1-adsev | adsid-clien | clist-dictu | didic-filio | fimbr-inter | intra-nemon | nepot-poten | poter-scurr | secta-varia | varie-zeuxi
bold = Main text
Par. grey = Comment text
501 200| dicendi existumator non adsidens et adtente audiens sed uno
502 316| 316 -~ ~Adsiduissime autem mecum fuit Dionysius
503 321| factus. nam cum propter adsiduitatem in causis et industriam
504 18 | quidem tibi molestum, sed adsiduum tamen et acrem fore. Tum
505 74 | huic sermoni, Brute, Attico adsigna, qui me inflammavit studio
506 213| fuisse instituto puro sermone adsuefactam domum; et eo magis hoc iudico,
507 7 | didiceram tractare quibusque me adsuefeceram quaeque erant propria cum
508 150| Servius eloquentiae tantum adsumpsisse, ut ius civile facile possit
509 188| perinde accidunt ut eorum qui adsunt mentes verbis et sententiis
510 200| existumator non adsidens et adtente audiens sed uno aspectu
511 306| quo hoc etiam commorabar adtentius -- etsi rerum ipsarum varietas
512 160| causae popularis aliquid adtingere eamque coloniam, ut fecit,
513 302| eodem die utrumque faciebat. adtuleratque minime volgare genus dicendi;
514 13 | etiam, ut spero, salutem adtulerunt. Salutem? inquit ille. Quodnam
515 123| certe enim et boni aliquid adtulimus iuventuti, magnificentius
516 230| Suram longe praestitit et me adulescentem nactus octo annis minorem,
517 315| numquam intermissum a primaque adulescentia cultum et semper auctum
518 325| erat orationis Asiaticum adulescentiae magis concessum quam senectuti.
519 331| Brute, doleo, cuius in adulescentiam per medias laudes quasi
520 228| nam Q. Hortensi admodum adulescentis ingenium ut Phidiae signum
521 279| quidem mihi videtur, duorum adulescentium, qui si diutius vixissent,
522 85 | Rufo audisse, cum diceret adulescentulo se accidisse, ut ex senatus
523 330| repudiemus tueamurque ut adultam virginem caste et ab amatorum
524 27 | nascentibus Athenis sed iam adultis fuerunt, littera nulla est,
525 301| et nullo referente omnia adversariorum dicta meminisset.~ ~
526 208| coram videre me quem admodum adversarius de quaque re adseveret,
527 289| miserabile, sed etiam ab advocatis relinquuntur. quare si anguste
528 87 | nuntiatum tempus esse, exisse in aedes eo colore et iis oculis,
529 197| repperisset ob eamque rem aedificare navem concupivisset, exorsus
530 229| compararentur. ut Accius isdem aedilibus ait se et Pacuvium docuisse
531 109| sed is omnia summa sperans aedilicius est mortuus. nam de T. Flaminino,
532 180| semper infirma atque etiam aegra valetudine fuisset. ~
533 207| oratorem minimeque ineptum Aelianas leves oratiunculas voluisse
534 95 | M. Octavius. at vero M. Aemilius Lepidus, qui est Porcina
535 108| litterarum. Flacci autem aemulus P. Decius fuit, non infans
536 156| simul illud gaudeo, quod et aequalitas vestra et pares honorum
537 3 | poetas nobilis poetarum aequalium morte doluisse, quo tandem
538 138| gloria Latine dicendi copiam aequatam.~
539 144| definiendo in explicanda aequitate nihil erat Crasso copiosius;
540 198| 198 -~ ~Deinde aequum bonum, testamentorum sententias
541 290| audimus, ut de Hyperide, ut de Aeschine, de ipso quidem Demosthene
542 292| Platonis et Xenophontis et Aeschinis libris utitur, facetam et
543 136| vectigali levavit. M. Marcellus Aesernini pater non ille quidem in
544 282| sed hunc quoque absorbuit aestus quidam insolitae adulescentibus
545 150| civile facile possit tueri; aetatesque vostrae ut illorum nihil
546 70 | liniamenta laudamus; at in Aetione Nicomacho Protogene Apelle
547 79 | Ennium, qui cum patre eius in Aetolia militaverat, civitate donavit,
548 58 | tum vivebant homines atque aevum agitabant,~flos delibatus
549 178| acutus et iuris peritus; nam Afella contionibus aptior quam
550 25 | eam consecuti, dignitatem afferat, neque propositum nobis
551 185| necne, ut ii qui audiunt ita afficiantur ut orator velit, volgi adsensu
552 332| 332 -~ ~Ex te duplex nos afficit sollicitudo, quod et ipse
553 167| quem studebat imitari L. Afranius poeta, homo perargutus,
554 84 | bellica laude aspirare ad Africanum nemo potest, in qua ipsa
555 328| Messalla dicentem, cum tu afuisti.~Sic ferunt, inquam, idque
556 24 | explicetur, sedentes, si videtur, agamus. Cum idem placuisset illis,
557 290| procul videat, etiam si quid agatur nesciat, at placere tamen
558 308| duo -- primas in causis agebat Hortensius, magis magisque
559 89 | docendum, altera graviter agendi ad animos audientium permovendos,
560 226| extraordinariam veram causam agens est probatus; et eo magis
561 317| enim oratorem, incensum et agentem et canorum concursus hominum
562 16 | animus efficere possit quod ager, qui quom multos annos quievit,
563 289| quid, quaeso, nos aliud agimus aut quid aliud optamus?
