Par.

 1 5  |              aliquid acciderit angimur, summam eius felicitatem non satis
 2 53 |               arguteque coniecerit; qui summam prudentiam simulatione stultitiae
 3 98 |                in eo industriam constat summam fuisse maxumamque gratiam,
 4 118|                quo perfectissumo Stoico summam eloquentiam non desiderem,
 5 159|             hominem admodum adulescens; summam ingeni non laudem modo sed
 6 165|               dixerim, industriam in eo summam fuisse summasque virtutes,
 7 166|                C. Claudius etsi propter summam nobilitatem et singularem
 8 175| praestantissimum ingenium contulerat ad summam iuris civilis et ad perfectam
 9 179|                  Aufidius, qui vixit ad summam senectutem, volebat esse
10 239|            magnum splendorem et in motu summam dignitatem.~ ~
11 281|                 cum gratia et gloria ad summam amplitudinem pervenisset,
12 327|           verborum astricta comprensio, summam hominum admirationem excitabat.