Lib.  Cap.

 1  1,   27|            gladiis, pars silentio, animum ex eventu sumpturi. ~
 2  1,   29| consultantibus placuit pertemptari animum cohortis, quae in Palatio
 3  1,   37|       militum trucidaverit. horror animum subit quotiens recordor
 4  1,   39|          primo alacres fidem atque animum ostentaverant. ~
 5  1,   44|         Tito Vinio quamvis immitem animum imagine tristi confuderat,
 6  1,   45|          avidum et minacem militum animum voce vultuque temperans.
 7  1,   48|       callidus, promptus et, prout animum intendisset, pravus aut
 8  1,   69|         atque eo validior, militis animum mitigavit. ut est mos, vulgus
 9  1,   83|             commilitones, neque ut animum ad virtutem cohortarer (
10  1,   84|         facultas detur, quem nobis animum, quas mentis imprecentur,
11  1,   85|           nuntium fama attulisset, animum vultumque conversis, ne
12  2,   46|         imperatoris; bonum haberet animum iubebant: superesse adhuc
13  2,   47|     consiliis belli «hunc» inquit «animum, hanc virtutem vestram ultra
14  2,   93|       inhonesta dictu corpus otio, animum libidinibus imminuebant.
15  3,    1|           minorem esse apud victos animum. sed insessis interim Alpibus
16  3,   18|    effugium minorem ad resistendum animum dabant. nec Antonius ultra
17  3,   36|        vinctum. plus apud socordem animum laetitia quam cura valuit.
18  3,   48|         Advertit ea res Vespasiani animum ut vexillarios e legionibus
19  3,   54|        mandata imperatoris suumque animum professus, ut cuncta viseret
20  3,   63|            tanta torpedo invaserat animum ut, si principem eum fuisse
21  3,   64|           trepidas; populi mobilem animum et, si ducem se praebuisset,
22  4,    5|        nobilitatem ceteraque extra animum neque bonis neque malis
23  4,   39|     largitur. dein postquam inanem animum spe et cupidine impleverat,
24  4,   68|         praefecit. utque Domitiani animum Varo haud alienum deleniret,
25  4,   69|            continuit: et Valentini animum laudabant, consilium Auspicis
26  4,   83|         paulatim aliasque ad curas animum vertere, donec eadem species
27  4,   86|     carminum simulans, quo velaret animum et fratris <se> aemulationi