564 58 | vivebant homines atque aevum agitabant,~flos delibatus populi – ~ ~ ~
565 192| tamquam equus non facit, agitandi finis faciendus est.~
566 109| Brute, M. Pennus facete agitavit in tribunatu C. Gracchum
567 275| omnis oratio. «qua de re agitur» autem illud, quod multis
568 41 | eius generis maiorque vis agnoscitur in Pisistrato. denique hunc
569 286| veros illos prae se paene agrestes putet.~ ~
570 16 | peto. Nec enim ex novis, ut agricolae solent, fructibus est unde
571 57 | tribunus plebis legem de agro Gallico et Piceno viritim
572 136| populari genere dicendi, is qui agrum publicum vitiosa et inutili
573 99 | litterato homine scriptam esse aiebant, illo quem significat valde
574 152| 152 -~ ~Hic Brutus: ain tu? inquit: etiamne Q. Scaevolae
575 200| videantur, aut ut avem cantu al iquo sic illos viderit oratione
576 325| autem pueris nobis Hierocles Alabandeus, magis etiam Menecles frater
577 94 | Stoicorum. multae sunt Sp. Albini orationes. sunt etiam L.
578 135| locutus. quae laus eadem in A. Albino bene loquendi fuit; nam
579 128| Bestiam C. Catonem Sp. Albinum civemque praestantissimum
580 102| pecuniis repetundis contra T. Albucium. is oratorum in numero non
581 131| Doctus etiam Graecis T. Albucius vel potius paene Graecus.
582 29 | Huic aetati suppares Alcibiades Critias Theramenes; quibus
583 282| gravissumo suo casu, dum Cyri et Alexandri similis esse voluit, qui
584 2 | consiliorum omnium societate alienissimo rei publicae tempore exstinctus
585 278| praesertim cum ista eloquentia alienorum hominum pericula defendere
586 | alio
587 120| Stoicorum astrictior est oratio aliquantoque contractior quam aures populi
588 225| sumus; nunc ad eam de qua aliquantum sumus locuti revertamur.~ ~
589 | aliquod
590 39 | urbe, in qua et nata et alta sit eloquentia, quam ea
591 164| plenius. nulla est enim altercatio clamoribus umquam habita
592 276| consilio, quod eos quorum altior oratio actioque esset ardentior
593 66 | Theopompus elatione atque altitudine orationis suae -- quod idem
594 66 | posteriorum quasi exaggerata altius oratio.~ ~
595 32 | caruit intraque parietes aluit eam gloriam, quam nemo meo
596 45 | constitutae civitatis quasi alumna quaedam eloquentia.~ ~
597 295| hunc, quem tu plus quam te amas, Brutum velle te illo modo
598 66 | eloquentiae non habent? amatores huic desunt, sicuti multis
599 330| adultam virginem caste et ab amatorum impetu quantum possumus
600 68 | igitur Lysias et Hyperides amatur, cum penitus ignoretur Cato?
601 152| explanare interpretando, ambigua primum videre, deinde distinguere,
602 244| puto, inquam, existimare te ambitione me labi, quippe de mortuis;
603 269| Atticus: putarem te, inquit, ambitiosum esse, si, ut dixisti, ii
604 245| suppeditavisset, sublato ambitu consul factus esset, plus
605 83 | fama, ut plurimum tribuatur ambobus, dicendi tamen laus est
606 94 | fratres, quorum exstant amborum orationes; simplex quidem
607 197| delicato, qui in litore ambulans scalmum repperisset ob eamque
608 243| cupidi ferre possunt, solemt amen saepe ferre non possunt,
609 271| tamen, ut hastae velitibus amentatae, sic apta quaedam et parata
610 254| 254 -~ ~Tum Brutus: amice hercule, inquit, et magnifice
611 314| 314 -~ ~Itaque cum me et amici et medici hortarentur ut
612 251| de optumi viri nobisque amicissimi laudibus lubenter audio,
613 250| viro tibique, ut intellexi, amicissimo Cratippo instructum omni
614 11 | te prudenter et consolari amicissume.~ ~
615 240| mecum et cum M. Pisone cum amicitia tum studiis exercitationibusque
616 57 | ex quo nulla suspicio est amicitiae causa esse mentitum. ~ ~
617 1 | animo cepi dolorem. Nam et amico amisso cum consuetudine
618 271| hos quidem equites Romanos amicos nostros, qui nuper mortui
619 224| tamen et motu atque ipso amictu capiebat homines quam aut
620 56 | nuntiata, ut erat laena amictus ita venit in contionem seditionemque
621 2 | consortem gloriosi laboris amiseram.~ ~
622 236| detraxit ex studio tantum amisit ex gloria.~ ~
623 1 | cepi dolorem. Nam et amico amisso cum consuetudine iucunda
624 199| quibus rebus efficiatur amittaturve dicendo illud quicquid est,
625 199| effici dicendo oportet aut amitti non oportet. praestat etiam
626 331| mecum socium eiusdem et amoris et iudici. tibi favemus,
627 201| presseque, alterum sublate ampleque dicentium, etsi id melius
628 8 | aetas nostra perfuncta rebus amplissimis tamquam in portum confugere
629 331| publicam in qua duorum generum amplissumorum renovare memoriam atque
630 54 | eique ob eam rem honores amplissumos habitos et eum primum ob
631 281| gratia et gloria ad summam amplitudinem pervenisset, ascendens gradibus
632 202| oratori inopia et ieiunitas, amplo autem inflatum et corruptum
633 239| abstraxisset. erat oratione satis amplus, rem prudenter videbat;
634 44 | nulla erat dicendi, tamen ab Anaxagora physico eruditus exercitationem
635 10 | eorum aspectu omnis quae me angebat de re publica cura consederit.
