Lib.  Cap.

 1  1,   20|         dies tribuni, e praetorio Antonius Taurus et Antonius Naso,
 2  1,   20|      praetorio Antonius Taurus et Antonius Naso, ex urbanis cohortibus
 3  3,    2|                        2-~ ~Ad ea Antonius Primus (is acerrimus belli
 4  3,    7|          municipiis recoli iussit Antonius, decorum pro causa ratus,
 5  3,    9|          Igitur repentino incursu Antonius stationes hostium inrupit;
 6  3,   10|         parabatur. opposuit sinum Antonius stricto ferro, aut militum
 7  3,   15|           immensam belli luem, ni Antonius id ipsum metuens festinato
 8  3,   16|        late audiri nuntiavit. dum Antonius quidnam agendum consultat,
 9  3,   17|       Nullum in illa trepidatione Antonius constantis ducis aut fortis
10  3,   17|         atque illi consternantur. Antonius instare perculsis, sternere
11  3,   18|    resistendum animum dabant. nec Antonius ultra institit, memor laboris
12  3,   20|                         20-~ ~Tum Antonius inserens se manipulis, ubi
13  3,   23|          Sustinuit labentem aciem Antonius accitis praetorianis. qui
14  3,   24|                      24-~ ~Igitur Antonius, ubi noscere suos noscique
15  3,   25|          postquam impulsos sensit Antonius, denso agmine obturbabat.
16  3,   27|              27-~ ~Huc inclinavit Antonius cingique vallum corona iussit.
17  3,   28|      discreverim, nisi quod neque Antonius neque Hormus a fama vitaque
18  3,   29|         legionum certamen; et dux Antonius cum delectis auxiliaribus
19  3,   30|          praedam erat. rapi ignis Antonius inferrique amoenissimis
20  3,   31|          pro muris ostentant. cum Antonius inhiberi tela iussisset,
21  3,   31|   perfidiam obiectabant. obstitit Antonius datisque defensoribus ad
22  3,   32|           et vocatos ad contionem Antonius adloquitur, magnifice victores,
23  3,   34|       intacta, civilibus infelix. Antonius pudore flagitii, crebrescente
24  3,   49|           imperii transit, Primus Antonius nequaquam pari innocentia
25  3,   52|          moras: quippe nimius iam Antonius, et certiora ex Muciano
26  3,   53|               53-~ ~Aegre id pati Antonius et culpam in Mucianum conferre,
27  3,   53|           graves simultates, quas Antonius simplicius, Mucianus callide
28  3,   60|      socias. vocatos ad contionem Antonius docuit esse adhuc Vitellio
29  3,   63| Vitelliani, et circumdatos Primus Antonius clementer adloquitur: pars
30  3,   78|  epistulis victores morabatur, et Antonius praepostero obsequio, vel
31  3,   79|                             79-~ ~Antonius per Flaminiam ad Saxa rubra
32  3,   82|             82-~ ~Temptavit tamen Antonius vocatas ad contionem legiones
33  4,   39|          saevierant. et ferebatur Antonius Scribonianum Crassum, egregiis
34  4,   39|   Mucianus, quia propalam opprimi Antonius nequibat, multis in senatu
35  4,   45|         admoneretur. isdem diebus Antonius Flamma <accusantibus> Cyrenensibus
36  4,   80|          profectus ad Vespasianum Antonius ut non pro spe sua excipitur,
37  5,    9|       libertis permisit, e quibus Antonius Felix per omnem saevitiam
38  5,   26|        Alpis transcenderent. Quae Antonius epistulis, Hordeonius Flaccus