Lib.  Cap.

 1  1,   13|         Nerone translatae si apud Othonem relinqueretur. namque Otho
 2  1,   21|                     21-~ ~Interea Othonem, cui compositis rebus nulla
 3  1,   21|          exilio efferatum: occidi Othonem posse. proinde agendum audendumque,
 4  1,   24|     convivii, quotiens Galba apud Othonem epularetur, cohorti excubias
 5  1,   26|        iduum die redeuntem a cena Othonem rapturi fuerint, ni incerta
 6  1,   29|      incertum quem senatorem, mox Othonem esse qui raperetur, simul
 7  1,   33|      paucorum: trepidaturum etiam Othonem, qui furtim digressus, ad
 8  1,   34|         Pisone occisum in castris Othonem vagus primum et incertus
 9  1,   35|           ostentans, occisum a se Othonem exclamavit; et Galba «commilito»,
10  1,   36|        fuerat, medium inter signa Othonem vexillis circumdarent. nec
11  1,   41|   adflixit: eo signo manifesta in Othonem omnium militum studia, desertum
12  1,   64|         cunctatio exempta est: in Othonem ac Vitellium odium par,
13  1,   73| matrimonio subnixa et apud Galbam Othonem Vitellium inlaesa, mox potens
14  1,   74|     traditum Vitellio imperium ad Othonem vertissent. ~
15  1,   76|      armorum mari dirimitur penes Othonem manebat, non partium studio,
16  1,   82|         inrumperent, ostendi sibi Othonem expostulantes, vulnerato
17  1,   90|           Galeri Trachali ingenio Othonem ut credebatur; et erant
18  2,    6|        fides erga Galbam. mox, ut Othonem ac Vitellium scelestis armis
19  2,    7|          nec referre Vitellium an Othonem superstitem fortuna faceret.
20  2,   11|        Neronem fides et erecta in Othonem studia. sed quo plus virium
21  2,   11|           posse speraverat. ipsum Othonem comitabantur speculatorum
22  2,   16|     hostium ipsi interfectores ad Othonem tulere; neque eos aut Otho
23  2,   18|           tribunisque: quin prodi Othonem et accitum Caecinam clamitabant.
24  2,   21|       externum increpabant. simul Othonem ac Vitellium celebrantes
25  2,   23|         vocibus, modo occultis ad Othonem litteris; qui humillimo
26  2,   26|       Gratus, tamquam fratri apud Othonem militanti proditionem ageret,
27  2,   47|      penes me exemplum erit; hinc Othonem posteritas aestimet. fruetur
28  2,   48|           vitam, neu patruum sibi Othonem fuisse aut oblivisceretur
29  2,   55|         spectabantur. ut cessisse Othonem et a Flavio Sabino praefecto
30  2,   58|       bello manus. caeso Galba in Othonem pronus nec Africa contentus
31  2,   76|         Galbae odio provectus. ne Othonem quidem ducis arte aut exercitus
32  2,   95|        misera civitas, eodem anno Othonem Vitellium passa, inter Vinios