636 5 | acerbitatis aliquid acciderit angimur, summam eius felicitatem
637 7 | 7 -~ ~Equidem angor animo non consili, non ingeni,
638 289| advocatis relinquuntur. quare si anguste et exiliter dicere est Atticorum,
639 175| consulatus et in eas petitionis angustias incidisset.~ ~
640 233| mediocriter a doctrina instructus, angustius etiam a natura, labore et
641 288| Thucydidi nimis veterem tamquam Anicianam notam persequendam. ipse
642 287| ita vetere ut Opimium aut Anicium consulem quaerat -- «atqui
643 172| dicitur, cum percontaretur ex anicula quadam quanti aliquid venderet
644 316| praestantem tum in notandis animadvertendisque vitiis et instituendo docendoque
645 18 | longo intervallo modo primum animadverti paulo te hilariorem.~ ~
646 70 | enim eorum qui haec minora animadvertunt non intellegit Canachi signa
647 199| intellegi solet, sic ex animorum motu cernitur quid tractandis
648 197| generis sententiis delectavit animosque omnium qui aderant in hilaritatem
649 16 | muneris: modo idem noster animus efficere possit quod ager,
650 54 | cum plebes prope ripam Anionis ad tertium miliarium consedisset
651 106| quae iam evanuerunt, et annales sane exiliter scriptos -- ;
652 58 | illum in nono, ut opinor, annali: ~additur orator Cornelius
653 81 | Gracchum eita est in C. Fanni annalibus.~ ~
654 49 | fontis vides, ad nostrorum annalium rationem veteres, ad ipsorum
655 243| excepisset, illius iudicialis anni severitatem quasi solem
656 79 | coloniam deduxisset -- et T. Annium Luscum huius Q. Fulvi conlegam
657 178| iudiciis. prudens etiam T. Annius Velina et in eius generis
658 72 | inter scriptores de numero annorum controversia. Accius autem
659 53 | liberatam magistratibus annuis legibus iudiciisque devinxerit;
660 318| 318 -~ ~Unum igitur annum, cum redissemus ex Asia,
661 229| qui omnibus intellegentia anteibant, iudicio discessit probatus.
662 143| parem esse dicebant, alii anteponebant L. Crassum. illud quidem
663 189| potestas esset, quemquam his anteponebat?~
664 112| nec tamen Scauri laudibus anteponendam.~
665 68 | factitaverunt: iam neminem antepones Catoni.~ ~
666 152| Scaevolae Servium nostrum anteponis? Sic enim, inquam, Brute,
667 187| 187 -~ ~Quare tibicen Antigenidas dixerit discipulo sane frigenti
668 191| Demosthenes dicere, quod dixisse Antimachum clarum poetam ferunt: qui
669 315| Athenas, sex menses cum Antiocho veteris Academiae nobilissumo
670 102| genere praestitit. L. Coelius Antipater scriptor, quemadmodum videtis,
671 47 | vituperandoque rursus adfligere; huic Antiphontem Rhamnusium similia quaedam
672 295| adsentior, modo ita laudes ut antiquas; quod item de Africano,
673 61 | nec vero habeo quemquam antiquiorem, cuius quidem scripta proferenda
674 69 | una arte dicendi versatur antiquitas.~ ~
675 69 | quidem lectione, quod sit antiquius. sed maiore honore in omnibus
676 132| 132 -~ ~Iam Q. Catulus non antiquo illo more sed hoc nostro,
677 94 | simplex quidem Lucius et antiquus, Spurius autem nihilo ille
678 311| trium, Scaevolae Carbonis Antisti, reditus Cottae Curionis
679 97 | quidem legi tabellariae M. Antius Briso tribunus plebis diu
680 70 | Aetione Nicomacho Protogene Apelle iam perfecta sunt omnia.~ ~
681 274| sed astricta numeris, non aperte nec eodem modo semper, sed
682 66 | interdum etiam non satis apertis [autem] cum brevitate tum
683 78 | nam hoc praetore ludos Apollini faciente cum Thyesten fabulam
684 53 | matre savianda ex oraculo Apollinis tam acute arguteque coniecerit;
685 263| quae si minorem habent apparatum -- sunt enim exilia --,
686 82 | itaque exaruerunt, vix iam ut appareant.~ ~
687 91 | nulla in orationibus eius appareat? quod mirari non possum
688 33 | aut, si quando erat, non apparebat eam dedita opera esse quaesitam --
689 96 | mihi videtur et levitas apparuisse illa Graecorum et verborum
690 133| sono vocis et suavitate appellandarum litterarum, quoniam filium
691 46 | disputationes, quae nunc communes appellantur loci.~ ~
692 18 | enim iam te ausurus esse appellare, quoniam longo intervallo
693 162| verborum, si sic periodon appellari placet, erat apud illum
694 58 | Marci filius -- ~et oratorem appellat et suaviloquentiam tribuit,
695 259| suavitas vocis et lenis appellatio litterarum bene loquendi
696 54 | ipsam causam Maxumum esse appellatum. ne L. Valerium quidem Potitum
697 59 | est orator, hanc Suadam appellavit Ennius; eius autem Cethegum
698 267| et egit multa constanter; Appius Claudius socer tuus, conlega
699 224| omnium post Gracchos L. Appuleius Saturninus eloquentissimus
700 112| neque tam nostris rebus aptam nec tamen Scauri laudibus
701 197| Scaevolam ex uno scalmo c aptionis centumvirale iudicium hereditatis
702 326| ut dixi, genera dicendi aptiora sunt adulescentibus, in
703 264| oratio; sed neque verbis aptiorem cito alium dixerim neque
704 34 | concluditque sententiam, quae cum aptis constricta verbis est, cadit
705 223| elegantis conventus auribus aptissimos cognovi turbulentis contionibus.
