Par.

 1 128|            Gracchi interfectorem, a populo absolutum, cum is contra
 2 184|              eloquentiam autem meam populo probari velim. et enim necesse
 3 185|           bono doctis hominibus cum populo dissensio fuit.~
 4 186|      iudicio et doctorum fuisse? de populo si quem ita rogavisses:
 5 186|            oratoris summum oratorem populo videri.~ ~
 6 187|         multitudinem: «mihi cane et populo, mi Brute», dixerim, ut
 7 188|         iudici, in quo numquam fuit populo cum doctis intellegentibusque
 8 192|          cum iudicibus est, non cum populo, tamen si a corona relictus
 9 194|               194 -~ ~Quare quis ex populo, cum Q. Scaevolam pro M.
10 196|                 Quam captiosum esse populo quod scriptum esset neglegi
11 197| pereleganter diceret, quis esset in populo, qui aut exspectaret aut
12 198|         genere maxumum. hic ille de populo iudex, qui separatim alterum
13 199|          intellegit. nam illud quod populo non probatur, ne intellegenti
14 242|             quam habebat, praebebat populo cum multa concursatione
15 255|             enim certe adtulit huic populo dignitatis quisquis est
16 264|        iudicio meo dissensisse. nam populo non erat satis vendibilis:
17 320|          quantum non quivis unus ex populo, sed existumator doctus