Par.

 1 13 |         inquit ille. Quodnam tandem genus istuc tam praeclarum litterarum
 2 29 |             temporibus quod dicendi genus viguerit ex Thucydidi scriptis,
 3 31 |       inventa dicitur. Quod quoniam genus ab hoc quod proposuimus
 4 62 |       eiusdem nominis infunderentur genus; ut si ego me a M. Tullio
 5 93 |       limatius dicendi consectantur genus accidere non solet, propterea
 6 95 |             habitum etiam orationis genus. eodemque in genere est
 7 112|                 112 -~ ~Hoc dicendi genus ad patrocinia mediocriter
 8 114|           et artis plenum orationis genus scis tamen esse exile nec
 9 115|             ea vi atque copia, quam genus illud iudici et magnitudo
10 119|             multiplex non adhibetur genus. tuus autem avunculus, quemadmodum
11 123|          magnificentius quam fuerat genus dicendi et ornatius; et
12 131|            minime aptum ad dicendum genus.~ ~
13 133|       quoddam et eruditum orationis genus.~ ~
14 165|            dictio excellens; Antoni genus dicendi multo aptius iudiciis
15 198|             quoddam uberius dicendi genus et ornatius. ab utroque
16 199|             probantur, quod dicendi genus optumum sit intellegit.
17 202|     inflatum et corruptum orationis genus. inveniebat igitur acute
18 202| imbecillitatem dicendi accommodabat genus. nihil erat in eius oratione
19 212|       iudicas, Brute. etenim istius genus est ex ipsius sapientiae
20 228|       quantum absit a summo quamque genus hoc scriptionis nondum sit
21 236|      eruditus fuit. habuit a natura genus quoddam acuminis quod etiam
22 247|          hoc erant populare dicendi genus adsecuti. Cn. autem Lentulus
23 271|           quo et compositum dicendi genus et acre et expeditum fuit;
24 276|           dicendi placidum et sanum genus. quod si est optumum suaviter
25 283|            et exquisitius adferebat genus; quod quamquam scienter
26 285|             quos? nec enim est unum genus. nam quid est tam dissimile
27 287|             iudiciale non tractavit genus. orationes autem, quas interposuit --
28 291|            et solidum et exsiccatum genus orationis probant nec illo
29 302|         adtuleratque minime volgare genus dicendi; duas quidem res
30 306|          cotidie contionantis totum genus dicendi penitus cognovimus;
31 321|            minime volgare orationis genus animos hominum ad me dicendi
32 324|      defendit Appium. dicendi autem genus quod fuerit in utroque,
33 325|       verissumas duas. primum, quod genus erat orationis Asiaticum
34 325|             laudabiles. aliud autem genus est non tam sententiis frequentatum
35 327|       tenebat adulescens. etsi enim genus illud dicendi auctoritatis