706 165| Antoni genus dicendi multo aptius iudiciis quam contionibus.
707 142| quiddam in questionibus aptumque cum ad fidem faciendam tum
708 222| tamen ex accusatione M. Aquili diligentiae fructum ceperat.
709 131| L. Sabellio multam lege Aquilia de iustitia petivisset.
710 154| dedisset, L. Lucilio Balbo C. Aquilio Gallo, Galli hominis acuti
711 317| cum Hortensio mihi magis arbitrabar rem esse, quod et dicendi
712 276| ardentior furere et bacchari arbitraretur, sive quod natura non esset
713 86 | accurateque fecisse, sed se arbitrari causam illam a Ser. Galba,
714 280| arbitror dicere.~Recte, inquam, arbitraris; quorum quidem alter [quod
715 42 | ridens: tuo vero, inquit, arbitratu; Quoniam quidem concessum
716 92 | iri, si in existimantium arbitrium sua scripta non venerint -- ;
717 213| stirpem et tamquam in unam arborem plura genera sic in istam
718 332| domo haurire non posses, arcessivisti ex urbe ea, quae domus est
719 118| id arte faciant sintque architecti paene verborum, idem traducti
720 302| 302 -~ ~Ardebat autem cupiditate sic, ut
721 317| rem esse, quod et dicendi ardore eram propior et aetate coniunctior.
722 50 | 50 -~ ~Quis enim aut Argivum oratorem aut Corinthium
723 277| in respondendo, cum essem argumentatus quantum res ferebat, hoc
724 167| huius orationes tantum argutiarum tantum exemplorum tantum
725 167| scriptae esse videantur. easdem argutias in tragoedias satis ille
726 65 | vituperando, in sententiis argutior, in docendo edisserendoque
727 42 | ut aliquid dicere possint argutius. ut enim tu nunc de Coriolano,
728 325| sunt: unum sententiosum et argutum, sententiis non tam gravibus
729 247| fastidiosus sane Latinarum, argutus orator verbisque dulcis,
730 121| Graece loquatur, loqui. quis Aristotele nervosior, Theophrasto dulcior?
731 46 | 46 -~ ~Itaque, ait Aristoteles, cum sublatis in Sicilia
732 332| Academia atque eius heres Aristus hospes et familiaris meus,
733 164| contra quorum potentiam popul ariter tum dicendum fuit. multa
734 139| equites, pedites, levis armatura, sic ab illo in maxume opportunis
735 242| clamore. quod idem faciebat Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi
736 282| copia; praetereaque sine arrogantia gravis esse videbatur et
737 217| medicamentis propter dolorem artuum delibutus, «numquam, inquit,
738 281| amplitudinem pervenisset, ascendens gradibus magistratuum, ut
739 241| gratum erat et probabatur, ascendisset ad honores, nisi in facinore
740 137| quorum quidem quae fuerit ascensio et quam in omnibus rebus
741 268| virorum essent, non dubitaret asciscere eaque omni dignitate obtineret.
