Lib.  Cap.

 1  1,   30|             feminarum coetus volvit animo: haec principatus praemia
 2  1,   35|               quis iussit?» insigni animo ad coercendam militarem
 3  1,   47|             promisce iacta haesisse animo eius nemo sensit; omisisset
 4  1,   51|           raptus penatium hauserunt animo, super avaritiam et adrogantiam,
 5  2,    1|       bellumque adfirmarent, anxius animo paucis amicorum adhibitis
 6  2,    4|          futura aperit. Titus aucto animo ad patrem pervectus suspensis
 7  2,   23| aestimantibus. certatim, ut quisque animo ignavus, procax ore, Annium
 8  2,   46|           milites desereret: maiore animo tolerari adversa quam relinqui;
 9  2,   48|           intulisse: proinde erecto animo capesseret vitam, neu patruum
10  2,   49|            illum supremas iam curas animo volutantem repens tumultus
11  2,   59|             genere inlustri, largus animo et par opibus, circumdaret
12  2,   65|         gratulationem vultu ferens, animo anxius et petitum se criminationibus
13  2,   78|         palam habuerit. recursabant animo vetera omina: cupressus
14  2,   78|          cum spes occultas versaret animo, Basilides sacerdos inspectis
15  2,   80|   difficillimum est, prima vox, dum animo spes timor, ratio casus
16  2,   81|            properaverat. nec minore animo regina Berenice partis iuvabat,
17  2,   94|              super insitam [mortem] animo ignaviam conscius sibi instare
18  3,   16|              hortatus suos ut magno animo capesserent pugnam, diductis
19  3,   62|    exercitus immane quantum <aucto> animo exitium Valentis ut finem
20  3,   65|            65-~ ~Haudquaquam erecto animo eas voces accipiebat, invalidus
21  4,   13|            inclinato in Vespasianum animo et rei publicae cura, cui
22  4,   31|        sacramentum, non vultu neque animo satis adfirmans: et cum
23  4,   49|           alienato erga Vespasianum animo fuisse; et quidam e Vitellianis
24  4,   52|          pietate gaudens, bono esse animo iubet belloque et armis
25  4,   68|  Mucianusque accingebantur, dispari animo, ille spe ac iuventa properus,
26  4,   80|            neque averso imperatoris animo. trahebatur in diversa,
27  4,   85|        Valentinus nequaquam abiecto animo, quos spiritus gessisset,