1-adsev | adsid-clien | clist-dictu | didic-filio | fimbr-inter | intra-nemon | nepot-poten | poter-scurr | secta-varia | varie-zeuxi
bold = Main text
Par. grey = Comment text
1001 27 | etiam Solonem posteaque Clisthenem multum, ut temporibus illis,
1002 42 | tu nunc de Coriolano, sic Clitarchus, sic Stratocles de Themistocle
1003 271| accusationi respondi pro A. Cluentio, qui et accurate dicebat
1004 68 | ipsa verba compone et quasi coagmenta, quod ne Graeci quidem veteres
1005 55 | patres ante auctores fieri coegerit; quod fuit permagnum nondum
1006 165| tueretur; quod idem de C. Coelio dixerim, industriam in eo
1007 102| prudentiae genere praestitit. L. Coelius Antipater scriptor, quemadmodum
1008 20 | commodum, ede illa quae coeperas et Bruto et mihi.~ ~
1009 280| me audire voluisset, ut coeperat, honores quam opes consequi
1010 106| tenente plura fieri iudicia coeperunt. nam et quaestiones perpetuae
1011 311| privatas et publicas adire coepimus, non ut in foro disceremus,
1012 48 | orationes eum scribere aliis coepisse, artem removisse. similiter
1013 15 | Quae cum studiose tractare coepissem, ipsa mihi tractatio litterarum
1014 20 | oratoribus: quando esse coepissent, qui etiam et quales fuissent.
1015 26 | monumentis et litteris oratio est coepta mandari.~
1016 316| extra ripas diffluentis coerceret. ita recepi me biennio post
1017 284| errabat et alios etiam errare cogebat. nam si quis eos, qui nec
1018 150| de te et de Ser. Sulpicio cogitans esse quandam vobis cum illis
1019 253| nomine esset adfatus: ac si, cogitata praeclare eloqui <ut> possent,
1020 1 | deminutam dolebam; qua in cogitatione et cooptatum me ab eo in
1021 287| scribere, non si causas dicere cogitatis. Thucydides enim rerum gestarum
1022 301| eisdem redderet, quibus cogitavisset. hoc adiumento ille tanto
1023 4 | clarissumo et beatissumo viro cogitemus, illum potius quam nosmet
1024 266| innumerabilia, de istis duobus cum cogito, doleo nihil tuam perpetuam
1025 166| summa nobilitate hominem, cognatione sodalitate conlegio, summa
1026 163| quas reliquit, habemus cognitam.~ ~
1027 89 | quae quidem vis tum maxume cognitast, cum Lusitanis a Ser. Galba
1028 87 | componendaque posuisse; et cum cognitionis dies esset et ipse Rutilius
1029 246| incautus patronus, in causis cognoscendis componendisque diligens,
1030 85 | decrevisse senatum, ut de ea re cognoscerent et statuerent consules.~ ~
1031 306| totum genus dicendi penitus cognovimus; eodemque tempore, cum princeps
1032 117| congruens cum ea disciplina quam colebat, paulo etiam durior; qui
1033 16 | solo; quod ita diligenter colemus, ut impendiis etiam augere
1034 1 | institutis in parentis eum loco colere debebam.~ ~
1035 179| imperatori diem dixit. eius collega P. Magius in dicendo paulo
1036 53 | iudiciisque devinxerit; qui collegae suo imperium abrogaverit,
1037 161| audivisse videor et eum collegam Crassi credo fuisse. Omnibus
1038 83 | inlustrior. at oratio Laeli de collegiis non melior quam de multis
1039 270| quam isti oratores, quos colligo, dicere; sed his commemorandis
1040 313| corporis, procerum et tenue collum: qui habitus et quae figura
1041 160| reliquit. voluit adulescens in colonia Narbonensi causae popularis
1042 170| oratio est pro Fregellanis colonisque Latinis habita in senatu.