742 169| urbem T. Betutius Barrus Asculanus, cuius sunt aliquot orationes
743 169| cuius sunt aliquot orationes Asculi habitae; illa Romae contra
744 314| mutarem, ea causa mihi in Asiam proficiscendi fuit. itaque
745 325| senectuti. genera autem Asiaticae dictionis duo sunt: unum
746 51 | loqui paene dedisceret. hinc Asiatici oratores non contemnendi
747 325| orationes sunt in primis ut Asiatico in genere laudabiles. aliud
748 325| quod genus erat orationis Asiaticum adulescentiae magis concessum
749 228| ut Phidiae signum simul aspectum et probatum est.~ ~
750 129| dicam, luculentus patronus: asper maledicus, genere toto paulo
751 164| graviter, multa leniter, multa aspere, multa facete dicta sunt;
752 295| oratio ita sit abiecta ut eam aspicere nemo velit.~ ~
753 12 | totius valetudinis tamquam ad aspiciendam lucem esse revocatum. Atque
754 220| celeritatem. itaque eius orationes aspiciendas tamen censeo. sunt illae
755 84 | nam ut ex bellica laude aspirare ad Africanum nemo potest,
756 49 | commune Graeciae, sed proprium Athenarum.~ ~
757 41 | nos, perantiquus, ut apud Athenienses, non ita sane vetus. fuit
758 85 | ut opinor, consules de re atroci magnaque quaererent. nam
759 283| religione attenuata doctis et attente audientibus erat inlustris,
760 283| eius oratio nimia religione attenuata doctis et attente audientibus
761 201| duo genera sunt, unum attenuate presseque, alterum sublate
762 43 | mortuum scripsit et in Attica clam humatum, addidit fuisse
763 51 | omnemque illam salubritatem Atticae dictionis et quasi sanitatem
764 67 | eaque subtilitate, quam Atticam appellant, hanc in Catone
765 285| Phalereus ille Demetrius Atticene dixerit. mihi quidem ex
766 285| dumtaxat; sed quia sunt in Atticis <aliis> alia meliora, videat
767 285| et varietatem Atticorum. «Atticos», inquit, «volo imitari.»
768 44 | cautius posthac historiam attingam te audiente, quem rerum
769 205| noster acceptam ab illo auctamque per sese, vir ingenio praestans
770 44 | audiente, quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissumum.
771 55 | accipiebat, patres ante auctores fieri coegerit; quod fuit
772 273| vel mens fuit; qui quamdiu auctoritati meae paruit, talis tribunus
773 315| adulescentia cultum et semper auctum hoc rursus summo auctore
774 241| dicendum veniebat magis audacter quam parate --, et C. Staienus,
775 10 | aut ego pro certo dicere audeam.~
776 35 | elegans, quem iam prope audeas oratorem perfectum dicere.
777 221| quem plane oratorem dicere auderes Cn. Pomponius lateribus
778 198| Scaevola adsumeret, si nemo auderet testamentum facere postea
779 210| magni interest quos quisque audiat cotidie domi, quibuscum
780 208| quem ad modum quaeque res audiatur. sed nihil vitiosi usquam,
781 147| Scaevolam ex iis rebus, quas audiebam saepe ex C. Rutilio, quo
782 252| Laeliorum et Muciorum familiis audiebamus, sed quamquam id quoque
783 305| fere a nobis in contionibus audiebantur. erat enim tribunus plebis
784 158| veniebat Crassus, exspectabatur audiebatur; a principio statim, quod
785 187| Brute», dixerim, ut qui audient quid efficiatur, ego etiam
786 105| causisque cognitus. hunc qui audierant prudentes homines, in quibus
787 290| Attice dicere, ut de Pericle audimus, ut de Hyperide, ut de Aeschine,
788 248| solere, Caesare et Marcello, audirem non minus lubenter quam
789 11 | esset silentium et aliquid audiremus potius ex te, quam te adficeremus
790 276| disserendo et animos eorum qui audirent devinciret voluptate; aberat
791 194| pro M. Coponio dicentem audiret in ea causa de qua ante
792 187| credit eis quae dicuntur qui audit oratorem, vera putat, adsentitur
793 86 | Laelium. cum consules re audita «amplius» de consili sententia
794 198| alterum admiratus esset, idem audito altero iudicium suum contemneret;
795 191| eundem hunc Platonem unum auditorem haberet Demosthenes, cum
796 199| ne intellegenti quidem auditori probari potest. ut enim
797 191| ferunt: qui cum convocatis auditoribus legeret eis magnum illud,
798 290| oratori contingat, ut cum auditum sit eum esse dicturum, locus
799 185| oratore necne, ut ii qui audiunt ita afficiantur ut orator
800 316| meque ad eundem quem Romae audiveram Molonem adplicavi cum actorem
801 101| instituto Laeli Panaetium audiverat. eius omnis in dicendo facultas
802 203| maxume, quos quidem ego audiverim, grandis et, ut ita dicam,
803 179| quam magister fuit. nam T. Aufidius, qui vixit ad summam senectutem,
804 266| inquam, Brute, de istis, ne augeamus dolorem. nam et praeteritorum
805 2 | 2 -~ ~Augebat etiam molestiam, quod magna
806 104| sed ei breve tempus ingeni augendi et declarandi fuit.~ ~
807 146| simile nihil viderim; in augendo in ornando in refellendo
808 82 | animos aut permoveret, ut augeret rem, ut miserationibus,
809 102| 102 -~ ~Mucius autem augur quod pro se opus erat ipse
810 267| exercitatus orator et cum auguralis tum omnis publici iuris
811 212| vindicavit, Q. Scaevola augure, qui peritissimus iuris
812 117| sui testimonium vacationem augures quo minus iudiciis operam
813 1 | videbam et interitu talis auguris dignitatem nostri conlegi
814 94 | orationes. sunt etiam L. et C. Aureliorum Orestarum, quos aliquo video
