Lib.  Cap.

 1  1,   17|    impatiens; et male coercitam famam supprimentes augebant. ~
 2  1,   70|        adventantium legionum et famam Germanici exercitus attollebant,
 3  2,    1|      multos destinandi. augebat famam ipsius Titi ingenium quantaecumque
 4  2,    8| praesentium. gliscentem in dies famam fors discussit. ~
 5  2,   20|       initia belli provenissent famam in cetera fore. ~
 6  2,   31|       exitum, quo egregiam Otho famam, Vitellius flagitiosissimam
 7  2,   63|   terruit ne periculo principis famam clementiae adfectaret. Sabinus
 8  2,   83|       tamen properans, gliscere famam ipso spatio sinebat, gnarus
 9  3,    3|      laudibus ferrent. hanc sui famam ea statim contione commoverat,
10  3,   62|  moribus neque absurdus ingenio famam urbanitatis per lasciviam
11  3,   67|   adsecuta nisi luctum et bonam famam. XV kalendas Ianuarias audita
12  4,   11|       qui principatus inanem ei famam circumdarent. iussu Muciani
13  4,   12| crebrescentem cladis Germanicae famam nequaquam maesta civitas
14  4,   38|     timet, credebat, augentibus famam Vitellianis, qui studium
15  4,   42|         pietatis eloquentiaeque famam Vipstanus Messala adeptus
16  4,   51|  intentus adversam de Domitiano famam accipit, tamquam terminos
17  4,   67|       formidine deseruit; utque famam exitii sui faceret, villam,
18  4,   79|         modica sed crebra damna famam victoriae nuper partae lacerabant. ~
19  4,   81|    atque illis instantibus modo famam vanitatis metuere, modo