Lib.  Cap.

  1  1,    5|             ablato manebat plerisque militum conscientia, nec deerant
  2  1,    6|      trucidatis tot milibus inermium militum infaustus omine atque ipsis
  3  1,   13|       rapiebat, faventibus plerisque militum, prona in eum aula Neronis
  4  1,   18|            vitantur. apud frequentem militum contionem imperatoria brevitate
  5  1,   18|            centurionesque et proximi militum grata auditu respondent:
  6  1,   23|           incertum an repens: studia militum iam pridem spe successionis
  7  1,   23|    stationibus vetustissimum quemque militum nomine vocans ac memoria
  8  1,   24|               24-~ ~Flagrantibus iam militum animis velut faces addiderat
  9  1,   25|          artibus stimulant, primores militum per beneficia Nymphidii
 10  1,   26|           noctis et tota urbe sparsa militum castra nec facilem inter
 11  1,   27|           significatio coeuntium iam militum et paratae coniurationis
 12  1,   36|           sed ut quemque adfluentium militum aspexerant, prensare manibus,
 13  1,   37|              milia innocentissimorum militum trucidaverit. horror animum
 14  1,   38|            ad periculum voco: omnium militum arma nobiscum sunt. nec
 15  1,   39|            sive ut poena eius animos militum mulceret, seu conscium Othonis
 16  1,   41|          manifesta in Othonem omnium militum studia, desertum fuga populi
 17  1,   45|            increpare Galbam, laudare militum iudicium, exosculari Othonis
 18  1,   45|              Otho, avidum et minacem militum animum voce vultuque temperans.
 19  1,   46|                Omnia deinde arbitrio militum acta: praetorii praefectos
 20  1,   52|         instigare Vitellium, ardorem militum ostentans: ipsum celebri
 21  1,   53|               erecto incessu, studia militum inlexerat. hunc iuvenem
 22  1,   54|    civitatium praemia, et ubi pronis militum auribus accipiebantur, ipsius
 23  1,   54|        consulerent, fore ut acerrimi militum et praesentia conquesti
 24  1,   56|              Galbae imagines, impetu militum abrepti vinctique. nec cuiquam
 25  1,   58|                 58-~ ~Igitur laudata militum alacritate Vitellius ministeria
 26  1,   58|             fisco numerat, saevitiam militum plerosque ad poenam exposcentium
 27  1,   58|         victoriam demum, stratis iam militum odiis, dimissus est. interim
 28  1,   60|         ventum ut auxiliarium quoque militum conviciis proturbatus et
 29  1,   62|               cum tamen ardor et vis militum ultro ducis munia implebat,
 30  1,   62|            per spatium is gaudentium militum clamor, ea quies interritae
 31  1,   64|       civitate Leucorum accepit. nec militum animus in gaudium aut formidine
 32  1,   64|             dum his aut illis studia militum adgregantur, prope in proelium
 33  1,   65|      Lugdunenses extimulare singulos militum et in eversionem Viennensium
 34  1,   66|           vestigia prensando flexere militum animos; addidit Valens trecenos
 35  1,   67|               centurionem et quosdam militum in custodia retinebant.
 36  1,   71|         speciem vinculorum saevitiae militum subtractum, acciri in Capitolium
 37  1,   81|             qui trepidi, fortuitusne militum furor an dolus imperatoris,
 38  1,   81|              praetorii ad mitigandas militum iras statim miserat et abire
 39  1,   82|                                82-~ ~Militum impetus ne foribus quidem
 40  1,   82|             plebs; deiecti in terram militum vultus ac plus tristitiae
 41  1,   83|           turbidis rebus et diversis militum animis, cum optimus quisque
 42  1,   85|          perstringendos mulcendosque militum animos et severitatis modus (
 43  1,   89|              belli mala, conversa in militum usum omni pecunia, intentis
 44  2,    5|             centurionesque et vulgus militum industria licentia, per
 45  2,    7|           Non fallebat duces impetus militum, sed bellantibus aliis placuit
 46  2,    8|          Cythnum insulam detrusus et militum quosdam ex Oriente commeantium
 47  2,    9|              et fidem suorum quondam militum invocans, ut eum in Syria
 48  2,   12|           sed Pacensis per licentiam militum vinctus, Antonio Novello
 49  2,   30|           erat Valenti, studia tamen militum in Caecinam inclinabant,
 50  2,   32|             iam Germanos, quod genus militum apud hostis atrocissimum
 51  2,   32|            ferro validiorem; corpora militum aut Italiae sueta aut aestibus;
 52  2,   44|        decimae legionis legatum irae militum inconsultus pavor obtulit.
