Lib.  Cap.

 1  1,   14|          anxius quonam exercituum vis erumperet, ne urbano quidem
 2  1,   62|        gravis, cum tamen ardor et vis militum ultro ducis munia
 3  2,   14|  Vitelliani, quibus minor peditum vis, in equite robur, Alpinos
 4  2,   39|           penes Titianum fratrem, vis ac potestas penes Proculum
 5  2,   56|        tantum peditum equitumque, vis damnaque et iniuriae aegre
 6  3,   10|        tribunal tuebantur extrema vis parabatur. opposuit sinum
 7  3,   11|           consularium uni Antonio vis ac potestas in utrumque
 8  3,   15|           simul ingens Germanorum vis per Raetiam timebatur. et
 9  3,   34|      Padum agentis et si qua alia vis per Alpis rueret. igitur
10  3,   41|         domus crederetur: aderant vis et pecunia et ruentis fortunae
11  3,   50|     Pompeius Silvanus consularis: vis consiliorum penes Annium
12  3,   68|        nihil audierant. repentina vis dictatorem Caesarem oppresserat,
13  3,   71|         aditur. improvisa utraque vis; propior atque acrior per
14  4,    1| discordias pessimo cuique plurima vis, pax et quies bonis artibus
15  4,   23|         munimentis labor additus: vis et arma satis placebant.
16  4,   39|         edictisque praeponebatur, vis penes Mucianum erat, nisi
17  4,   46|         sed immensa pecunia tanta vis hominum retinenda erat.
18  4,   55|         Tungrorumque. sed plurima vis penes Treviros ac Lingonas,
19  4,   81|         pravum artus, si salubris vis adhibeatur, posse integrari.
20  5,   12|    incendia inter ipsos, et magna vis frumenti ambusta. Mox Ioannes,
21  5,   23|           adiecta ingens luntrium vis, tricenos quadragenosque