1043 170| urbanitate quadam quasi colorata oratio.~ ~
1044 298| nondum erant, florem et colorem defuisse. nam de Crassi
1045 70 | sunt usi plus quam quattuor coloribus, formas et liniamenta laudamus;
1046 217| iactavisset, hodie te istic muscae comedissent.» memoria autem ita fuit
1047 45 | dicendi solet. pacis est comes otique socia et iam bene
1048 271| mortui sunt, <omittam,> P. Cominium Spoletinum, quo accusante
1049 148| elegantissimus; Crassus in summa comitate habebat etiam severitatis
1050 55 | Appio Caeco diserto homine comitia contra leges habente, cum
1051 289| sint sane Attici; sed in comitium veniant, ad stantem iudicem
1052 270| colligo, dicere; sed his commemorandis etiam illud adsequor, ut
1053 269| conligis viverent. omnis enim commemoras, qui ausi aliquando sunt
1054 138| multi enim iam oratores commemorati sunt et quam diu in eorum
1055 216| nulla re una magis oratorem commendari quam verborum splendore
1056 96 | per se cognitus sine ulla commendatione maiorum est adeptus.~ ~
1057 238| voltus denique non omnem commendationem ingeni everteret, maius
1058 312| Sex. Roscio dicta tantum commendationis habuit, ut non ulla esset
1059 310| 310 -~ ~Commentabar declamitans -- sic enim
1060 305| et scribens et legens et commentans oratoriis tantum exercitationibus
1061 262| autem legi; atque etiam commentarios quosdam scripsit rerum suarum.~
1062 164| capita rerum et orationis commentarium paulo plenius. nulla est
1063 301| sic utebatur, ut sua et commentata et scripta et nullo referente
1064 272| a forensi dictione aut a commentatione domestica aut a scribendo
1065 249| egit seseque cotidianis commentationibus acerrume exercuit.~ ~
1066 105| diligentem et in exercitationibus commentationibusque multum operae solitum esse
1067 301| arbitror, ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis
1068 219| senserit quantum flagiti commisisset?~Quid autem, inquam, Brute,
1069 48 | sed cum ex eo, quia quasi committeret contra legem «quo quis iudicio
1070 119| Peripateticorum institutis commodius fingeretur oratio.~ ~
1071 17 | polliceris, nec exigam nisi tuo commodo et erunt mihi pergrata,
1072 20 | vacuum. Quare, si tibi est commodum, ede illa quae coeperas
1073 306| concitatus; in quo hoc etiam commorabar adtentius -- etsi rerum
1074 90 | pueros misericordia populi commota, sicut idem scriptum reliquit
1075 202| ut idem facerent a se commoti quod a Sulpicio concitati.~ ~
1076 266| Torquati et Triari mentione commotus -- utrumque enim eorum admodum
1077 142| faciendam tum ad misericordiam commovendam: ut verum videretur in hoc
1078 297| inquam, Attice, remque commovisti nova disputatione dignam,
1079 198| admirationem adsensionemque commovit, dixisse ut contra nemo
1080 49 | hoc autem studium non erat commune Graeciae, sed proprium Athenarum.~ ~
1081 322| disputatione hominis ac temporis ad communem quaestionem universi generis
1082 46 | disputationes, quae nunc communes appellantur loci.~ ~
1083 250| ipso, cum liceat in hoc communi nostro et quasi fatali malo,
1084 3 | alter ab altero adiutus et communicando et monendo et favendo.~~~
1085 254| aut certe nobis cum illis communicatum.~ ~
1086 314| et moderatione vocis et commutato genere dicendi me et periculum
1087 224| improbitatem veteres Atticorum comoediae notaverunt.~ ~
1088 293| Attico Lysiae Catonem nostrum comparabas, magnum mercule hominem
1089 301| his ipsis dicendi gloria comparabatur. primum memoria tanta, quantam
1090 320| consularibus neminem esse secum comparandum, neglegeret autem eos qui
1091 229| cum aliquanto minoribus compararentur. ut Accius isdem aedilibus
1092 294| cum Philisto et Thucydide comparares, Brutone te id censebas
1093 294| quisquam imitari potest, his tu comparas hominem Tusculanum nondum
1094 122| putabatur, quae vix iam comparet in hac turba novorum voluminum.~ ~
1095 87 | dubitanter recepisse. unum quasi comperendinatus medium diem fuisse, quem
1096 277| sui, cum indicia mortis se comperisse manifesto et manu tenere
1097 113| accusavit ambitus designatum competitorem, sed Scaurus etiam absolutus
1098 290| in subselliis occupetur, compleatur tribunal, gratiosi scribae
1099 313| videris velle cognoscere, complectar nonnulla etiam quae fortasse
1100 303| maxumis consecutus. rem complectebatur memoriter, dividebat acute,
1101 324| etiam, Brute, praesto fuisti complurisque et nobiscum et solus egisti,
1102 68 | aptior sit oratio, ipsa verba compone et quasi coagmenta, quod
1103 227| 227 -~ ~Rem videbat acute, componebat diligenter, memoria valebat;
1104 87 | Galbam in consideranda causa componendaque posuisse; et cum cognitionis
1105 48 | scribere totumque se ad artes componendas transtulisse.~
1106 233| verba non abiecta, res compositae diligenter, nullus flos
1107 303| verborum splendore elegans, compositione aptus, facultate copiosus;
1108 271| C. Cornelium, in quo et compositum dicendi genus et acre et
1109 19 | rerum nostrarum memoriam comprehendendam impulsi atque incensi sumus.
1110 34 | circumscriptione quadam verborum comprehendit concluditque sententiam,
1111 215| loco locari, memoriaque ea comprendebat Antonius, excellebat autem
1112 317| lenis et propriis verbis comprendens solute et facile sententiam,
1113 140| ponderis, et conlocandis et comprensione devinciendis nihil non ad
1114 29 | verbis, crebri sententiis, compressione rerum breves et ob eam ipsam
1115 42 | iniuria se ad hostes contulit conatumque iracundiae suae morte sedavit.
1116 292| aliquotiens sum, inquit, conatus, sed interpellare nolui.