815 135| consulari dignitati satis. M. Aurelius Scaurus non saepe dicebat,
816 18 | repromittere istuc quidem ausim. Nam hunc, qui negat, video
817 182| cupisse dicere, non plurumos ausos esse, potuisse paucos. ego
818 18 | puto. Videor enim iam te ausurus esse appellare, quoniam
819 241| Erat eius aequalis P. Autronius voce peracuta atque magna
820 200| probare videantur, aut ut avem cantu al iquo sic illos
821 239| Glabrionem bene institutum avi Scaevolae diligentia socors
822 212| generatum. nam et de duobus avis iam diximus, Scipione et
823 126| vel paternam esset vel avitam gloriam consecutus! eloquentia
824 222| nam M. Drusum tuum magnum avonculum, gravem oratorem ita dumtaxat
825 117| iudicaverit contra P. Africani avunculi sui testimonium vacationem
826 119| adhibetur genus. tuus autem avunculus, quemadmodum scis, habet
827 276| esset ardentior furere et bacchari arbitraretur, sive quod
828 257| fingere, operarii autem aut baiuli deesse non possint.~
829 154| diligentiaque superavit; Balbi docti et eruditi hominis
830 154| operam dedisset, L. Lucilio Balbo C. Aquilio Gallo, Galli
831 258| vixerant neque eos aliqua barbaries domestica infuscaverat,
832 169| extra hanc urbem T. Betutius Barrus Asculanus, cuius sunt aliquot
833 236| respuebat sive morose, ut puta batur, sive ingenuo liberoque
834 4 | quotienscumque de clarissumo et beatissumo viro cogitemus, illum potius
835 320| rerum abundantia voluit beatius, ut ipse putabat, remissius
836 269| minus vemens orator quam bellator fuit, effrenatus et acer
837 84 | rebus excellere. nam ut ex bellica laude aspirare ad Africanum
838 239| maioris gloriae cupiditas ad bellicas laudes abstraxisset. erat
839 49 | memorabilia et in domesticis et in bellicis rebus effecerat. hoc autem
840 23 | qua ne maxumis quidem in bellis aequo animo carere quisquam
841 224| tenebat et equestrem ordinem beneficio legis devinxerat. is praetor
842 322| matrem omnium bene factorum beneque dictorum; nemo qui ius civile
843 255| hoc Caesaris iudici, non benevolentiae testimonium. plus enim certe
844 128| superabat. eius conlega L. Bestia bonis initiis orsus tribunatus --
845 128| quattuor consularis, L. Bestiam C. Catonem Sp. Albinum civemque
846 169| eloquentissumus extra hanc urbem T. Betutius Barrus Asculanus, cuius
847 267| eodem bello occiderunt, M. Bibulus, qui et scriptitavit accurate,
848 314| proficiscendi fuit. itaque cum essem biennium versatus in causis et iam
849 175| Brutus et paulo post eum C. Billienus homo per se magnus prope
850 333| cernimus vix singulis aetatibus binos oratores laudabilis constitisse?
851 240| Q. Pompeius A. f., qui Bithynicus dictus est, biennio quam
852 64 | consectentur; quos, valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat --
853 258| aut scientiae sed quasi bonae consuetudinis. mitto C.
854 99 | Gracchum reliquit sane et bonam et nobilem. Tum Atticus:
855 151| ad dicendum et ad omnes bonarum rerum disciplinas adhibuisse.
856 220| numerabatur propter verborum bonitatem, ut ante dixi, et expeditam
857 169| Latinis; C. Rusticelius Bononiensis, is quidem et exercitatus
858 2 | magna sapientium civium bonorumque penuria vir egregius coniunctissimusque
859 104| illis disertissumum. sed ei breve tempus ingeni augendi et
860 52 | solum non longa, sed etiam breviora quam vellem. Optime, inquam,
861 50 | Homerus, sed pauca dicentem. brevitas autem laus est interdum
862 294| et Thucydide comparares, Brutone te id censebas an mihi probaturum?
863 216| et meminisse: in utroque cacinnos inridentium commovebat.
864 185| etiam in his labatur et cadat, artifex aliquis iudicabit.
865 149| quiddam volebat sequi; sed ita cadebat, ut alter ex alterius laude
866 34 | aptis constricta verbis est, cadit etiam plerumque numerose.
867 264| tum rapida et celeritate caecata oratio; sed neque verbis
868 258| tamen; nam illorum aequales Caecilium et Pacuvium male locutos
869 55 | tribunus plebis interrege Appio Caeco diserto homine comitia contra
870 85 | cum in silva Sila facta caedes esset notique homines interfecti
871 297| de Sulpicio, quae modo de Caelio dixeris. hi enim fuerunt
872 273| 273 -~ ~Nec vero M. Caelium praetereundum arbitror,
873 292| apud Platonem Socrates in caelum effert laudibus Protagoram
874 242| Eodem tempore C. L. Caepasii fratres fuerunt, qui multa
875 135| habitus disertorum; Q. etiam Caepio, vir acer et fortis, cui
876 97 | Briso putabatur. tum duo Caepiones multum clientes consilio
877 206| ut Q. Metello f., ut Q. Caepioni, ut Q. Pompeio Rufo; quamquam
878 131| tempore accusator de plebe L. Caesulenus fuit, quem ego audivi iam
879 70 | ut imitentur veritatem? Calamidis dura illa quidem, sed tamen
880 262| fortasse fecit, qui volent illa calamistris inurere: sanos quidem homines
881 12 | ut post Cannensem illam calamitatem primum Marcelli ad Nolam
882 135| crimini, invidia populi calamitati fuit.~
883 204| traditum est, alteri se calcaria adhibere alteri frenos.~ ~
884 30 | Leontinus Gorgias, Thrasymachus Calchedonius, Protagoras Abderites, Prodicus
885 234| canora, admirando inridebat, calebat in agendo, ut ea quae derant
886 278| 278 -~ ~«Tu istuc, M. Calidi, nisi fingeres, sic ageres?
