5 interim dum rapiuntur et rapiunt, dum alter alterius
1782 VI, 1 | iudicia constet ab illo rapta.
1783 X, 4 | insidiose decepit, auare rapuit, prodige effudit, necesse
1784 XVIII, 6| latentis mali tegebant, cum ratione scilicet. quaedam enim ignorantibus
1785 XVIII, 3| tu quidem orbis terrarum rationes administras tam abstinenter
1786 XX, 2 | accipiendis inmorientem rationibus diu tractus risit heres.
1787 VIII, 1 | petitur, quasi nihil datur. re omnium pretiosissima luditur.
1788 XVIII, 1| aetatis spatio iactatus tandem recede. cogita, quot fluctus subieris,
1789 VII, 7 | habet? dispunge, inquam, et recense uitae tuae dies: uidebis
1790 II, 5 | demisit. ille te ad latus suum recepit: tu non inspicere te umquam,
1791 XII, 2 | solitudine, quamuis ab omnibus recesserint, sibi ipsi molesti sunt:
1792 III, 3 | quisque dies ut destinaueras recesserit, quando tibi usus tui fuerit,
1793 XII, 3 | nisi omnia in anulos suos reciderunt? quis est istorum qui non
1794 XIX, 1 | 1 Recipe te ad haec tranquilliora,
1795 VII, 3 | districtus animus nihil altius recipit, sed omnia uelut inculcata
1796 X, 3 | iniucunda est paenitendae rei recordatio. inuiti itaque ad tempora
1797 XV, 5 | transiit tempus aliquod: hoc recordatione conprendit. instat: hoc
1798 XII, 4 | operati sunt, dum uocem, cuius rectum cursum natura et optimum
1799 II, 3 | infixos premunt. numquam illis recurrere ad se licet. si quando aliqua
1800 XIV, 4 | oscitatione superbissima reddent?
1801 VIII, 5 | annos, nemo iterum te tibi reddet. ibit, qua coepit, aetas
1802 XI, 2 | tota, ut ita dicam, in reditu est. quantulacumque itaque
1803 XVII, 5 | interim numquam amplius redituri temporis ratio est. nouae
1804 X, 2 | quod in nullius arbitrium reduci potest.
1805 XIII, 3 | his diebus audiui quendam referentem, quae primus quisque ex
1806 X, 5 | excipiat ac seruet, sic nihil refert quantum temporis detur,
1807 XIV, 4 | transcurrant? quam multi per refertum clientibus atrium prodire
1808 V, 2 | in Hispania fracta arma refouente? quid agam, inquit, hic
1809 XIII, 6 | conficiendos eos missis a rege Boccho iaculatoribus? et
1810 XVII, 1 | quam diu? ab hoc adfectu reges suam fleuere potentiam,
1811 I, 4 | prodigi sumus. sicut amplae et regiae opes ubi ad malum dominum
1812 X, 4 | casus supergressa, extra regnum fortunae subducta, quam
1813 VII, 7 | uidebis paucos admodum et reiculos apud te resedisse.
1814 XVIII, 1| pars aetatis, certe melior reipublicae data est: aliquid temporis
1815 VI, 3 | adfectus ad consuetudinem relabuntur.
1816 XVI, 3 | deseruerunt occupationes, in otio relicti aestuant, nec quomodo id
1817 VII, 4 | 4 tot maximi uiri relictis omnibus inpedimentis, cum
1818 XIX, 2 | 2 uis tu relicto solo mente ad ista respicere?
1819 III, 3 | quam exiguum tibi de tuo relictum sit: intelleges te inmaturum
1820 XVIII, 3| diligenter quam tuas, tam religiose quam publicas. in eo officio
1821 VI, 1 | liberum erat semel incohatas relinquere, execratus inquietam a primordiis
1822 II, 4 | quam multis nihil liberi relinquit circumfusus clientium populus?
1823 III, 5 | ire patietur? non pudet te reliquias uitae tibi reseruare et
1824 XX, 1 | inter prima luctantis aetas reliquit. quosdam cum in consummationem
1825 XIII, 2 | quaerere, quem numerum Vlixes remigum habuisset, prior scripta
1826 XIII, 4 | hoc quoque quaerentibus remittamus, quis Romanis primus persuaserit
1827 XIII, 6 | iaculatoribus? et hoc sane remittatur: num et Pompeium primum
1828 XIII, 8 | eo secessisset, aut quod Remo auspicante illo loco aues
1829 VIII, 5 | nusquam deuertetur, nusquam remorabitur. quid fiet? tu occupatus
1830 XII, 3 | est istorum qui non malit rempublicam turbari quam comam suam?
1831 VII, 4 | officiis, uoluptatibus renuntiassent, hoc unum in extremam usque
1832 VI, 1 | et praetextatus iudicibus reos commendare et gratiam suam
1833 VI, 4 | abire ut rem superuacuam ac reparabilem sinitis. ~
1834 III, 3 | 3 repete memoria tecum, quando certus
1835 XVII, 6 | ipsum mora sit, cum Ioue reponetur: ciuiles seruatorem rei
1836 XVIII, 2| tractatis operibus, quae repositus et securus agites.
1837 VII, 5 | fuit. neque enim quicquam repperit dignum, quod cum tempore
1838 IV, 3 | senatum missa epistula, cum requiem suam non uacuam fore dignitatis
1839 VII, 7 | admodum et reiculos apud te resedisse.
1840 III, 5 | te reliquias uitae tibi reseruare et id solum tempus bonae
1841 IV, 6 | cogitatione labores eius residebant. hoc uotum erat eius, qui
1842 II, 5 | quidem uoltu, sed aliquando respexit. ille aures suas ad tua
1843 VII, 2 | uidebis, quemadmodum illos respirare non sinant uel mala sua
1844 XIX, 1 | ut ad mensuram pondusque respondeat, an ad haec sacra et sublimia
1845 VII, 3 | sed omnia uelut inculcata respuit. nihil minus est hominis
1846 VIII, 5 | 5 nemo restituet annos, nemo iterum te tibi
1847 XII, 3 | itur, dum aut disiecta coma restituitur aut deficiens hinc atque
1848 XX, 3 | tristitiam, quam labor illi suus restitutus est. adeone iuuat occupatum
1849 II, 3 | circumstant uitia undique nec resurgere aut in dispectum ueri adtollere
1850 X, 3 | animum reuocant nec audent ea retemptare, quorum uitia, etiam quae
1851 VI, 4 | non enim adprenditis nec retinetis nec uelocissimae omnium
1852 X, 3 | libenter se in praeteritum retorquet.
1853 X, 3 | uoluptatis lenocinio subrepebant, retractando patescunt. nemo, nisi quoi
1854 XIII, 8 | 8 sed ut illo reuertar, unde decessi, et in eadem
1855 VIII, 5 | aetas nec cursum suum aut reuocabit aut supprimet. nihil tumultuabitur,
1856 XVII, 6 | properat peruadere: ab aratro reuocabitur. ibit in Poenos nondum tantae
1857 X, 3 | tempora male exacta animum reuocant nec audent ea retemptare,
1858 IV, 2 | eius sermo ad hoc semper reuolutus est, ut speraret otium.
1859 VII, 7 | aduocant tibi abducunt. ille reus quot dies abstulit? quot
1860 IV, 5 | hostes perdomat, dum ultra Rhenum et Euphraten et Danuuium
1861 XX, 2 | inmorientem rationibus diu tractus risit heres.
1862 XII, 2 | laboramus) spectator puerorum rixantium sedet? qui uinctorum suorum
1863 VIII, 1 | tempus petentes et eos, qui rogantur, facillimos: illud uterque
1864 XX, 5 | publicorum dedicationes et ad rogum munera et ambitiosas exequias.
1865 IV, 5 | prope oras bello circumactus Romana caede lassos exercitus ad
1866 XIII, 7 | cum in conspectu populi Romani multum sanguinis funderet
1867 XVIII, 4| grauissime ferens, quod populo Romano superstite, dicebant septem
1868 VII, 10 | quemquam propter canos aut rugas putes diu uixisse: [non
1869 XVIII, 4| famem sequitur, rerum omnium ruina furiosi et externi et infeliciter
1870 IV, 1 | quatiat, in se ipsa fortuna ruit.
1871 IV, 6 | corpus parte semper aliqua rumpebatur. itaque otium optabat. in
1872 XIV, 4 | illis miseris suum somnum rumpentibus, ut alienum exspectent,
1873 XX, 5 | dum alter alterius quietem rumpit, dum mutuo miseri sunt,
1874 IV, 6 | iuuenes adulterio uelut sacramento adacti iam infractam aetatem
1875 XIV, 1 | ingratissimi sumus, illi clarissimi sacrarum opinionum conditores nobis
1876 XV, 5 | legibus soluitur. omnia illi saecula ut deo seruiunt. transiit
1877 XIV, 1 | labore deducimur. nullo nobis saeculo interdictum est, in omnia
1878 VI, 4 | contrahetur. ista uitia nullum non saeculum deuorabunt: hoc uero spatium
1879 VII, 10 | multum putes nauigasse, quem saeua tempestas a portu exceptum
1880 IX, 2 | diuino furore instinctus salutare carmen canit: ~optima quaeque
1881 XIV, 3 | diuersissimas domos meritoriam salutationem circumtulerint, quotum quemque
1882 XII, 3 | capitis sui decore quam de salute? qui non comptior esse malit
1883 III, 5 | sexagesimum annum differre sana consilia et inde uelle uitam
1884 IV, 6 | subnascebantur. uelut graue multo sanguine corpus parte semper aliqua
1885 XIII, 7 | conspectu populi Romani multum sanguinis funderet mox plus ipsum
1886 XIX, 2 | respicere? nunc, dum calet sanguis, uigentibus genibus ad meliora
1887 I, 2 | exigentis minime conueniens sapienti uiro lis: aetatis illam
1888 XV, 4 | at iis, quae consecrauit sapientia, noceri non potest. nulla
1889 XIV, 1 | Soli omnium otiosi sunt qui sapientiae uacant: soli uiuunt. nec
1890 XV, 5 | 5 sapientis ergo multum patet uita.
1891 XVIII, 4| pernicitatem quis umquam graui sarcina pressit? cogita praeterea,
1892 VII, 9 | adferre? omnia nota, omnia ad satietatem percepta sunt. de cetero
1893 VII, 9 | et adici sic, quemadmodum saturo iam ac pleno aliquid cibi:
1894 XVIII, 6| mandata frumenti publici cura, saxa, ferrum, ignes, Gaium excepturi?
1895 VII, 4 | abierunt, nedum ut isti sciant.
1896 II, 1 | benigne gessit: uita, si uti scias, longa est. alium insatiabilis
1897 | scilicet
1898 XII, 5 | discurrant, quanta arte scindantur aues in frusta non enormia,
1899 XVII, 6 | nondum tantae maturus rei Scipio. uictor Hannibalis, uictor
1900 VII, 4 | aetatem egerunt, ut uiuere scirent: plures tamen ex his nondum
1901 VI, 2 | erumperet tam immatura ambitio? scires in malum ingens et priuatum
1902 XIX, 1 | sacra et sublimia accedas sciturus, quae materia sit dis, quae
1903 XVI, 3 | disponant aut extrahant, sciunt. itaque ad occupationem
1904 XVI, 4 | uidentur, quas in conplexu scortorum aut uino exigunt?
1905 XIII, 8 | dicere, ut ad praestationem scribant: tamen cuius ista errores
1906 XIII, 2 | remigum habuisset, prior scripta esset Ilias an Odyssea,
1907 III, 5 | quinquagesimo anno in otium secedam. sexagesimus me annus ab
1908 XIII, 8 | causis, aut quod plebs eo secessisset, aut quod Remo auspicante
1909 XII, 5 | usque eo in omnes uitae secessus mala sua illos secuntur,
1910 I, 2 | indulsisse, ut quina aut dena secula educerent: homini in tam
1911 XII, 8 | copia ingenioso in hoc unum seculo processit, ut iam mimorum
1912 V, 1 | nouissime abductus, nec secundis rebus quietus nec aduersarum
1913 XII, 5 | secessus mala sua illos secuntur, ut nec bibant sine ambitione
1914 X, 5 | 5 securae et quietae mentis est in
1915 XII, 7 | dixisse interrogando: iam sedeo? hunc tu ignorantem, an
1916 XII, 2 | spectator puerorum rixantium sedet? qui uinctorum suorum greges
1917 XVII, 6 | seruatorem rei publicae agitabunt seditiones et post fastiditos a iuuene
1918 VI, 2 | ferias contigisse a puero seditiosus et foro grauis. disputatur,
1919 II, 1 | superuacuis laboribus operosa sedulitas. alius uino madet. alius
1920 XVIII, 2| 2 nec te ad segnem aut inertem quietem uoco:
1921 | semel
1922 V, 3 | 3 semiliberum se dixit Cicero: at me hercules
1923 XIV, 4 | quam multi hesterna crapula semisomnes et graues, illis miseris
1924 XII, 9 | et sensus est: hic uero semiuiuus, cui ad intellegendos corporis
1925 XX, 4 | non legit, a sexagesimo senatorem non citat: difficilius homines
1926 IV, 3 | 3 in quadam ad senatum missa epistula, cum requiem
1927 XX, 4 | inbecillitate corporis pugnant. senectutem ipsam nullo alio nomine
1928 XVII, 6 | iuuene dis aequos honores iam senem contumacis exilii delectabit
1929 XI, 1 | cupiant diu uiuere. decrepiti senes paucorum annorum accessionem
1930 XX, 3 | fuit exactae diligentiae senex, qui post annum nonagesimum,
1931 III, 2 | 2 libet itaque ex seniorum turba conprehendere aliquem:
1932 XX, 3 | lugebat domus otium domini senis nec finiuit ante tristitiam,
1933 IX, 4 | accedere eam cotidie non sentiebant.
1934 III, 3 | tuam diripuerint te non sentiente, quid perderes, quantum
1935 I, 3 | intelleximus, transisse sentimus.
1936 XX, 4 | iudicant, quam quod illos seponit. lex a quinquagesimo anno
1937 XVIII, 4| Romano superstite, dicebant septem aut octo certe dierum cibaria
1938 XX, 1 | laborasse ipsos in titulum sepulcri. quorundam ultima senectus,
1939 XX, 5 | uitam sunt, magnas moles sepulcrorum et operum publicorum dedicationes
1940 XV, 4 | abolebit aetas, nulla deminuet: sequens ac deinde semper ulterior
1941 II, 2 | plerosque nihil certum sequentis uaga et inconstans et sibi
1942 XVIII, 4| constitit et, quae famem sequitur, rerum omnium ruina furiosi
1943 XII, 4 | sonant, quorum, cum ad res serias, etiam saepe tristes adhibiti
1944 IX, 3 | tibi et annos et longam seriem, utcumque auiditati tuae
1945 VIII, 3 | quod certum est: id debet seruari diligentius quod nescias
1946 XVII, 6 | Ioue reponetur: ciuiles seruatorem rei publicae agitabunt seditiones
1947 X, 5 | subest, quod excipiat ac seruet, sic nihil refert quantum
1948 II, 1 | superiorum cultus uoluntaria seruitute consumat.
1949 XV, 5 | omnia illi saecula ut deo seruiunt. transiit tempus aliquod:
1950 III, 5 | rem conferri possit? quam serum est tunc uiuere incipere,
1951 III, 2 | quantum lis uxoria, quantum seruorum coercitio, quantum officiosa
1952 XX, 4 | anno militem non legit, a sexagesimo senatorem non citat: difficilius
1953 III, 5 | obliuio in quinquagesimum et sexagesimum annum differre sana consilia
1954 III, 5 | quinquagesimo anno in otium secedam. sexagesimus me annus ab officiis dimittet.
1955 XIII, 8 | narrabat Metellum uictis in Sicilia Poenis triumphantem unum
1956 IV, 5 | sanguinem fudit: per Macedoniam, Siciliam, Aegyptum, Syriam Asiamque
