Par.

 1 35 |      admodum desit Demosthenem facile dixeris. nihil acute inveniri
 2 44 |   causas forensis popularisque facile traduxerat. huius suavitate
 3 52 |    quam necessaria fuerint non facile dixerim; iucunda certe mihi
 4 80 |       personam principis civis facile dicendo tuebatur. et vero
 5 112|      ipsa, quod a doctrina non facile posset; quamquam huius quoque
 6 126| praestare voluisset. quam ille facile tali ingenio, diutius si
 7 130|       vehemens et molestus, ut facile cerneres naturale quoddam
 8 150|     adsumpsisse, ut ius civile facile possit tueri; aetatesque
 9 151|    dicam quod sentio. non enim facile quem dixerim plus studi
10 183|     cum meo iudicio tum omnium facile primas tulerunt.~Hic Atticus:
11 221|     erat in verbis gravitas et facile dicebat et auctoritatem
12 222|   praesidiis rei publicae, cui facile satis facere possint, conlocemus.~ ~
13 227|     Pomponium, quorum utrumque facile superabat.~
14 228|      perspici potest, quae cum facile omnis vincat superiores,
15 230|  Sulpici aetate posui, numerum facile pervenerat et suos inter
16 232|      vero, inquit. nam etsi me facile omni tuo sermone tenuisti,
17 238|   rebus mira accuratio, ut non facile in ullo diligentiorem maioremque
18 272|        quidem qui praestiterit facile dixerim C. Pisoni, genero
19 280|       verisimile dixisset] ita facile soluteque verbis volvebat
20 317|   verbis comprendens solute et facile sententiam, alter ornatus,
21 327|     excellens iudicio volgi et facile primas tenebat adulescens.