887 242| praeterisse videamur, C. Cosconium Calidianum, qui nullo acumine eam tamen
888 274| 274 -~ ~Sed de M. Calidio dicamus aliquid, qui non
889 130| valetudine incommoda C. Sextius Calvinus fuit; qui etsi, cum remiserant
890 284| Brutus: Atticum se, inquit, Calvus noster dici oratorem volebat:
891 71 | quos olim Fauni vatesque canebant,~cum neque Musarum scopulos~
892 8 | cumque ipsa oratio iam nostra canesceret haberetque suam quandam
893 12 | revocatum. Atque ut post Cannensem illam calamitatem primum
894 205| mortem eius scripsisse P. Cannutius putatur aequalis meus, homo
895 217| est idque veneficiis et cantionibus Titiniae factum esse dicebat.~ ~
896 75 | suam aetatem in epulis esse cantitata a singulis convivis de clarorum
897 200| probare videantur, aut ut avem cantu al iquo sic illos viderit
898 317| isdem causis, ut pro M. Canuleio, pro Cn. Dolabella consulari,
899 71 | Phaeacum et in procorum epulis canuntur. quid, nostri veteres versus
900 256| interfuit rei publicae castellum capi Ligurum quam bene defendi
901 224| et motu atque ipso amictu capiebat homines quam aut dicendi
902 178| frigidus, sed et callidus et in capiendo adversario versutus et praeterea
903 13 | quidem efficere certe et capio magnum fructum, si quidem
904 295| quid augustius. nomine nos capis summi viri vitaeque elegantissumae
905 164| non est oratio, sed quasi capita rerum et orationis commentarium
906 164| scripta, quod ex quibusdam capitibus eitis nec explicatis intellegi
907 198| quanta esset in verbis captio cum in ceteris rebus tum
908 196| 196 -~ ~Quam captiosum esse populo quod scriptum
909 55 | quia sit ad Pyrrhum de captivis recuperandis missus orator;
910 72 | Maxumo quintum consule captum Tarento scripsit Livium
911 103| Utinam in Ti. Graccho Gaioque Carbone talis mens ad rem publicam
912 173| numeraverim aut tertium qui vix e carceribus exierit, cum palmam iam
913 332| quod et ipse re publica careas et illa te. tu tamen, etsi
914 10 | se coniuncti tum mihi ita cari itaque iucundi, ut eorum
915 56 | faceret, quod erat flamen Carmentalis, plebei contra patres concitatione
916 75 | atque utinam exstarent illa carmina, quae multis saeclis ante
917 71 | Homerum poetae, quod ex eis carminibus intellegi potest, quae apud
918 279| flectere, qui hac virtute caruerit, id ei quod maxumum fuerit
919 116| genera hac oratoria laude caruerunt. volo enim ut in scaena
920 313| magis hoc eos quibus eram carus commovebat, quod omnia sine
921 330| tueamurque ut adultam virginem caste et ab amatorum impetu quantum
922 255| copiam, quam illi qui Ligurum castella expugnaverunt: ex quibus
923 256| M. Curio dictionem quam castellanos triumphos duo. «at plus
924 256| plus interfuit rei publicae castellum capi Ligurum quam bene defendi
925 282| reliquit. ita gravissumo suo casu, dum Cyri et Alexandri similis
926 33 | verum tamen natura magis tum casuque nonnunquam, quam aut ratione
927 67 | Lysiae. laudo: sed cur nolunt Catones?~ ~
928 68 | factitaverunt: iam neminem antepones Catoni.~ ~
929 222| Catonem patrem, Q. etiam Catulum filium abducamus ex acie
930 105| est in multis iudiciis causisque cognitus. hunc qui audierant
931 44 | ut lubet, de isto; et ego cautius posthac historiam attingam
932 202| 202 -~ ~Sed cavenda est presso illi oratori
933 139| viderentur non satis parati ad cavendum fuisse.~ ~
934 225| Titius nomen esset. ita cavendumst, ne quid in agendo dicendove
935 209| conveniat, quanto difficilius cavere, ne quid dicas, quod non
936 18 | solvam, nisi prius a te cavero amplius eo nomine neminem,
937 22 | subito in civitate cum alia ceciderunt tum etiam ea ipsa, de qua
938 127| propter patris memoriam, sed cecidit in cursu. nam rogatione
939 273| discessu meo discessit a sese ceciditque, posteaquam eos imitari
940 333| modum accepimus, et Cato cedebat senior et qui temporibus
941 290| scribae sint in dando et cedendo loco, corona multiplex,
942 22 | cum tibi aetas nostra iam cederet fascisque submitteret, subito
943 295| accepimus -- ; sin ut oratorem, cedo quaeso orationes -- sunt
944 30 | Protagoras Abderites, Prodicus Ceius, Hippias Eleius in honore
