Par.

 1 27 |          ornatum aliquem habeat et oratoris esse videatur. Quamquam
 2 47 | conscripsisset, quod iudicaret hoc oratoris esse maxume proprium, rem
 3 93 |           illa vis et quasi flamma oratoris exstinguitur.~ ~
 4 110|        dicere, quorum neuter summi oratoris habuit laudem et est uterque
 5 140|            illa, quae proprie laus oratoris est in verbis. nam ipsum
 6 140|         nescire, neque tam id mihi oratoris boni quam civis Romani proprium
 7 185|     vehementius. quibus virtutibus oratoris horum quidque efficiatur
 8 186|            id enim ipsum est summi oratoris summum oratorem populo videri.~ ~
 9 197|       faciebat; quod est ex tribus oratoris officiis alterum.~ ~
10 198|            nemo videreur. hoc erat oratoris officium partitione tertium,
11 216|     ridiculus -- neque aliud in eo oratoris simile quicquam.~ ~
12 220|           aliis in Curione speciem oratoris alicuius effecerit. sed
13 250|          ei nullam deesse virtutem oratoris putem; maxumeque laudandus
14 258|         ille, et quasi fundamentum oratoris vides locutionem emendatam
15 274|    arbitrio fingeretur, ut nullius oratoris aeque in potestate fuerit:
16 278|          tenebamus.» sic nos summi oratoris vel sanitate vel vitio pro
17 279|           fateatur, cum ex omnibus oratoris laudibus longe ista sit
18 284|          religionem et verecundiam oratoris probat. haec omnium debet
19 294|          Origines vero cum omnibus oratoris laudibus refertas diceres
20 322|           ad privatas causas et ad oratoris prudentiam maxume necessariam;
21 322|         animum eius, quod unum est oratoris maxume proprium, quocumque
22 330|           post Hortensi clarissimi oratoris mortem orbae eloquentiae