Lib.  Cap.

 1  1,    9|             in Britannico exercitu nihil irarum. non sane aliae legiones
 2  1,   13|       Vinii amicitia; et rumoribus nihil silentio transmittentium,
 3  1,   14|    Germanicae seditionis, quamquam nihil adhuc de Vitellio certum,
 4  1,   15|          effugerit, ea vita in qua nihil praeteritum excusandum habeas.
 5  1,   17|         reverens, de se moderatus; nihil in vultu habituque mutatum,
 6  1,   30|                             30-~ ~«Nihil adrogabo mihi nobilitatis
 7  1,   31|    suspectior erat. legio classica nihil cunctata praetorianis adiungitur;
 8  1,   55|           ac sexta decima legiones nihil ultra fremitum et minas
 9  1,   62|         Italiam, occupandam urbem; nihil in discordiis civilibus
10  1,   75|          ut bello impares, in pace nihil amissuri; neque ideo praetorianorum
11  1,   79|          virtus velut extra ipsos. nihil ad pedestrem pugnam tam
12  1,   80|         Parvo interim initio, unde nihil timebatur, orta seditio
13  1,   85|           belli, [et] militibus ut nihil in commune turbantibus,
14  2,   10|     postularent. contra apud alios nihil aeque reo proderat quam
15  2,   12|            rapere eo atrocius quod nihil usquam provisum adversum
16  2,   13|      Albintimilium. quippe in acie nihil praedae, inopes agrestes
17  2,   16|        temeritas, tanta mole belli nihil in summam profutura, ipsi
18  2,   21|        reddita securitate, tamquam nihil gravius pati potuissent,
19  2,   34|                              34-~ ~Nihil eorum Vitellianos fallebat,
20  2,   55|                     55-~ ~At Romae nihil trepidationis; Ceriales
21  2,   59|  obtulisset, simul interfecta est, nihil eorum quae fierent Vitellio
22  2,   62|        reciperet, cum de potestate nihil detraheret. pulsi Italia
23  2,   74|      fortuna: imperium cupientibus nihil medium inter summa aut praecipitia. ~
24  2,   77|                       77-~ ~«Nobis nihil ultra adrogabo quam ne post
25  2,   80|       fortunam transierat: in ipso nihil tumidum, adrogans aut in
26  2,   80|            arte quadam ostentator. nihil aeque provinciam exercitumque
27  2,   82|    Mucianus et Vespasiani nomen ac nihil arduum fatis. ad omnis exercitus
28  2,   84|           strepere provinciae, sed nihil aeque fatigabat quam pecuniarum
29  2,   86|      quamquam consularibus legatis nihil turbantibus. Tampius Flavianus
30  2,   91|        iracundiam eius verebantur, nihil novi accidisse respondit
31  2,   92|           inter discordis Vitellio nihil auctoritas. munia imperii
32  3,    1|            adfore, ex praesentibus nihil periturum. ~
33  3,    2|        putetur, plus hinc roboris, nihil libidinum; et profuisse
34  3,    4|           Vitellium invehi solitus nihil spei sibi inter adversa
35  3,    9|            Vespasianum contumelia: nihil prorsus quod aut corrumperet
36  3,   13|     adversas Gallias Hispaniasque, nihil in urbe fidum; atque omnia
37  3,   22|           rursus illis exitiabile. nihil animus aut manus, ne oculi
38  3,   49|           mox in praedam vertebat, nihil adventantem Mucianum veritus,
39  3,   55|        Vitellio fratri datae: ipse nihil e solito luxu remittens
40  3,   58| refovebatur, dum vulgus ignavum et nihil ultra verba ausurum falsa
41  3,   59|     respectu suarum necessitudinum nihil in Domitianum atrox parabat. ~
42  3,   66|   superesse studia populi; denique nihil atrocius eventurum quam
43  3,   67|          excidium domus praevenit, nihil principatu filii adsecuta
44  3,   68|            urbem exire de imperio. nihil tale viderant, nihil audierant.
45  3,   68|      imperio. nihil tale viderant, nihil audierant. repentina vis
46  3,   86|       potuit. Domitianum, postquam nihil hostile metuebatur, ad duces
47  4,    1|        dein verterat in avaritiam. nihil usquam secretum aut clausum
48  4,    2|       ceteri in custodiam conditi, nihil quisquam locutus indignum,
49  4,    5|          delectus e moribus soceri nihil aeque ac libertatem hausit,
50  4,    8|           inimicitiis locus foret. nihil evenisse cur antiquitus
51  4,   11|           fuit filius Gai Pisonis, nihil ausus: sed nomen insigne
52  4,   19|           Flaccus multa concedendo nihil aliud effecerat quam ut
53  4,   20|     colonia Agrippinensium vitata, nihil cetero in itinere hostile
54  4,   29|            corpora, tendere artus; nihil prodesse virtus, fors cuncta
55  4,   35|                              35-~ ~Nihil aeque exercitus nostros
56  4,   41|            deos testis advocabant, nihil ope sua factum quo cuiusquam
57  4,   42|        nondum honorum capax aetas, nihil quod ex te concupisceret
58  4,   42|          ex te concupisceret Nero, nihil quod timeret. libidine sanguinis
59  4,   49|            exercitibus ostenderet. nihil ad ea moto Pisone, centurio
60  4,   54|         Britannia fingebantur. sed nihil aeque quam incendium Capitolii,
61  4,   55|            Flacci Hordeonii caedem nihil prorupit quo coniuratio
62  4,   56|     peditum equitumque modica manu nihil apud Batavos ausus quosdam
63  4,   59|     praesentia sequerentur: aliter nihil spei, famem ferrumque et
64  4,   62|            culpae fecere: legiones nihil mutato itinere ante moenia
65  4,   74|       aliasque provincias regitis; nihil separatum clausumve. et
66  4,   75|        Cerialis Civili et Classico nihil: eum qui attulerat <et>
67  5,    3|      fortuitum iter incipiunt. Sed nihil aeque quam inopia aquae
68  5,    5|      concubitu abstinent; inter se nihil inlicitum. Circumcidere
69  5,    9|        auxit. Post mortem Herodis, nihil expectato Caesare, Simo
70  5,   23|          iactu dirimuntur. Civilis nihil ultra ausus trans Rhenum