Lib.  Cap.

 1  1,   79|          impenetrabile ita impetu hostium provolutis inhabile ad resurgendum;
 2  2,   12|           externa litora et urbes hostium urere, vastare, rapere eo
 3  2,   16|   trucidati et comites. capita ut hostium ipsi interfectores ad Othonem
 4  2,   23|         Spurinna comperto itinere hostium defensam Placentiam, quaeque
 5  2,   26| Othonianus pedes erupit; protrita hostium acie versi in fugam etiam
 6  2,   27|           Ticinum venerat) posito hostium contemptu et reciperandi
 7  2,   30|          tanto pauciores integris hostium viribus querebantur, simul
 8  2,   42|  proditionis fecere. tum incubuit hostium acies, integris ordinibus,
 9  2,   43| trucidaverant: ita victores latus hostium invecti. ~
10  2,   99|           99-~ ~Tandem inruptione hostium atrocibus undique nuntiis
11  3,    8|       Caecinam genitum et patriam hostium duci ereptam. in Veronensibus
12  3,    9|        incursu Antonius stationes hostium inrupit; temptatisque levi
13  3,   10|           signa et bellorum deos, hostium potius exercitibus illum
14  3,   15|         animis, discretos viribus hostium exercitus adgredi statuit,
15  3,   22|           pili centurio multa cum hostium strage et ad extremum moriens
16  3,   23|   dispersa primo et arbustis sine hostium noxa inlisa. magnitudine
17  3,   23|          ut in corpora, ictu tela hostium citra cadebant: Vitelliani
18  3,   28|  testudinem scandentes prensarent hostium tela brachiaque. integri
19  3,   54|  atrociora vulgaverant. nec duces hostium augendae famae deerant,
20  3,   54|  accendebat, perpulit ut ad viris hostium spectandas quaeque apud
21  3,   61|      rumoribus virtutem copiasque hostium, quo amissi praesidii dedecus
22  3,   72|     Superbus capta Suessa Pometia hostium spoliis extruxere. sed gloria
23  3,   73|    expedire, huc illuc clamoribus hostium circumagi, quae iusserat
24  3,   77|         montium iugis super caput hostium sistit: inde miles ad caedem
25  4,   15|           nec providerant impetum hostium milites, nec, si providissent,
26  4,   19|         non inertia militis neque hostium vi, sed fraude ducum evenire. ~
27  4,   21|            neque proditoris neque hostium se consiliis uti; esse sibi
28  4,   30|       suorum ora singuli pluresve hostium sublime rapti verso pondere
29  4,   33|            exceptusque compositis hostium ordinibus terga in suos
30  4,   34|   excidisset: Vocula nec adventum hostium exploravit, eoque simul
31  4,   34|          aderat, non minus vitiis hostium quam virtute suorum fretus.
32  4,   58|           mortemque in tot malis [hostium] ut finem miseriarum expecto:
33  4,   58|           enim fas armorum et ius hostium est: bellum cum populo Romano
34  4,   71|         in adscensu, dum missilia hostium praevehuntur: ut ventum
35  4,   72|     ducumque discordia vel fraude hostium evenissent. primum illum
36  4,   77|           aut militum manibus aut hostium ceciderint. ite, nuntiate
37  4,   78|        secutusque fortunam castra hostium eodem die capit excinditque. ~
38  4,   85|     praecipua victoriae fides dux hostium Valentinus nequaquam abiecto
39  4,   85|          benignitate deum fractae hostium vires forent, parum decore
40  5,    1|      vacuum. His cum copiis finis hostium ingressus composito agmine,
41  5,   11|       enim dignum videbatur famem hostium opperiri, poscebantque pericula,
42  5,   16|        ripam, sua castra sanguine hostium reciperarent. Alacrior omnium
43  5,   18|     pugnam excipiunt suppressaque hostium ferocia proelium aequatur.
44  5,   18|     Batavus adiit Cerialem, terga hostium promittens, si extremo paludis
45  5,   22|          ac prope intectus errore hostium servatur: namque praetoriam