Lib.  Cap.

 1  1,   24|      Flagrantibus iam militum animis velut faces addiderat Maevius
 2  1,   31|  adhuc corporibus et placatis animis, quod eos a Nerone Alexandriam
 3  1,   79|    Conversis ad civile bellum animis externa sine cura habebantur.
 4  1,   82|        lymphatis caeco pavore animis, et quia neminem unum destinare
 5  1,   83|     rebus et diversis militum animis, cum optimus quisque remedium
 6  2,    1|       inclinatis ad credendum animis loco ominum etiam fortuita.
 7  2,    9|     milites et paratis omnium animis reversuros firmaverunt.
 8  2,   59|             59-~ ~Ita mutatis animis Asinius Pollio alae praefectus,
 9  2,   99|   vigor corporibus, non ardor animis; lentum et rarum agmen,
10  3,    6|    Opitergii et Altini laetis animis accipiuntur. relictum Altini
11  3,    9|     temptatisque levi proelio animis ex aequo discessum. mox
12  3,   15|   comperta Antonio, discordis animis, discretos viribus hostium
13  3,   38|       et solutis in lasciviam animis. nec defuere qui ipsum Tuscum
14  3,   57| rexerat) permulcendis militum animis delegit; data in auxilium
15  3,   80|       temerasset. aequioribus animis accepti sunt qui ad Antonium
16  4,    3|      discordibus municipiorum animis magis inter semet quam contumacia
17  4,   10|  ceterique, motis ad ultionem animis, expectabantur. ~
18  4,   25|           25-~ ~Sic mitigatis animis Bonnam, hiberna primae legionis,
19  4,   43|    urgebat, ardentibus patrum animis. quod ubi sensit Marcellus,
20  4,   66|    rerum, perculsis civitatum animis vel sponte inclinantibus. ~
21  4,   78|    ope divina mutatis repente animis terga victores vertere.
22  5,   16|   fuerit: superesse qui fugam animis, qui vulnera tergo ferant.