Lib.  Cap.

 1  1,   56|     dubios, non cohortari bonos ausus, sed segnis pavidus et socordia
 2  1,   72|  facinus Nerone, quaedam ignaro ausus, ac postremo eiusdem desertor
 3  1,   82|         tum Otho ingredi castra ausus. atque illum tribuni centurionesque
 4  2,   61|      Romana simulatione numinum ausus est. iamque adsertor Galliarum
 5  2,   71|    principi ut adversus Neronem ausus et Verginii extimulator,
 6  3,   40|         dum media sequitur, nec ausus est satis nec providit. ~
 7  3,   80|         lictor, dimovere turbam ausus: et ni dato a duce praesidio
 8  4,   11|       filius Gai Pisonis, nihil ausus: sed nomen insigne et decora
 9  4,   15|       pater eius multa hostilia ausus Gaianarum expeditionum ludibrium
10  4,   34|   quibus unus, egregium facinus ausus, clara voce gesta patefecit,
11  4,   42|        nondum senatoria aetate, ausus pro fratre Aquilio Regulo
12  4,   56|         manu nihil apud Batavos ausus quosdam Nerviorum Baetasiorumque
13  4,   66|        invasere; simul Civilis, ausus an ex composito, intulit
14  5,   19|       auxilia venere. Non tamen ausus oppidum Batavorum armis
15  5,   23| dirimuntur. Civilis nihil ultra ausus trans Rhenum concessit: