IV. 1
Potentissimis et in altum sublatis hominibus excidere uoces uidebis, quibus
otium optent, laudent, omnibus bonis suis praeferant. cupiunt interim ex illo
fastigio suo, si tuto liceat, descendere. nam ut nihil extra lacessat aut
quatiat, in se ipsa fortuna ruit. 2 diuus
Augustus, cui di plura quam ulli praestiterant, non desiit quietem sibi precari
et uacationem a republica petere. omnis eius sermo ad hoc semper reuolutus est,
ut speraret otium. hoc labores suos, etiamsi falso, dulci tamen oblectabat
solacio, aliquando se uicturum sibi. 3 in
quadam ad senatum missa epistula, cum requiem suam non uacuam fore dignitatis
nec a priore gloria discrepantem pollicitus esset, haec nerba inueni: sed ista
fieri speciosius quam promitti possunt. me tamen cupido temporis optatissimi
mihi prouexit, ut quoniam rerum laetitia moratur adhuc, praeciperem aliquid
uoluptatis ex uerborum dulcedine. 4 tanta
uisa est res otium, ut illam, quia usu non poterat, cogitatione praesumeret.
qui omnia uidebat ex se uno pendentia, qui hominibus gentibusque fortunam
dabat, illum diem laetissimus cogitabat, quo magnitudinem suam exueret. 5 expertus erat quantum illa bona per omnis terras
fulgentia sudoris exprimerent, quantum occultarum sollicitudinum tegerent: cum
ciuibus primum, deinde cum collegis, nouissime cum adfinibus coactus armis
decernere mari terraque sanguinem fudit: per Macedoniam, Siciliam, Aegyptum,
Syriam Asiamque et omnis prope oras bello circumactus Romana caede lassos
exercitus ad externa bella conuertit. dum Alpes placat immixtosque mediae paci
et imperio hostes perdomat, dum ultra Rhenum et Euphraten et Danuuium terminos
mouet, in ipsa urbe Murenae, Caepionis, Lepidi, Egnati, aliorum in eum mucrones
acuebantur. 6 nondum horum effugerat
insidias: filia et tot nobiles iuuenes adulterio uelut sacramento adacti iam
infractam aetatem territabant. Paulusque et iterum timenda cum Antonio mulier.
haec ulcera cum ipsis membris absciderat: alia subnascebantur. uelut graue
multo sanguine corpus parte semper aliqua rumpebatur. itaque otium optabat. in
huius spe et cogitatione labores eius residebant. hoc uotum erat eius, qui uoti
conpotes facere poterat.
|