Lib.  Cap.

 1  1,   52|           legati legionum Alienus Caecina et Fabius Valens; e quibus
 2  1,   53|          At in superiore Germania Caecina, decorus iuventa, corpore
 3  1,   53|     peculatorem flagitari iussit. Caecina aegre passus miscere cuncta
 4  1,   61|        Alpibus Italiam inrumpere, Caecina propiore transitu Poeninis
 5  1,   61|    armatorum data; triginta milia Caecina e superiore Germania ducebat,
 6  1,   67|         Plus praedae ac sanguinis Caecina hausit. inritaverant turbidum
 7  1,   67|           in custodia retinebant. Caecina belli avidus proximam quamque
 8  1,   68|          vetustate moenibus; hinc Caecina cum valido exercitu, inde
 9  1,   68|   principibus ut concitorem belli Caecina animadvertit: ceteros veniae
10  1,   70|                             70-~ ~Caecina paucos in Helvetiis moratus
11  1,   89|       Neroni quoque exitiosam; et Caecina iam Alpes transgressus extimulabat. ~
12  2,   11| ceciderant, transgresso iam Alpis Caecina, quem sisti intra Gallias
13  2,   17|            namque et praemissae a Caecina cohortes advenerant) tenebatur.
14  2,   19|         ostendere si cum exercitu Caecina patentibus campis tam paucas
15  2,   20|                          20-~ ~At Caecina, velut relicta post Alpis
16  2,   20|           quos in aequo viderunt. Caecina Padum transgressus, temptata
17  2,   21|        multo suorum cruore pulsus Caecina, et nox parandis operibus
18  2,   22|         infracta partium fama. et Caecina pudore coeptae temere obpugnationis,
19  2,   23|  Placentiam, quaeque acta et quid Caecina pararet, Annium Gallum per
20  2,   26|       etiam qui subveniebant; nam Caecina non simul cohortis sed singulas
21  2,   27|        initio (neque enim rerum a Caecina gestarum ordinem interrumpi
22  2,   30|           hinc aemulatio ducibus: Caecina ut foedum ac maculosum,
23  2,   34|    occultabant. quieti intentique Caecina ac Valens, quando hostis
24  2,   41|           consilium coeptaverint. Caecina dimissis tribunis revectus
25  2,   43|       Othonis iam pridem profugis Caecina ac Valens subsidiis suos
26  2,   53|         iurgium fuit quo Licinius Caecina Marcellum Eprium ut ambigua
27  2,   56|         ausis. minus avaritiae in Caecina, plus ambitionis: Valens
28  2,   67|           amphitheatra iussi; nam Caecina Cremonae, Valens Bononiae
29  2,   70|         fecere. aderant Valens et Caecina, monstrabantque pugnae locos:
30  2,   92|         auctoritas. munia imperii Caecina ac Valens obibant, olim
31  2,   95|          et natalem Vitellii diem Caecina ac Valens editis tota urbe
32  2,   99|          bellum iubet. praemissus Caecina, Valentem e gravi corporis
33  2,  100|                            100-~ ~Caecina e complexu Vitellii multo
34  2,  100|        electis auxiliis. profecto Caecina scripsit Fabius Valens exercitui,
35  2,  100|         opperiretur: sic sibi cum Caecina convenisse. qui praesens
36  2,  101|         ipsum Vitellium videntur. Caecina legiones adsecutus centurionum
37  3,    9|           ex aequo discessum. mox Caecina inter Hostiliam, vicum Veronensium,
38  3,    9|          fugam conscivissent. sed Caecina per varias moras prima hostibus
39  3,    9|   legiones erant) misit epistulas Caecina, temeritatem victa arma
40  3,    9|           fiduciam, quod submisse Caecina, velut offendere Vespasianum
41  3,   13|                          13-~ ~At Caecina, defectione classis vulgata,
42  3,   14|          Rapaci iungerentur, quas Caecina ad obtinendam Cremonam cum
43  3,   31|   victoriae temperassent. sed ubi Caecina praetexta lictoribusque
44  3,   32|           invidiam editum illic a Caecina gladiatorum spectaculum
45  3,   36|             At Vitellius profecto Caecina, cum Fabium Valentem paucis
46  3,   36|       perculit; nec multo post de Caecina adfertur mixtus gaudio dolor
47  3,   39|           integris quoque rebus a Caecina et primoribus partium iam