Par.
1 10 | Attice? numquid tandem novi? Nihil sane, inquit Brutus, quod
2 12 | communium gravissumos casus nihil ante epistulam Bruti mihi
3 18 | ego vero, inquit, Brutum nihil mentiri puto. Videor enim
4 19 | publica libros edidisti, nihil a te sane postea accepimus:
5 35 | quidem perfectum et quoi nihil admodum desit Demosthenem
6 35 | Demosthenem facile dixeris. nihil acute inveniri potuit in
7 35 | eis causis quas scripsit, nihil, ut ita dicam, subdole,
8 35 | ut ita dicam, subdole, nihil versute, quod ille non viderit;
9 35 | quod ille non viderit; nihil subtiliter dici, nihil presse,
10 35 | nihil subtiliter dici, nihil presse, nihil enucleate,
11 35 | subtiliter dici, nihil presse, nihil enucleate, quo fieri possit
12 35 | possit aliquid limatius; nihil contra grande, nihil incitatum,
13 35 | limatius; nihil contra grande, nihil incitatum, nihil ornatum
14 35 | grande, nihil incitatum, nihil ornatum vel verborum gravitate
15 56 | eloquentiae praemium fuisse nihil sane mihi legisse videor:
16 64 | lacerti, sic ut [et] fieri nihil possit valentius; verum
17 71 | rebus omnibus idem eveniat: nihil est enim simul et inventum
18 90 | 90 -~ ~Tum igitur nihil recusans Galba pro sese
19 91 | mirari non possum in eis, qui nihil omnino scripti reliquerunt.
20 91 | videmus alios oratores inertia nihil scripsisse, ne domesticus
21 109| Flaminino, quem ipse vidi, nihil accepi nisi Latine diligenter
22 140| comprensione devinciendis nihil non ad rationem et tamquam
23 143| supra dixi, tamen Crasso nihil statuo fieri potuisse perfectius.
24 144| in explicanda aequitate nihil erat Crasso copiosius; idque
25 146| mirabilis sic ut simile nihil viderim; in augendo in ornando
26 150| aetatesque vostrae ut illorum nihil aut non fere multum differunt.~
27 151| ego: de me, inquam, dicere nihil est necesse; de Servio autem
28 161| paene esse perductam, ut eo nihil ferme quisquam addere posset,
29 178| sed in causis publicis nihil, privatis satis veterator
30 200| ut dixi, aspexerit, si nihil audiverit, tamen oratorem
31 202| dicendi accommodabat genus. nihil erat in eius oratione nisi
32 202| oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum;
33 204| inter se sint dissimiles. nihil enim tam dissimile quam
34 207| defenderentur a pluribus, quo nihil est vitiosius.~ ~
35 208| quaeque res audiatur. sed nihil vitiosi usquam, cum unum
36 210| nam litterarum admodum nihil sciebat; sed magni interest
37 214| aliqua parte earum omnino nihil poterat: in quacumque enim
38 218| immemoris ingeni signa; sed nihil turpius quam quod etiam
39 231| ob rem de iis qui vivunt nihil velis dicere.~Quaenam igitur,
40 235| et magnitudo. sic in hoc nihil praeter actionem fuit, cetera
41 247| Metelli, Celer et Nepos nihil in causis versati nec sine
42 251| ut de iis qui nunc sint nihil velis ipse dicere; et hercule
43 262| homines a scribendo deterruit; nihil est enim in historia pura
44 265| quantum pondus in verbis, quam nihil non consideratum exibat
45 266| duobus cum cogito, doleo nihil tuam perpetuam auctoritatem
46 274| pellucens vestiebat oratio. nihil tam tenerum quam illius
47 274| illius comprensio verborum, nihil tam flexibile, nihil quod
48 274| verborum, nihil tam flexibile, nihil quod magis ipsius arbitrio
49 274| primum ita pura erat ut nihil liquidius, ita libere fluebat
50 276| optumum suaviter dicere, nihil est quod melius hoc quaerendum
51 276| posset. hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit;
52 280| quidem certe sententias, ut nihil posset ornatius esse, nihil
53 280| nihil posset ornatius esse, nihil expeditius. atque hic parum
54 293| etiam Lysiae similem? quo nihil potest esse pictius. bella
55 296| dicendo semper, quo iam nihil est melius, id laudari qualecumque
56 298| primis Catonis. intelleges nihil illius liniamentis nisi
57 315| temporibus disertissimus; et, si nihil habere molestiarum nec ineptiarum
58 322| 322 -~ ~Nihil de me dicam: dicam de ceteris,
59 333| Sulpicius, Hortensius. nihil dico amplius, tantum dico:
|