Par.

 1 81 |     habitus eloquens, qui pro L. Cotta dixit accusante Africano;
 2 82 |               82 -~ ~Tum ipse L. Cotta est veterator habitus; sed
 3 115|        ipse pro sese et pauca C. Cotta, quod sororis erat filius --
 4 137|                 137 -~ ~L. etiam Cotta praetorius in mediocrium
 5 137|         Atque ego et in hoc ipso Cotta et in aliis pluribus intellego
 6 182|   aequales propemodum fuerunt C. Cotta P. Sulpicius Q. Varius Cn.
 7 183|                   183 -~ ~Ex his Cotta et Sulpicius cum meo iudicio
 8 189|   adulescentibus nobis cum esset Cotta et Hortensius, num quis,
 9 201|         quando igitur, inquam, a Cotta et Sulpicio haec omnis fluxit
10 202|          inveniebat igitur acute Cotta, dicebat pure ac solute;
11 203|     Crassum hic volebat imitari; Cotta malebat Antonium; sed ab
12 204|          enim tam dissimile quam Cotta Sulpicio, et uterque aequalibus
13 207|  Philippum fere aut ad Caesarem; Cotta <tum et> Sulpicius expetebantur.
14 227|  solitudo. Sulpicius occider at, Cotta aberat et Curio; vivebat
15 259|       loquendi famam confecerat. Cotta, qui se valde dilatandis
16 297|       quae de his ipsis, quae de Cotta, quae de Sulpicio, quae
17 303| florescente Crassus est mortuus, Cotta pulsus, iudicia intermissa
18 305|          primus dolor percussit, Cotta cum est expulsus. reliquos
19 317|  imitandi cupiditate incitarent, Cotta et Hortensius; quorum alter
20 317|         Dolabella consulari, cum Cotta princeps adhibitus esset,
21 318|       quaesturam nos, consulatum Cotta, aedilitatem peteret Hortensius.
22 318|       Siciliensis excepit annus, Cotta ex consulatu est profectus
23 333|          Antonius, Crassus, post Cotta, Sulpicius, Hortensius.