Par.

 1 16 |  possit quod ager, qui quom multos annos quievit, uberiores
 2 60 | vetustas, ut alios fortasse multos, oblivione obruisset. illius
 3 99 |  doctum esse Lucilius; alii multos nobilis, quod quisque potuisset,
 4 136|  itaque in iudicium capitis multos vocaverunt, pro reis non
 5 152|   et apud Scaevolam et apud multos fuisse, artem in hoc uno;
 6 226| rabula sane probabilis, qui multos cum tacuisset annos neque
 7 230|    minorem, quam erat ipse, multos annos in studio eiusdem
 8 244|    nomen habuerint, non ita multos fuisse. sed ad sermonem
 9 251|   praetermitteres, ne tu in multos Autronios et Staienos incurreres.
10 266| istos excellentis viros nec multos alios praestantis civis
11 270|  ego istuc ignoro, Pomponi, multos fuisse, qui verbum numquam
12 274| unus e multis, potius inter multos prope singularis fuit: ita