1117 42 | est, Attice, de Coriolano, concede tamen ut huic generi mortis
1118 220| illo mediocriter fuisse concedimus: quod habet tantam vim,
1119 287| etiam fuit; hoc forense concertatorium iudiciale non tractavit
1120 84 | etiam ipsorum inter ipsos concessu ita tributum fuisse.~ ~
1121 43 | patera et eo poto mortuum concidisse. hanc enim mortem rhetorice
1122 156| vestram gratiam, sed etiam conciliare videatur. quali enim te
1123 272| et firma ad probandum tum concinnae acutaeque sententiae; gestusque
1124 325| gravibus et severis quam concinnis et venustis, qualis in historia
1125 287| quam tamen consequitur, concinnitate puerile? «Atticorum similes
1126 38 | et] tantum ut memoriam concinnitatis suae, non, quemadmodum de
1127 66 | Thucydidi. nam ut horum concisis sententiis, interdum etiam
1128 202| commoti quod a Sulpicio concitati.~ ~
1129 56 | Carmentalis, plebei contra patres concitatione et seditione nuntiata, ut
1130 164| illa dicuntur, et invidia concitatur in iudicum et in accusatorum
1131 306| quodam ad philosophiam studio concitatus; in quo hoc etiam commorabar
1132 34 | quadam verborum comprehendit concluditque sententiam, quae cum aptis
1133 33 | structura et quaedam ad numerum conclusio nulla erat; aut, si quando
1134 274| sed varie dissimulanterque conclusis.~ ~
1135 197| eamque rem aedificare navem concupivisset, exorsus est, similiter
1136 333| multis * * * si operosa est concursatio magis oportunorum * * *.~
1137 242| praebebat populo cum multa concursatione magnoque clamore. quod idem
1138 127| conditam iudicio publico est condemnatus.~
1139 177| nemo lepore, nemo suavitate conditior. sunt eius aliquot orationes,
1140 16 | ubertatis exaruit --, nec ex conditis, qui iacent in tenebris
1141 110| dicitur fit voce voltu motuque conditius.~ ~
1142 259| litterarum bene loquendi famam confecerat. Cotta, qui se valde dilatandis
1143 324| Hortensius tamen hunc cursum confecerit: annis ante decem causas
1144 330| viam ingressum, priusquam confectum iter sit, in hanc rei publicae
1145 213| Similiter igitur suspicor, ut conferamus parva magnis, Curionis,
1146 272| eiusdem aetatis cum illo conferendum puto.~
1147 154| tarditatem vicit expediendis conficiendisque rebus. sic et habet quod
1148 303| quod esset in causa aut ad confirmandum aut ad refellendum. vox
1149 25 | vero sine ulla dubitatione confirmaverim, sive illa arte pariatur
1150 156| meum iudicium multo magis confirmo testimonio et iudicio tuo;
1151 258| et Romae et in Graecia. confluxerunt enim et Athenas et in hanc
1152 140| sententiarum ornamentis et conformationibus.~ ~
1153 8 | amplissimis tamquam in portum confugere deberet non inertiae neque
1154 207| horum qui neutrum habebat, confugiebat ad Philippum fere aut ad
1155 100| eiusmodi est, ut a pluribus confusa videatur -- unus enim sonus
1156 153| quasi lucem ad ea, quae confuse ab aliis aut respondebantur
1157 332| eripias ex ea, quam ego congessi in hunc sermonem, turba
1158 297| nam illud minus curo, quod congessisti operarios omnes; ut mihi
1159 183| cum intellegentium iudicio congruit? an alii probantur multitudine,
1160 53 | Apollinis tam acute arguteque coniecerit; qui summam prudentiam simulatione
1161 10 | venerat, homines cum inter se coniuncti tum mihi ita cari itaque
1162 1 | tum multorum officiorum coniunctione me privatum videbam et interitu
1163 317| ardore eram propior et aetate coniunctior. etenim videram in isdem
1164 323| sibi me ille anteferret, coniunctissime versati sumus, consulatusque
1165 2 | bonorumque penuria vir egregius coniunctissimusque mecum consiliorum omnium
1166 156| ex parte cum iure civili coniunctum esset, vellem cognoscere --
1167 323| ille admirabatur, laude coniunxerat.~
1168 127| rogatione Mamilia Iugurthinae coniurationis invidia, cum pro sese ipse
1169 302| rebus dicturus esset, et conlectiones, memor et quae essent dicta
1170 217| numquam, inquit, Octavi, conlegae tuo gratiam re feres; qui
1171 214| nullam memoriam antiquitatis conlegerat; non publicum ius, non privatum
1172 1 | auguris dignitatem nostri conlegi deminutam dolebam; qua in
1173 137| relaturum. est enim propositum conligere eos, qui hoc munere in civitate
1174 283| metuensque, ne vitiosum conligeret, etiam verum sanguinem deperdebat.
1175 269| dixisti, ii quos iam diu conligis viverent. omnis enim commemoras,
1176 139| opportunis orationis partibus conlocabantur. erat memoria summa, nulla
1177 140| causa quam ponderis, et conlocandis et comprensione devinciendis
1178 261| tamquam tabulas bene pictas conlocare in bono lumine. hanc cum
1179 98 | cuius Gaio filio filiam suam conlocaverat, adfinitate sese devinxerat
1180 222| facile satis facere possint, conlocemus.~ ~
1181 218| nostro et cum Curione filio conloquentem facit, cum senatum Caesar
1182 133| nunc autem et a te sumam et conquiram ista posthac curiosius.
