Lib.  Cap.

 1  1,    5|          destituendum Neronem arte magis et impulsu quam suo ingenio
 2  1,   17|     mutatum, quasi imperare posset magis quam vellet. consultatum
 3  1,   21|     invidia; fingebat et metum quo magis concupisceret: praegravem
 4  1,   21|         sibi apud senem principem, magis nociturum apud iuvenem ingenio
 5  1,   31|       turbidis rebus evenit, forte magis et nullo adhuc consilio
 6  1,   45|           Othonis manum; quantoque magis falsa erant quae fiebant,
 7  1,   49|        opes: ipsi medium ingenium, magis extra vitia quam cum virtutibus.
 8  1,   52|          ingenium ut concupisceret magis quam ut speraret. ~
 9  1,   62|     festinatione tutius, ubi facto magis quam consulto opus esset.
10  1,   78|            nova Africae, ostentata magis quam mansura. inter quae
11  1,   79|        ferocia et successu praedae magis quam pugnae intenta. igitur
12  1,   80|          praetorianis data. is quo magis vacuus quietis castris iussa
13  1,   88|     ignarus militiae eques, quanto magis occultare et abdere pavorem
14  1,   89|          et coercita; Nero nuntiis magis et rumoribus quam armis
15  2,    4|       Hierosolymorum reliqua, duro magis et arduo opere ob ingenium
16  2,   10|      potentia ingenio inter claros magis quam inter bonos, Annium
17  2,   20|         modumque fortunae a nullis magis exigere quam quos in aequo
18  2,   21|             Sed primus dies impetu magis quam veterani exercitus
19  2,   22|     desuper Othoniani pila librato magis et certo ictu adversus temere
20  2,   24|     concursum exploratorum, crebra magis quam digna memoratu proelia,
21  2,   27|       militem conferebat seditioni magis quam proelio paratum: Fabii
22  2,   60|           donec auditi necessariis magis defensionibus quam honestis
23  2,   71|           ex urbe cultu. quantoque magis propinquabat, tanto corruptius
24  2,   78|            aperiebat; nec quicquam magis in ore vulgi. crebriores
25  2,   82|       saepius quam coercere, vitia magis amicorum quam virtutes dissimulans.
26  2,   83|          cum expedita manu, socium magis imperii quam ministrum agens,
27  2,   94|            toto exercitu permixtis magis quam electis. Contionante
28  2,   95|           Mucianus et Marcellus et magis alii homines quam alii mores. ~
29  3,    2|       Pannonicae legiones deceptae magis quam victae resurgere in
30  3,   43|             ita futuri ambiguus et magis quid vitaret quam cui fideret
31  3,   57|       occupavere, moenibus situque magis quam ipsorum ingenio tutam. ~
32  3,   62|      sponte mimos actitavit, scite magis quam probe. legatus legionis
33  3,   72|          ieceratque fundamenta spe magis futurae magnitudinis quam
34  3,   76|            socordiaque gladiatorum magis quam ducum similes. non
35  3,   77|       sistit: inde miles ad caedem magis quam ad pugnam decurrit.
36  3,   86|            contineri putat, meruit magis quam habuit. rei publicae
37  4,    1|         Interfecto Vitellio bellum magis desierat quam pax coeperat.
38  4,    3|    discordibus municipiorum animis magis inter semet quam contumacia
39  4,    8|       sufficere omnis obsequio. id magis vitandum ne pervicacia quorundam
40  4,    8|         qualiscumque tolerare. non magis sua oratione Thraseam quam
41  4,   11|            ipse interfecit, pudore magis quam necessitate. Alfenus
42  4,   14|       supremum dividantur. numquam magis adflictam rem Romanam nec
43  4,   15|         Aquilio primipilari, nomen magis exercitus quam robur: quippe
44  4,   24|            Muciani ope Vespasianum magis adolevisse. aperta odia
45  4,   25|     seditiosis unum vinciri iubet, magis usurpandi iuris, quam quia
46  4,   48| splendidissimus quisque securitati magis quam potentiae consulebant. ~
47  4,   56|          in arma traxit, et furtim magis quam bello Canninefatis
48  5,   16|       aeternum exciderent, ultione magis quam proelio opus esse.
49  5,   23| interciperentur. Cerialis miraculo magis quam metu derexit classem,