Lib.  Cap.

 1  1,    1|     infracta, primum inscitia rei publicae ut alienae, mox libidine
 2  1,   11|           annum sibi ultimum, rei publicae prope supremum. ~
 3  1,   12|           paucis iudicium aut rei publicae amor: multi stulta spe,
 4  1,   13|       destinabantur. credo et rei publicae curam subisse, frustra a
 5  1,   26|     consensum timuissent, non rei publicae cura, quam foedare principis
 6  1,   29|         quo domus nostrae aut rei publicae fato in vestra manu positum
 7  1,   49|        non adpetens, suae parcus, publicae avarus; amicorum libertorumque,
 8  1,   50|           aliqua pars et cura rei publicae, sed vulgus quoque palam
 9  1,   53|     cuncta et privata vulnera rei publicae malis operire statuit. nec
10  1,   65|           secreta exhortatio, sed publicae preces: irent ultores, excinderent
11  1,   76|          temporibus partem se rei publicae faciunt) epulum plebi ob
12  1,   77|          quaedam ex dignitate rei publicae, pleraque contra decus ex
13  1,   84|          publica, inde hostes rei publicae constiterint. quid? vos
14  1,   88|        sapientibus quietis et rei publicae cura; levissimus quisque
15  2,    1|       quod varia sorte laetum rei publicae aut atrox, ipsis principibus
16  2,    7|         optimus quisque amore rei publicae, multos dulcedo praedarum
17  2,   31|         luxu saevitia audacia rei publicae exitiosior ducebatur. Coniunctis
18  2,   47|    exercitus sterni rursus et rei publicae eripi patiar? eat hic mecum
19  2,   48|   proelium exercitu remisisse rei publicae novissimum casum. satis
20  2,   69|   offerebantur. exitiabile id rei publicae, ingratum militi, cui eadem
21  2,   76|      debent an quod inchoatur rei publicae utile, ipsis gloriosum,
22  2,   76|           voco, quam salutare rei publicae, quam tibi magnificum, iuxta
23  2,  101|         curam pacis et amorem rei publicae, corruptas in adulationem
24  3,   53|     veteres civium discordias rei publicae stetisse. non se nuntiis
25  3,   68|   locutus--cedere se pacis et rei publicae causa, retinerent tantum
26  3,   72| luctuosissimum foedissimumque rei publicae populi Romani accidit, nullo
27  3,   77|      partibus Vespasiani, sed rei publicae fuit. nam si recens victoria
28  3,   80|        exercitus ut praetexto rei publicae concordiam pacemque suaderent.
29  3,   86|     meruit magis quam habuit. rei publicae haud dubie intererat Vitellium
30  4,    3| loquebatur, civilia de se, et rei publicae egregia. nec senatus obsequium
31  4,    7|       pertinere ad utilitatem rei publicae, pertinere ad Vespasiani
32  4,   13|          Vespasianum animo et rei publicae cura, cui excidium adventabat,
33  4,   42|       imbuisti, cum ex funere rei publicae raptis consularibus spoliis,