1183 176| videbare, non sedulos velle conquirere.~
1184 244| autem hoc perspici, omnibus conquisitis, qui in multitudine dicere
1185 250| malo, consoletur se cum conscientia optumae mentis tum etiam
1186 43 | suspicionem veneno sibi conscivisse mortem: hunc isti aiunt,
1187 46 | Siculos Coracem et Tisiam conscripsisse -- nam antea neminem solitum
1188 47 | laudes vituperationesque conscripsisset, quod iudicaret hoc oratoris
1189 47 | similia quaedam habuisse conscripta; quo neminem umquam melius
1190 132| et de rebus gestis suis conscriptum molli et Xenophonteo genere
1191 93 | iis qui limatius dicendi consectantur genus accidere non solet,
1192 64 | opimos quam gracilitates consectentur; quos, valetudo modo bona
1193 10 | angebat de re publica cura consederit. Quos postquam salutavi:
1194 24 | propter Platonis statuam consedimus.~ ~
1195 54 | Anionis ad tertium miliarium consedisset eumque montem, qui Sacer
1196 93 | semper adest, isque cum consedit, omnis illa vis et quasi
1197 141| cum verbis sententiisque consentiens; vox permanens, verum subrauca
1198 284| exilitas quam ille de industria consequebatur.~Dicebat, inquam, ita; sed
1199 305| contentus non eram. iam consequente anno Q. Varius sua lege
1200 152| essent quaeque non essent consequentia.~ ~
1201 287| tam in ipsa, quam tamen consequitur, concinnitate puerile? «
1202 197| defenderat? quam omnino multa de conservando iure civili? quae quidem
1203 87 | fuisse, quem totum Galbam in consideranda causa componendaque posuisse;
1204 157| dolendum est tum multo magis consideranti ad quos ista non translata
1205 154| eruditi hominis in utraque re consideratam tarditatem vicit expediendis
1206 265| in verbis, quam nihil non consideratum exibat ex ore!.~ ~
1207 256| volumus, omissis illis divinis consiliis, quibus saepe constituta
1208 264| primis C. Visellius Varro consobrinus meus, qui fuit cum Sicinio
1209 11 | et monere te prudenter et consolari amicissume.~ ~
1210 330| noctem incidisse, tamen ea consolatione sustentor quam tu mihi,
1211 250| nostro et quasi fatali malo, consoletur se cum conscientia optumae
1212 2 | mearum sed socium potius et consortem gloriosi laboris amiseram.~ ~
1213 15 | ordinibus temporum uno in conspectu omnia viderem. Quae cum
1214 117| respondere non potuit. fuit autem constans civis et fortis et in primis
1215 267| esset orator, et egit multa constanter; Appius Claudius socer tuus,
1216 95 | civis in rebus optimis constantissimus M. Octavius. at vero M.
1217 273| a bonorum causa steterit constantius. quam eius actionem multum
1218 25 | Quibus enim ex quinque rebus constare dicitur, earum una quaeque
1219 214| opus elaboratum; idque cum constaret ex quinque notissimis partibus,
1220 251| praeclare, inquit, tibi constas, ut de iis qui nunc sint
1221 333| binos oratores laudabilis constitisse? Galba fuit inter tot aequalis
1222 45 | perfectum tulit. nec enim in constituentibus rem publicam nec in bella
1223 34 | sententiam, quae cum aptis constricta verbis est, cadit etiam
1224 272| et apta et quasi rotunda constructio; cumque argumenta excogitabantur
1225 175| ratione summus evaserat; qui consu l factus esset, nisi in
1226 327| vestitu illo orationis, quo consuerat, ornata non erat. hoc tibi
1227 205| audivi, cum se scribere neque consuesse neque posse diceret. Cottae
1228 276| ita factus sive quod non consuesset sive quod non posset. hoc
1229 10 | domi, M. ad me Brutus, ut consueverat, cum T. Pomponio venerat,
1230 128| Galbam sacerdotem et quattuor consularis, L. Bestiam C. Catonem Sp.
1231 178| cognoverat; itaque in senatu consularium auctoritatem adsequebatur -- ;
1232 323| coniunctissime versati sumus, consulatusque meus, qui illum primo leviter
1233 306| ad docendum dabat, tamen consulentibus respondendo studiosos audiendi
1234 98 | maxumamque gratiam, cum et consuleretur plurimum et diceret.~ ~
1235 155| Crasso superabatur; ille se consuli nolebat, ne qua in re inferior
1236 148| disertissimum, disertorum alterum consultissimum fuisse, sic in reliquis
1237 85 | accidisse, ut ex senatus consulto P. Scipio et D. Brutus,
1238 229| qui adfuerunt tum ipsorum consulum, qui omnibus intellegentia
1239 119| in dialecticis omnis cura consumitur, vagum illud orationis et
1240 123| iam te auctore quae antea contemnebam.~ ~
1241 273| eo meliora quae dixi, non contemnendae tamen saneque tolerabiles.