 53  2,   44|            superesse cum ipso Othone militum quod trans Padum fuerit,
 54  2,   46|          patefaciunt. non expectavit militum ardor vocem imperatoris;
 55  2,   49|           consternatione ac licentia militum; namque abeuntibus exitium
 56  2,   49|            eius exosculantes. quidam militum iuxta rogum interfecere
 57  2,   51|          eius novata luctu ac dolore militum seditio, nec erat qui coerceret.
 58  2,   55|              urbis quod erat in urbe militum sacramento Vitellii adactum
 59  2,   56|             qui inimicos suos specie militum interficerent. ipsique milites
 60  2,   57|              trahebat. pauci veterum militum in hibernis relicti, festinatis
 61  2,   57|             vocata contione virtutem militum laudibus cumulat. postulante
 62  2,   65|              Britannia ob iracundiam militum; missus est in locum eius
 63  2,   69|             in castra ultro pietatem militum conlaudavit, frementibus
 64  2,   70|             miscebant. vulgus quoque militum clamore et gaudio deflectere
 65  2,   72|            vulgus credulum et quidam militum, errore veri seu turbarum
 66  2,   74|     adrogantia venientium a Vitellio militum, quod truces corpore, horridi
 67  2,   75|        virium. fluxam per discordias militum fidem et periculum ex singulis:
 68  2,   79|        patrem nuntius. cuncta impetu militum acta non parata contione,
 69  2,   80|         quippe et provinciales sueto militum contubernio gaudebant, plerique
 70  2,   81| splendidissimo quoque centurionum ac militum venit, et e Iudaico exercitu
 71  2,   84|                  84-~ ~Igitur navium militum armorum paratu strepere
 72  2,   88|           Multae et atroces inter se militum caedes, post seditionem
 73  2,   89|         armis donisque fulgentes; et militum phalerae torquesque splendebant:
 74  2,   98|    Vespasiani per Raetiam et Gallias militum et centurionum quidam ad
 75  3,    2|         viris attulerint. si numerus militum potius quam legionum putetur,
 76  3,    3|             se centuriones et quidam militum consilio miscuerant), ita
 77  3,    4|       senecta cunctator, suspiciones militum inritabat, tamquam adfinitatis
 78  3,    7|              imperitabat, subtractus militum irae ad Vespasianum missus
 79  3,   10|           arma metu proditionis. ira militum in Tampium Flavianum incubuit,
 80  3,   10|  conscientiam argueret. obturbabatur militum vocibus Aponius, cum loqui
 81  3,   10|     aspernantur. uni Antonio apertae militum aures; namque et facundia
 82  3,   10|          Antonius stricto ferro, aut militum se manibus aut suis moriturum
 83  3,   11|      cedentibus collegis et obversis militum studiis. nec deerant qui
 84  3,   12|       Ravennatis praefectus ambiguos militum animos, quod magna pars
 85  3,   13|       primores centurionum et paucos militum, ceteris per militiae munera
 86  3,   30|            egressa fortissimo quoque militum complet; illi trabibus tegulisque
 87  3,   36|          frequenti contione pietatem militum laudibus cumulat; Publilium
 88  3,   50|         attrita inopia et seditiosae militum voces terrebant, clavarium (
 89  3,   52|         signaque et quidquid Veronae militum foret, Padumque et mare
 90  3,   57|        imperio rexerat) permulcendis militum animis delegit; data in
 91  3,   58|             ipse aeger animi studiis militum et clamoribus populi arma
 92  4,    1|       conspexerant, obtruncare nullo militum aut populi discrimine. quae
 93  4,   15|             signa vexillaque et quod militum in superiorem insulae partem
 94  4,   32|       Antonii ad Civilem suspiciones militum inritavere, tamquam ad socium
 95  4,   35|       castris, quae relictorum illic militum praesidio tenebantur. non
 96  4,   39|              clarosque rerum fama ac militum studiis etiam populus fovebat,
 97  4,   59|             Agrippinensis quantumque militum apud superiorem Rheni ripam
 98  4,   71|       verterent, contracto quod erat militum Mogontiaci quantumque secum
 99  4,   72|             fato acta dictitans quae militum ducumque discordia vel fraude
100  4,   77|              omnes legati vestri aut militum manibus aut hostium ceciderint.
101  4,   80|         Domitiano passus est, favore militum anxius et superbia viri