Par.
1 32 | gloriam, quam nemo meo quidem iudicio est postea consecutus. Is
2 48 | committeret contra legem «quo quis iudicio circumveniretur», saepe
3 84 | Laelio. nec mihi ceterorum iudicio solum videtur, sed etiam
4 115| iudicium vocatus esset, quo iudicio convolsam penitus scimus
5 127| primus post Romam conditam iudicio publico est condemnatus.~
6 156| magis confirmo testimonio et iudicio tuo; simul illud gaudeo,
7 167| Romanus C. Titius, qui meo iudicio eo pervenisse videtur quo
8 183| Cotta et Sulpicius cum meo iudicio tum omnium facile primas
9 183| istuc dicis, inquit, cum tuo iudicio tum omnium? semperne in
10 183| iudicium cum intellegentium iudicio congruit? an alii probantur
11 186| eosdem gradus oratorum volgi iudicio et doctorum fuisse? de populo
12 189| excellere iudicatus est volgi iudicio, qui non idem a doctis probaretur?
13 190| eosdem intellegentium quoque iudicio fuisse probatissimos.~ ~
14 198| profecto sapientis iudicium a iudicio volgi discreparet.~
15 199| oratores duo aut plures populi iudicio probantur, quod dicendi
16 200| oratorem versari in illo iudicio et opus oratorium fieri
17 201| fluxit oratio, cum hos maxume iudicio illorum hominum et illius
18 205| extra nostrum ordinem meo iudicio disertissimus. ipsius Sulpici
19 217| tertium quaereret; qui in iudicio privato vel maxumo, cum
20 229| intellegentia anteibant, iudicio discessit probatus. undeviginti
21 236| postea. deinde ex virginum iudicio magnam laudem est adeptus
22 241| deprehensus poenas legibus et iudicio dedisset.~
23 264| fateor volgi iudicium a iudicio meo dissensisse. nam populo
24 281| honos sit praemium virtutis iudicio studioque civium delatum
25 315| Menippus Stratonicensis meo iudicio tota Asia illis temporibus
26 327| 327 -~ ~Erat excellens iudicio volgi et facile primas tenebat
|