1242 51 | hinc Asiatici oratores non contemnendi quidem nec celeritate nec
1243 269| Ne T. quidem Postumius contemnendus in dicendo; de re publica
1244 226| cum tacuisset annos neque contemni solum sed inrideri etiam
1245 188| ridet plorat, favet odit, contemnit invidet, ad misericordiam
1246 96 | dixero. Q. enim Pompeius non contemptus orator temporibus illis
1247 246| debet orator, iurgio saepe contenderet. M. Messalla minor natu
1248 202| infirmitatem laterum perscienter contentionem omnem remiserat, sic ad
1249 19 | aliquid; iam pridem enim conticuerunt tuae litterae. Nam ut illos
1250 324| studium, Brute, nostrum conticuit subito et obmutuit: cum
1251 229| quibus paulo longior vita contigit, ut et cum multo maioribus
1252 332| importuna clades civitatis, contine te in tuis perennibus studiis
1253 112| solum, sed, quod maxume rem continebat, fidem. habebat hoc a natura
1254 272| maiora dici possunt. nam nec continentia nec pietate nec ullo genere
1255 322| fons perfectae eloquentiae continetur; nemo qui philosophiam complexus
1256 290| Roscium intellegat. haec cui contingant, eum scito Attice dicere,
1257 290| 290 -~ ~Volo hoc oratori contingat, ut cum auditum sit eum
1258 118| quam hoc idem in nostris contingere intellego quod in Graecis,
1259 92 | neque satis doctis plerumque contingit, ut ipsi Galbae.~ ~
1260 320| maxume in celeritate et continuatione verborum adhaerescens, sui
1261 192| si te ut Curionem quondam contio reliquisset?~Ego vero, inquit
1262 306| Sulpici in tribunatu cotidie contionantis totum genus dicendi penitus
1263 305| silebat, ut erat semel a contione universa relictus; Q. Metellus
1264 56 | laena amictus ita venit in contionem seditionemque cum auctoritate
1265 309| dialectica exercebar, quae quasi contracta et astricta eloquentia putanda
1266 120| est oratio aliquantoque contractior quam aures populi requirunt,
1267 162| placet, erat apud illum contractus et brevis et in membra quaedam,
1268 145| dicta est, cum uterque ex contraria parte ius civile defenderet,
1269 259| locutionis abstraxerat sonabatque contrarium Catulo, subagreste quiddam
1270 46 | esset acuta illa gens et controversiae nata, artem et praecepta
1271 105| noster L. Gellius qui se illi contubernalem in consulatu fuisse narrabat,
1272 175| praestantissimum ingenium contulerat ad summam iuris civilis
1273 99 | potuisset, in illam orationem contulisse.~ ~
1274 281| aetatis ad amicitiam se meam contulisset, saepe egisse me arbitror,
1275 42 | pulsus iniuria se ad hostes contulit conatumque iracundiae suae
1276 223| minime dignos elegantis conventus auribus aptissimos cognovi
1277 141| vitium huic uni in bonum convertebat.~ ~
1278 321| hominum ad me dicendi novitate converteram.~ ~
1279 75 | esse cantitata a singulis convivis de clarorum virorum laudibus
1280 191| clarum poetam ferunt: qui cum convocatis auditoribus legeret eis
1281 115| vocatus esset, quo iudicio convolsam penitus scimus esse rem
1282 1 | dolebam; qua in cogitatione et cooptatum me ab eo in conlegium recordabar,
1283 101| soceri instituto, quem, quia cooptatus in augurum conlegium non
1284 179| Magius in dicendo paulo tamen copiosior.~ ~
1285 21 | optumi regis ornatissume et copiosissume a Bruto me audisse defensam.
1286 303| compositione aptus, facultate copiosus; eaque erat cum summo ingenio
1287 194| cum Q. Scaevolam pro M. Coponio dicentem audiret in ea causa
1288 46 | artem et praecepta Siculos Coracem et Tisiam conscripsisse --
1289 50 | aut Argivum oratorem aut Corinthium aut Thebanum scit fuisse
1290 271| quo accusante defendi C. Cornelium, in quo et compositum dicendi
1291 316| oratio lateribusque vires et corpori mediocris habitus accesserat.~
1292 208| vitiosi usquam, cum unum corpus debeat esse defensionis,
1293 310| nisi Graece dicerem, neque corrigi possem neque doceri.~ ~
1294 261| consuetudinem vitiosam et corruptam pura et incorrupta consuetudine
1295 202| amplo autem inflatum et corruptum orationis genus. inveniebat
1296 55 | recuperandis missus orator; Ti. Coruncanium, quod ex pontificum commentariis
1297 242| praeterisse videamur, C. Cosconium Calidianum, qui nullo acumine
1298 249| studiis unum id egit seseque cotidianis commentationibus acerrume
1299 253| debemus: hunc facilem et cotidianum novisse sermonem nunc pro
1300 207| audire perstudiose solerem. Cottam autem miror summum ipsum
1301 282| et L. Crassi et multorum Crassorum inventus est dissimillimus.~
1302 138| Hyperiden, sic nunc ad Antonium Crassumque pervenimus. nam ego sic
1303 250| ut intellexi, amicissimo Cratippo instructum omni copia multo
1304 158| nulla inambulatio, non crebra supplosio pedis; vehemens
1305 290| corona silentium, deinde crebrae adsensiones, multae admirationes;
1306 326| Meneclium illud studium crebrarum venustarumque sententiarum,
1307 280| volvebat satis interdum acutas, crebras quidem certe sententias,
1308 29 | potest. Grandes erant verbis, crebri sententiis, compressione
1309 264| dixerim neque sententiis crebriorem. praeterea perfectus in
1310 327| acerrimum, concinnitas illa crebritasque sententiarum pristina manebat,
1311 22 | mihi, Brute, in te intuenti crebro in mentem venit vereri,
1312 100| nunquam sum adductus ut crederem; eamque suspicionem propter
1313 187| id efficiatur intellegam. credit eis quae dicuntur qui audit
1314 313| me non naevo aliquo aut crepundiis sed corpore omni videris
1315 278| pro argumento ad diluendum crimen usi sumus.~ ~
1316 260| quaedam eius sputatilica esse crimina. tum C. Rusius: «Circumvenior,
1317 277| deferre diceret deque eo crimine accurate et exquisite disputavisset,
1318 131| iudicarem qui suspiciosius aut criminosius diceret audivisse me neminem.
