Lib.  Cap.

 1  1,   13|         neque erat Galbae ignota Othonis ac Titi Vinii amicitia;
 2  1,   22|                   22-~ ~Non erat Othonis mollis et corpori similis
 3  1,   22|        senium Galbae et iuventam Othonis computantium persuaserat
 4  1,   30|         virtutum in comparatione Othonis opus est. vitia, quibus
 5  1,   32|        et dissono clamore caedem Othonis et coniuratorum exitium
 6  1,   39|   militum mulceret, seu conscium Othonis credebat, ad postremum vel
 7  1,   43|   differebat, cum advenere missu Othonis nominatim in caedem eius
 8  1,   45|     militum iudicium, exosculari Othonis manum; quantoque magis falsa
 9  1,   46|      incolumi adhuc Galba partis Othonis secutum; adiungitur Licinius
10  1,   46|   Proculus, intima familiaritate Othonis suspectus consilia eius
11  1,   50|          sceleris, simul veteres Othonis mores paventem novus insuper
12  1,   64|          caede Galbae et imperio Othonis Fabius Valens in civitate
13  1,   70|        instinctu decurionum, qui Othonis ignari, Vitellio obstricti
14  1,   75|     litteras ad Titianum fratrem Othonis composuit, exitium ipsi
15  1,   76|          ab Iulio Cordo in verba Othonis obstricta, diu mansit. nusquam
16  1,   76|     legiones Mucianus sacramento Othonis adegere; simul Aegyptus
17  1,   80|  familiae senatorum ad perniciem Othonis armarentur, pars ignari
18  1,   81|          formidine detegi, simul Othonis vultum intueri; utque evenit
19  2,    6|     Titus adventaret sacramentum Othonis acceperat uterque exercitus,
20  2,   13|             Inritatus eo proelio Othonis miles vertit iras in municipium
21  2,   14|        Vitellii adactae, classem Othonis trepidi nuntii Fabio Valenti
22  2,   16|    victricis classis in partibus Othonis tenuit. sed Corsicam prope
23  2,   16| profutura, ipsi exitiosa. namque Othonis odio iuvare Vitellium Corsorum
24  2,   17|     Siliana, nullo apud quemquam Othonis favore, nec quia Vitellium
25  2,   28|         alam Tungrosque a classe Othonis et Narbonensem Galliam circumiri,
26  2,   30|   obiectantes, cum duces partium Othonis quamvis uberrima conviciorum
27  2,   31|          ignavae voluptates quam Othonis flagrantissimae libidines
28  2,   33|        fortunam et deos et numen Othonis adesse consiliis, adfore
29  2,   36|        Vestricius Spurinna iussu Othonis, relicto Placentiae modico
30  2,   38| Philippis civium legiones, nedum Othonis ac Vitellii exercitus sponte
31  2,   42|   Vitellii dispersus, an in ipsa Othonis parte seu dolo seu forte
32  2,   43|         gloria insignis, e parte Othonis prima Adiutrix, non ante
33  2,   43|       quartadecimani. et ducibus Othonis iam pridem profugis Caecina
34  2,   46|     praetoriani tantum, proprius Othonis miles, sed praemissi e Moesia
35  2,   50|    initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse. ~
36  2,   53|     percontarentur, interrogatus Othonis libertus causam digressus
37  2,   54|       fingendi fuit ut diplomata Othonis, quae neglegebantur, laetiore
38  2,   54|          demerent metum. et mors Othonis quo laudabilior eo velocius
39  2,   57|      apud Bedriacum res ac morte Othonis concidisse bellum accepit:
40  2,   60|       absolvit. Salvius Titianus Othonis frater nullum discrimen
41  2,   63|           Dolabella audita morte Othonis urbem introierat: id ei
42  2,   65|       tamquam audito Vitellii et Othonis principatu propriam ipse
43  2,   85|        Claudiana, imbutae favore Othonis, quamvis proelio non interfuissent.
44  3,   10|  propinquum Vitellii, proditorem Othonis, interceptorem donativi
45  3,   32|       iuvisse partis Vitellianas Othonis quoque bello credebantur;
46  3,   44|       legione orto, quae memoria Othonis infensa Vitellio decimam
47  4,   17| veteranas cohortis, quibus nuper Othonis legiones procubuerint. servirent