Lib.  Cap.

 1  1,   10|    liberisque eius imperium post fortunam credidimus. ~ ~
 2  1,   15|   praeteritum excusandum habeas. fortunam adhuc tantum adversam tulisti:
 3  1,   56|         visum: occupari nutantem fortunam et offerri principem placuit.
 4  1,   62|     esset. torpebat Vitellius et fortunam principatus inerti luxu
 5  1,   77|          capessendam principatus fortunam bello opus erat, Otho ut
 6  2,   23|         subsidiis firmati hostes fortunam proelii mutarent. suspectum
 7  2,   27|        Italiam atque omnem belli fortunam in ipsorum manu sitam iactantes.
 8  2,   31|      consultavit trahi bellum an fortunam experiri placeret. ~
 9  2,   33|           imperitia properantes, fortunam et deos et numen Othonis
10  2,   46|          aciem, excitare partium fortunam furore quodam et instinctu
11  2,   46|         et strenuos etiam contra fortunam insistere spei, timidos
12  2,   54|         victores; versam partium fortunam. causa fingendi fuit ut
13  2,   80|         cumulare. mens a metu ad fortunam transierat: in ipso nihil
14  2,   86|          desciscentibus, ceteris fortunam secuturis. ~
15  2,   97|         obsequium, adversam eius fortunam ex aequo detrectabant. in
16  3,   43|      militiae et Vespasiano ante fortunam amicus, in verba eius adegerat;
17  3,   64|      cohortis, servitia ipsorum, fortunam partium, et omnia prona
18  3,   65|   tamquam invidia et aemulatione fortunam fratris moraretur. namque
19  3,   79|        nuper apud Narniam dediti fortunam partium speculabantur. capitur
20  4,   14|        id bellum, cuius ambiguam fortunam Vespasiano imputaturos:
21  4,   20|      legatum milites perpulerant fortunam proelii experiretur. tria
22  4,   24|      potius interfecto traditore fortunam virtutemque suam malo omine
23  4,   31|       victis, Alpinius Montanus, fortunam partium praesens fatebatur.
24  4,   46|          neu pari causa disparem fortunam paterentur; modo Mucianum,
25  4,   54|      ubique exercituum nostrorum fortunam rati, vulgato rumore a Sarmatis
26  4,   57|  provincias, victores exercitus, fortunam imperii et ultores deos.
27  4,   78| constantia restituit; secutusque fortunam castra hostium eodem die
28  5,    1|    studiis. Atque ipse, ut super fortunam crederetur, decorum se promptumque
29  5,   20|      multa ausis aliqua in parte fortunam adfore: simul Cerialem neque
30  5,   24|    Veledam propinquosque monebat fortunam belli, tot cladibus adversam,