1319 221| incitans animos, acer acerbus criminosus.~ ~
1320 29 | aetati suppares Alcibiades Critias Theramenes; quibus temporibus
1321 311| recuperanda re publica et crudelis interitus oratorum trium,
1322 307| trium aetatum oratores erant crudelissume interfecti, Q. Catulus M.
1323 215| Cottae dicere possumus neque cuiquam bono oratori rem ullam ex
1324 85 | ut faciles essent in suum cuique tribuendo. Memoria teneo
1325 143| horum altero utro patrono cuiusquam ingenium requireret. equidem
1326 128| sed et Latine loquendo cuivis erat par et omnis sale facetiisque
1327 133| est nec illi; sed haec mea culpa est, numquam enim in manus
1328 315| a primaque adulescentia cultum et semper auctum hoc rursus
1329 300| Vero, inquam, Brute; sed in Cumano aut in Tusculano aliquando,
1330 15 | qua acceperis aut etiam cumulatiore, si possis.~ ~
1331 32 | diximus Isocrates, cuius domus cunctae Graeciae quasi ludus quidam
1332 286| quas scribebat aliis, cum cupere videretur imitari Lysiam;
1333 243| pugnos et plagas Olympiorum cupidi ferre possunt, solemt amen
1334 299| volui, in eo, cuius omnes cupidissimi essent, quam pauci digni
1335 305| contiones habebat. sed me cupidissumum audiendi primus dolor percussit,
1336 329| civilis causas in privatorum cupiditatibus inclusas, pacis spem a publico
1337 331| favemus, te tua frui virtute cupimus, tibi optamus eam rem publicam
1338 182| eloquentiae propositis omnes cupisse dicere, non plurumos ausos
1339 233| adhibebat ad obtinendas causas curam etiam et gratiam, in principibus
1340 217| Octavium consules produxisset Curioque multa dixisset sedente Cn.
1341 9 | maxumis nostris gravissimisque curis iucunda sane fuit, cum in
1342 197| natus sive ante mortuus, Curius heres ut esset; ita scribere
1343 297| videris. nam illud minus curo, quod congessisti operarios
1344 227| autem erat et perfacile currens oratio; et erat eius quidam
1345 173| a primo, vix ut in eodem curriculo esse videatur. sed tamen
1346 264| coniunctus. is cum post curulem aedilitatem iudex quaestionis
1347 330| teneamus eam saeptam liberali custodia, et hos ignotos atque impudentes
1348 219| qui hac parte animi, quae custos est ceterarum ingeni partium,
1349 60 | M. Cato modo plane annis cxi ante me consulem; et id
1350 306| civilis studio multum operae dabam Q. Scaevolae P. f., qui
1351 306| nemini <se> ad docendum dabat, tamen consulentibus respondendo
1352 71 | in] tamquam opus aliquod Daedali et Livianae fabulae non
1353 125| inquam, Brute, legas censeo. damnum enim illius immaturo interitu
1354 290| gratiosi scribae sint in dando et cedendo loco, corona
1355 189| nostros eligendi cui patroni daretur optio, quin aut Antonium
1356 106| patronum desiderabant tabella data; quam legem L. Cassius Lepido
1357 324| ternis horis ad dicendum datis ad causas simillumas inter
1358 172| respondisset illa atque a ddidisset «hospes, non pote minoris»,
1359 59 | medullam fuisse vult, ut, quam deam in Pericli labris scripsit
1360 1 | parentis eum loco colere debebam.~ ~
1361 253| meritum esse existumare debemus: hunc facilem et cotidianum
1362 39 | numerantur, adulescentes debent videri. nam etsi Servio
1363 197| quae dixi ab oratore effici debere. deinde hoc voluisse eum
1364 19 | Itaque quoniam hic quod mihi deberetur se exacturum professus est,
1365 219| ceterarum ingeni partium, tam debilis esset, ut ne in scripto
1366 3 | animo eius interitum ferre debui, cum quo certare erat gloriosius
1367 327| requireret, remanebat idem nec decebat idem; quodque exercitationem
1368 1 | 1 -~ ~Cum e Cilicia decedens Rhodum venissem et eo mihi
1369 54 | potuisse dicendo, qui post decemviralem invidiam plebem in patres
1370 108| Flacci autem aemulus P. Decius fuit, non infans ille quidem
1371 310| 310 -~ ~Commentabar declamitans -- sic enim nunc loquuntur --
1372 104| tempus ingeni augendi et declarandi fuit.~ ~
1373 328| Sic ferunt, inquam, idque declarat totidem quot dixit, ut aiunt,
1374 265| atque haec omnia vitae decorabat gravitas et integritas.