1957 XII, 5 | coco exeat, qua celeritate signo dato glabri ad ministeria
1958 XIX, 1 | tranquilliora, tutiora, maiora. simile tu putas esse, utrum cures,
1959 XIII, 8 | paria sunt mendaciis aut similia? 9 nam ut concedas omnia
1960 XV, 2 | adulatione, ad quorum se similitudinem effingat.
1961 XII, 4 | cursum natura et optimum et simplicissimum fecit, inflexu modulationis
1962 XV, 4 | uicino uersatur inuidia, simplicius longe posita miramur.
1963 | simul
1964 XIV, 4 | illos, cum diu torserint, simulata festinatione transcurrant?
1965 VII, 7 | inritandam auaritiam captantium simulatus aeger? quot ille potentior
1966 VII, 2 | quemadmodum illos respirare non sinant uel mala sua uel bona.
1967 XVII, 3 | hominem efferunt, parum sincera sint?
1968 VII, 5 | ex suo tempore delibari sinere. et ideo eius uita longissima
1969 X, 4 | intrepida possessio est. singuli tantum dies, et hi per momenta,
1970 XII, 3 | nocte succreuit, dum de singulis capillis in consilium itur,
1971 XIII, 1 | 1 Persequi singulos longum est, quorum aut latrunculi
1972 VI, 4 | superuacuam ac reparabilem sinitis. ~
1973 XIII, 2 | deinceps huius notae, quae siue contineas, nihil tacitam
1974 XIV, 2 | 2 disputare cum Socrate licet, dubitare cum Carneade,
1975 IV, 2 | dulci tamen oblectabat solacio, aliquando se uicturum sibi.
1976 XIII, 1 | aut pila aut excoquendi in sole corporis cura consumpsere
1977 X, 1 | esse occupatorum uitam. solebat dicere Fabianus, non ex
1978 XV, 3 | 3 solemus dicere non fuisse in nostra
1979 VIII, 4 | quam cara res sit: dicere solent eis, quos ualdissime diligunt,
1980 VIII, 1 | 1 Mirari soleo, cum uideo aliquos tempus
1981 V, 3 | integrae semper libertatis et solidae, solutus, et sui iuris et
1982 XVII, 3 | eorum trepida sunt? non enim solidis causis innituntur, sed eadem,
1983 XII, 2 | aut in lecto suo, in media solitudine, quamuis ab omnibus recesserint,
1984 XII, 5 | tempora, cum uideam, quam solliciti argentum ordinent, quam
1985 XII, 3 | quam comam suam? qui non sollicitior sit de capitis sui decore
1986 XVI, 1 | 1 Illorum breuissima ac sollicitissima aetas est, qui praeteritorum
1987 IV, 5 | exprimerent, quantum occultarum sollicitudinum tegerent: cum ciuibus primum,
1988 XIX, 2 | 2 uis tu relicto solo mente ad ista respicere?
1989 XII, 1 | occupatos uocem? non est quod me solos putes dicere, quos e basilica
1990 XV, 5 | solus generis humani legibus soluitur. omnia illi saecula ut deo
1991 XV, 5 | ceteros terminus cludit. solus generis humani legibus soluitur.
1992 XIII, 6 | L. Sulla in circo leones solutos dedit, cum alioqui adligati
1993 V, 3 | semper libertatis et solidae, solutus, et sui iuris et altior
1994 XII, 6 | delicati animi languore soluuntur, ut per se scire non possint,
1995 XVIII, 2| inertem quietem uoco: non ut somno et caris turbae uoluptatibus,
1996 XIV, 4 | erunt, quorum illos aut somnus aut luxuria aut inhumanitas
1997 XII, 4 | carmen metientes semper sonant, quorum, cum ad res serias,
1998 XV, 3 | ipsa bona, quae non erunt sordide nec maligne custodienda:
1999 VII, 8 | facit ille ludos, quorum sortem sibi obtingere magno aestimauit:
2000 XV, 3 | in nostra potestate, quos sortiremur parentes, forte nobis datos:
|