945 314| in causis et iam in foro celebratum meum nomen esset, Roma sum
946 116| non eos modo laudari, qui celeri motu et difficili utantur,
947 160| ut, nisi in eo magistratu cenavisset apud praeconem Granium idque
948 230| pro Cn. Pompei bonis di cens in illa causa, adulescens
949 314| discedendum putavi. sed cum censerem remissione et moderatione
950 60 | consulibus mortuus est Catone censore.~
951 164| intellegi potest. ipsa illa censoria contra Cn. Domitium conlegam
952 85 | de P. Cornelio L. Mummio censoribus redemisset, decrevisse senatum,
953 106| primus de pecuniis repetundis Censorino et Manilio consulibus tulit --
954 162| oratio autem brevis; postrema censoris oratio, qua anno duodequinquagesimo
955 288| sequatur aetatem. sic ego istis censuerim et novam istam quasi de
956 161| Serviliam legem Crassus; nam censuram sine Scaevola gessit: eum
957 197| ex uno scalmo c aptionis centumvirale iudicium hereditatis effecisse:
958 144| cum saepe alias tum apud centumviros in M. Curi causa cognitum
959 237| dicebat; itaque ei paucae centuriae ad consulatum defuerunt.~ ~
960 222| Aquili diligentiae fructum ceperat. nam M. Drusum tuum magnum
961 130| vehemens et molestus, ut facile cerneres naturale quoddam stirpis
962 333| 333 -~ ~Nonne cernimus vix singulis aetatibus binos
963 199| solet, sic ex animorum motu cernitur quid tractandis his perficiat
964 282| muneri mos maiorum aetatem certam, sortem incertam reliquit.
965 319| patrocinio Siciliensi maxume in certamen veni designatus aedilis
966 263| disciplina. ea dat rationes certas et praecepta dicendi; quae
967 64 | 64 -~ ~Habet enim certos sui studiosos, qui non tam
968 4 | quadam felicitate usus ille cessit e vita suo magis quam suorum
969 84 | deferunt Laelio. nec mihi ceterorum iudicio solum videtur, sed
970 286| oratorio genere perscripsit. at Charisi vult Hegesias esse similis,
971 286| sed Attici tamen; quorum Charisius multarum orationum, quas
972 277| se esse deprensum seseque chirographa testificationes indicia
973 200| altero, non numquam etiam circulantem, mittentem ad horas, quaesitorem
974 203| nec ea redundans tamen nec circumfluens oratio. Crassum hic volebat
975 34 | 34 -~ ~Ipsa enim natura circumscriptione quadam verborum comprehendit
976 260| crimina. tum C. Rusius: «Circumvenior, inquit, iudices, nisi subvenitis.
977 48 | legem «quo quis iudicio circumveniretur», saepe ipse in iudicium
978 238| maioremque cognoverim, sed eam ut citius veteratoriam quam oratoriam
979 128| Bestiam C. Catonem Sp. Albinum civemque praestantissimum L. Opimium,
980 155| sapientissume, cum duae civiles artes ac forenses plurimum
981 49 | delectata est Atheniensium civitas hac laude dicendi, multa
982 53 | clarissumi regis filium expulerit civitatemque perpetuo dominatu liberatam
983 9 | beateque vixisse cum in ceteris civitatibus tum maxume in nostra, quibus
984 332| Brute, premit haec importuna clades civitatis, contine te in
985 43 | mortuum scripsit et in Attica clam humatum, addidit fuisse
986 182| intellegi possit quem existimem clamatorem, quem oratorem fuisse. isdem
987 242| multa concursatione magnoque clamore. quod idem faciebat Q. Arrius,
988 326| Hortensius utroque genere florens clamores faciebat adulescens. habebat
989 164| nulla est enim altercatio clamoribus umquam habita maioribus.~ ~
990 281| eius fecerat, ut reliqui clariores viri. quae quidem etiam
991 53 | qui potentissimum regem clarissumi regis filium expulerit civitatemque
992 4 | prosequamur, ut, quotienscumque de clarissumo et beatissumo viro cogitemus,
993 28 | virtutis, hac tamen fuit laude clarissumus. Cleonem etiam temporibus
994 191| quod dixisse Antimachum clarum poetam ferunt: qui cum convocatis
995 214| quacumque enim una plane clauderet, orator esse non posset;
996 108| prudenter M. Manilius. Appi Claudi volubilis sed paulo fervidior
997 227| vocis tum etiam ineptiis claudicabat. hic temporibus floruit
998 55 | 55 -~ ~Possumus Appium Claudium suspicari disertum, quia
999 28 | fuit laude clarissumus. Cleonem etiam temporibus illis turbulentum
1000 97 | tum duo Caepiones multum clientes consilio et lingua, plus
|