1375 85 | Mummio censoribus redemisset, decrevisse senatum, ut de ea re cognoscerent
1376 72 | Romam conditam autem quarto decumo et quingentesimo, ut hic
1377 130| quo magnum fuit, Brute, dedecus generi vestro, qui, cum
1378 51 | perderet ac loqui paene dedisceret. hinc Asiatici oratores
1379 171| trita Romae, sed haec mutari dediscique possunt; illud est maius,
1380 11 | et absenti magna solacia dedistis. Nam vestris primum litteris
1381 33 | erat, non apparebat eam dedita opera esse quaesitam --
1382 79 | f. iam patrio instituto deditum studio litterarum -- qui
1383 160| coloniam, ut fecit, ipse deducere; exstat in eam legem senior,
1384 97 | auctoritate de sententia deductus Briso putabatur. tum duo
1385 79 | donavit, cum triumvir coloniam deduxisset -- et T. Annium Luscum huius
1386 86 | egissentque gratias et ne defatigaretur oravissent, locutum esse
1387 93 | animi tamquam ventus hominem defecerat, flaccescebat oratio. quod
1388 260| accusante C. Hirtilium Sisenna defendens dixit quaedam eius sputatilica
1389 197| qui semper ius illud esse defenderat? quam omnino multa de conservando
1390 278| alienorum hominum pericula defendere acerrume soleas, tuum neglegeres?
1391 207| fit, ut causae singulae defenderentur a pluribus, quo nihil est
1392 21 | copiosissume a Bruto me audisse defensam. Scio, inquit, ab isto initio
1393 273| publicae contentione susceptae; defensiones, etsi illa erant in eo meliora
1394 208| unum corpus debeat esse defensionis, nasci de integro causam,
1395 100| elinguis. nam et causas defensitavit et tribunatus eius arbitrio
1396 162| consulatu pro Q. Caepione defensiuncula non brevis ut laudatio,
1397 277| quaestiones manifestam rem deferre diceret deque eo crimine
1398 84 | priores tamen libenter deferunt Laelio. nec mihi ceterorum
1399 316| vocis resederat et quasi deferverat oratio lateribusque vires
1400 34 | terminatur; in quo non modo defici, sed etiam laborare turpe
1401 93 | propterea quod prudentia numquam deficit oratorem, qua ille utens
1402 322| posset atque a propria ac definita disputatione hominis ac
1403 329| inter nos impendentis casus deflevimus, cum belli civilis causas
1404 21 | Bruti dolentem vicem quasi deflevisse iudiciorum vastitatem et
1405 317| qualem tu eum, Brute, iam deflorescentem cognovisti, sed verborum
1406 237| centuriae ad consulatum defuerunt.~ ~
1407 124| suppeditavisset et splendor ei non defuisset, consulem non fuisse.~
1408 130| naturale quoddam stirpis bonum degeneravisse vitio depravatae voluntatis.~ ~
1409 21 | a me mentio facta causam Deiotari fidelissimi atque optumi
1410 281| iudicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis,
1411 322| orationem traducere; nemo qui delectandi gratia digredi parumper
1412 61 | mortuorum laudationes forte delectant.~ ~
1413 67 | qui in Graecis antiquitate delectantur eaque subtilitate, quam
1414 83 | dicendo variae voluntates, delectari mihi magis antiquitate videtur
1415 49 | recentes. nam ante quam delectata est Atheniensium civitas
1416 13 | inquam, Brute, non modo delectationem mihi, sed etiam, ut spero,
1417 13 | quae te Attici litterae delectaverint. Istae vero, inquam, Brute,
1418 197| eiusdem generis sententiis delectavit animosque omnium qui aderant
1419 58 | atque aevum agitabant,~flos delibatus populi – ~ ~ ~
1420 217| medicamentis propter dolorem artuum delibutus, «numquam, inquit, Octavi,
1421 197| contra Crassus ab adulescente delicato, qui in litore ambulans
1422 246| cum iudice ipso, cuius delinitor esse debet orator, iurgio
1423 36 | cuius nulla exstant scripta, Demades aliique plures. haec enim
1424 273| popularem turbulentamque dementiam a senatu et a bonorum causa
1425 315| tamen tempore Athenis apud Demetrium Syrum veterem et non ignobilem
1426 285| etiam quaero, Phalereus ille Demetrius Atticene dixerit. mihi quidem
1427 1 | dignitatem nostri conlegi deminutam dolebam; qua in cogitatione
1428 286| videretur imitari Lysiam; Demochares autem, qui fuit Demostheni
1429 290| Aeschine, de ipso quidem Demosthene maxume.~ ~
1430 138| spisse atque vix, ut dudum ad Demosthenen et Hyperiden, sic nunc ad
1431 286| Demochares autem, qui fuit Demostheni sororis filius, et orationes
1432 283| conligeret, etiam verum sanguinem deperdebat. itaque eius oratio nimia
1433 130| bonum degeneravisse vitio depravatae voluntatis.~ ~
1434 241| nisi in facinore manifesto deprehensus poenas legibus et iudicio
1435 277| paravisse idque a se esse deprensum seseque chirographa testificationes
1436 265| rhetorem dixisses, etsi non derat oratio, quam, ut Graeci
1437 16 | aliquid tamquam in inculto et derelicto solo; quod ita diligenter
1438 87 | nuntiatum esset consules descendisse, omnibus exclusis commentatum
1439 46 | arte, sed accurate tamen et descripte plerosque dicere --, scriptasque
1440 106| Carbo, iam magis patronum desiderabant tabella data; quam legem
1441 157| modo volumus singulas res desiderare, non modo querendi sed ne
1442 234| agendo, ut ea quae derant non desiderarentur. ita tamquam Curio copia
1443 6 | Hortensius, cetera fortasse desideraret una cum reliquis bonis et
1444 118| Stoico summam eloquentiam non desiderem, quam exiguam in Fannio,
1445 2 | prudentiae suae triste nobis desiderium reliquerat; dolebamque quod
1446 8 | deberet non inertiae neque desidiae, sed oti moderati atque
1447 319| veni designatus aedilis cum designato consule Hortensio. Sed quoniam
1448 113| tulerat, accusavit ambitus designatum competitorem, sed Scaurus
1449 321| 321 -~ ~Nos autem non desistebamus cum omni genere exercitationis
1450 314| hortarentur ut causas agere desisterem, quodvis potius periculum
1451 35 | perfectum et quoi nihil admodum desit Demosthenem facile dixeris.
