Par.

 1 23 |         Tum ille: ceterarum rerum causa, inquit, istuc et doleo
 2 30 |          sane verbis, quemadmodum causa inferior -- ita enim loquebantur --
 3 57 |      nulla suspicio est amicitiae causa esse mentitum. ~ ~
 4 82 |   egrederetur a proposito ornandi causa, ut delectaret animos aut
 5 86 |           fecisset, honoris eorum causa studiose accurateque fecisse,
 6 87 |      totum Galbam in consideranda causa componendaque posuisse;
 7 91 |          est eadem inquam, Brute, causa non scribendi et non tam
 8 119|          non, inquam, Brute, sine causa, propterea quod istorum
 9 140|        neque id ipsum tam leporis causa quam ponderis, et conlocandis
10 144|       apud centumviros in M. Curi causa cognitum est.~ ~
11 145|           et in iure, in quo illa causa vertebatur, paratissimum
12 145|    aequalibus et iam consularibus causa illa dicta est, cum uterque
13 154|           154 -~ ~Cumque discendi causa duobus peritissumis operam
14 160|           natus esset. in ea ipsa causa fuit eloquentissimus orationisque
15 194|    Coponio dicentem audiret in ea causa de qua ante dixi, quicquam
16 198|        ornatius. ab utroque autem causa perorat a si quaereretur
17 200|         intellegit oratorem in ea causa non adesse qui possit animis
18 230|      Pompei bonis di cens in illa causa, adulescens cum esset, princeps
19 231|     Brutus: non est, inquit, ista causa quam dicis, quam ob rem
20 249|    vementer placet; nec vero sine causa. nam et didicit et omissis
21 273|   dementiam a senatu et a bonorum causa steterit constantius. quam
22 289|      esset, ut concursus audiendi causa ex tota Graecia fierent.
23 303|           quicquam, quod esset in causa aut ad confirmandum aut
24 312|    praemiis venerat. itaque prima causa publica pro Sex. Roscio
25 314| consuetudinem dicendi mutarem, ea causa mihi in Asiam proficiscendi
26 322|         gratia digredi parumper a causa, nemo qui ad iracundiam
27 329|         inquam, et id non tam mea causa quam tua; sed fortunatus