Par.

 1 35 |         perfectum et quoi nihil admodum desit Demosthenem facile
 2 64 |       hac ipsa eius subtilitate admodum gaudeant.~
 3 101|         conlegium non erat, non admodum diligebat, praesertim cum
 4 115|        ut orator, quamquam erat admodum adulescens --, et Q. Mucius
 5 140|       caruit -- neque tamen est admodum inquinate locutus --, sed
 6 159|         eloquentissimum hominem admodum adulescens; summam ingeni
 7 208|   interest coram videre me quem admodum adversarius de quaque re
 8 210|       domestico. nam litterarum admodum nihil sciebat; sed magni
 9 216|       Sicinius homo impurus sed admodum ridiculus -- neque aliud
10 228|    inlustratum. nam Q. Hortensi admodum adulescentis ingenium ut
11 239|         dicendo, in existimando admodum prudens, toto genere perurbanus.
12 265|        et integritas. me quidem admodum delectabat etiam Triari
13 266| commotus -- utrumque enim eorum admodum dilexerat -- : ne ego, inquit,
14 294|      formam quandam ingeni, sed admodum impolitam et plane rudem --,
15 301|           Hortensius igitur cum admodum adulescens orsus esset in