1452 123| sed a plerisque legi sunt desitae. Me numera, inquit, in plerisque;
1453 48 | vocaretur, orationes aliis destitisse scribere totumque se ad
1454 66 | non habent? amatores huic desunt, sicuti multis iam ante
1455 258| loquebantur. sed hanc certe rem deteriorem vetustas fecit et Romae
1456 259| Rusio quidem accusatore deterreri potuit quominus inusitatis
1457 262| quidem homines a scribendo deterruit; nihil est enim in historia
1458 262| orationis tamquam veste detracta. sed dum voluit alios habere
1459 292| disceptetur, hanc sibi ipsum detrahere, eis tribuere inludentem,
1460 320| picturae veteris colore detraxerat, quantum non quivis unus
1461 4 | vivere, nostro incommodo detrimentoque, si est ita necesse, doleamus,
1462 20 | tuum vel nostrum potius detulissem, magnopere hic audire se
1463 157| sint, sed nescio quo pacto devenerint. Hic Atticus: dixeram, inquit,
1464 140| conlocandis et comprensione devinciendis nihil non ad rationem et
1465 276| animos eorum qui audirent devinciret voluptate; aberat tertia
1466 45 | impeditis ac regum dominatione devinctis nasci cupiditas dicendi
1467 217| Cn. Octavio conlega, qui devinctus erat fasciis et multis medicamentis
1468 53 | annuis legibus iudiciisque devinxerit; qui collegae suo imperium
1469 283| cui nata eloquentia est, devorabatur.~ ~
1470 236| ineptias ac stultitias, quae devorandae nobis sunt, non ferebat
1471 309| rebus tum studiosissime in dialectica exercebar, quae quasi contracta
1472 119| propterea quod istorum in dialecticis omnis cura consumitur, vagum
1473 218| inter eos, ut est consuetudo dialogorum, cum sermo esset institutus
1474 295| orationes -- sunt enim -- et dic hunc, quem tu plus quam
1475 172| nostro Q. Granio praecone dicacitate certare.~Eon», inquit Brutus,
1476 274| 274 -~ ~Sed de M. Calidio dicamus aliquid, qui non fuit orator
1477 149| fingi videantur haec, ut dicantur a me quodam modo; res se
1478 313| totius corporis contentione dicebam.~ ~
1479 133| deerat ei tamen in sententia dicenda cum prudentia tum elegans
1480 222| qui tantum auctoritate dicendoque valuit ut legem Semproniam
1481 225| cavendumst, ne quid in agendo dicendove facias, cuius imitatio rideatur.
1482 232| ad Hortensium; de me alii dicent, si qui volent. Minime vero,
1483 139| paratus, ut iudices illo dicente non numquam viderentur non
1484 181| praetermittimus eorum quos aliquando dicentis audivimus.~ ~
1485 186| hunc alius, illum alius dicer et. nemone Philippum, tam
1486 293| sit quam si testimonium diceremus.~ ~
1487 206| tamen orationes, quas alii dicerent; ut Q. Metello f., ut Q.
1488 233| similiter atque uno modo dicerentur. nam huius aequalis et inimicus
1489 293| singularem virum -- nemo dicet secus -- sed oratorem? sed
1490 185| ut doceatur is apud quem dicetur, ut delectetur, ut moveatur
1491 104| hoc memoria patrum teste dicimus. nam et Carbonis et Gracchi
1492 87 | fuisse, quorum alii aliud dictare eodem [a] tempore solitus
1493 54 | occupavisset, M. Valerium dictatorem dicendo sedavisse discordias,
1494 71 | neque Musarum scopulos~nec dicti studiosus quisquam erat
1495 165| fuit in hoc etiam popularis dictio excellens; Antoni genus
1496 272| umquam vacabat aut a forensi dictione aut a commentatione domestica
1497 256| Crassi unam pro M. Curio dictionem quam castellanos triumphos
1498 322| omnium bene factorum beneque dictorum; nemo qui ius civile didicisset
1499 290| cum auditum sit eum esse dicturum, locus in subselliis occupetur,
1500 58 | eloquentiae certe maxuma:~is dictust ollis popularibus olim,~
|