Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Cornelius Tacitus
Historiae

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
100-aequo | aequu-ausae | auso-coalu | coart-credi | credo-dirui | dirum-exolv | exone-fregi | freme-impub | impud-inter | intes-mathe | matre-numis | nummo-patri | patro-praet | praev-recur | recus-secut | sedat-super | suppe-tutis | tuto-xi

                                                       bold = Main text
     Lib.  Cap.                                        grey = Comment text
1 2, 100| 100-~ ~Caecina e complexu Vitellii 2 2, 101| 101-~ ~Scriptores temporum, 3 2, 91| 91-~ ~Apud civitatem cuncta 4 2, 92| 92-~ ~Praeposuerat praetorianis 5 2, 93| 93-~ ~Sed miles, plenis castris 6 2, 94| 94-~ ~Ceterum non ita ducibus 7 2, 95| 95-~ ~Quin et natalem Vitellii 8 2, 96| 96-~ ~Prima Vitellio tertiae 9 2, 97| 97-~ ~Auxilia tamen e Germania 10 2, 98| 98-~ ~Ac primo Valerius Festus 11 2, 99| 99-~ ~Tandem inruptione hostium 12 5, 19| morabantur, effudit. Sic velut abacto amne tenuis alveus insulam 13 1, 88| quanto magis occultare et abdere pavorem nitebantur, manifestius 14 1, 79| proelio superfuerant paludibus abderentur. ibi saevitia hiemis aut 15 3, 33| verberibus tormentisque dominorum abdita scrutari, defossa eruere: 16 2, 92| servilia ingenia corrumpebant, abditis pecuniis per occultos aut 17 2, 13| femina Ligus, quae filio abdito, cum simul pecuniam occultari 18 2, 28| sit hostis, velut ex acie abduci. si provincia urbe et salute 19 4, 35| remanserant, desertos se abducta parte legionum querebantur. 20 1, 64| Italica et ala Tauriana abductae: cohortem duodevicensimam 21 4, 15| quippe viribus cohortium abductis Vitellius e proximis Nerviorum 22 4, 57| contendit; nec procul Veteribus aberat, cum Classicus ac Tutor 23 3, 13| legiones? nempe victas; et abesse unicum Othoniani exercitus 24 2, 5| discrepans; prorsus, si avaritia abesset, antiquis ducibus par. Mucianum 25 4, 62| promissis aut minis Mogontiacum abeunt; ac forte obvio interfectore 26 2, 22| intendit. tradidere sese abeunti Turullius Cerialis cum compluribus 27 2, 49| auctoribus regressus vacavit abeuntium adloquiis, donec omnes inviolati 28 3, 65| interpretatio, mitem virum abhorrere a sanguine et caedibus, 29 5, 24| imputavit Civilis; neque abhorret vero, quando paucis post 30 4, 2| haud minus ira quam metu abiecit. longus deditorum ordo saeptus 31 4, 85| hostium Valentinus nequaquam abiecto animo, quos spiritus gessisset, 32 3, 70| secretam aedium partem occulte abiret, ne a militibus internuntius 33 4, 39| Vespasiani legionem deseruisset, ablata ut in Plotium Grypum transferretur; 34 1, 5| quamvis capite defectionis ablato manebat plerisque militum 35 3, 32| exposuerat. is balineas abluendo cruori propere petit. excepta 36 4, 44| cognitam et nuptias suas abnuentem, impotens amoris interfecerat, 37 1, 67| ignari et Vitellii imperium abnuentes. initium bello fuit avaritia 38 2, 57| mobilitate ingenii, quod palam abnuerat, inter secreta convivii 39 1, 1| Domitiano longius provectam non abnuerim: sed incorruptam fidem professis 40 4, 39| consciorum manu, ni Scribonianus abnuisset, ne paratis quidem corrumpi 41 4, 44| senatu, inchoante Caesare de abolendo dolore iraque et priorum 42 1, 84| duorum poena erit: ceteri abolete memoriam foedissimae noctis. 43 2, 5| certamina communi utilitate aboleverat, natura atque arte compositus 44 3, 22| primorum ordinum centuriones, abrepta quaedam signa: ipsam aquilam 45 1, 56| imagines, impetu militum abrepti vinctique. nec cuiquam ultra 46 3, 17| spoliare, capere, arma equosque abripere. et exciti prospero clamore, 47 2, 26| validos pavor fugientium abriperet. orta et in castris seditio 48 4, 47| abiit sive omissa simulatio. abrogati inde legem ferente Domitiano 49 3, 37| periti numquam antea non abrogato magistratu neque lege lata 50 2, 28| in Italia verteretur, non abrumpendos ut corpori validissimos 51 4, 60| tamquam fidem per scelus abrumperent. simulata ea fuerint an 52 3, 25| obturbabat. laxati ordines abrumpuntur, nec restitui quivere impedientibus 53 4, 70| quia pontem Navae fluminis abruperat, sed incursu cohortium, 54 1, 48| mox Galbae amicitia in abruptum tractus, audax, callidus, 55 4, 70| Mediomatricos, sociam civitatem, abscessere: Valentinus ac Tutor in 56 4, 76| resumpturos arma, ubi metus abscesserit. diremit consiliorum diversitatem 57 3, 23| ac libramenta tormentorum abscidissent. statim confossi sunt eoque 58 5, 6| influit oneratque, donec abscindas. Nec abscindere aere ferrove 59 5, 6| oneratque, donec abscindas. Nec abscindere aere ferrove possis: fugit 60 3, 74| confossum laceratumque et absciso capite truncum corpus Sabini 61 3, 68| ignotum rus fugam Neronis absconderant, Piso et Galba tamquam in 62 2, 65| adempta Hispania, quam rexit absens exemplo L. [Arrunti. sed] 63 4, 38| iterum ac Titus consulatum absentes inierunt, maesta et multiplici 64 4, 40| ingressus est Domitianus, de absentia patris fratrisque ac iuventa 65 2, 83| sibi et maiora credi de absentibus; sed legio sexta et tredecim 66 4, 13| missusque ad Neronem et a Galba absolutus sub Vitellio rursus discrimen 67 3, 11| referentes, et Pannonici, velut absolverentur aliorum seditione, iterare 68 2, 60| credidit de perfidia et fidem absolvit. Salvius Titianus Othonis 69 2, 56| venales non sacro, non profano abstinebant. et fuere qui inimicos suos 70 3, 70| partem, ne Capitolio quidem abstineri. togatum nempe se et unum 71 1, 7| cogitatione rerum novarum abstinuisse, sed a legatis bellum suadentibus, 72 1, 90| contumeliis in Vitellium abstinuit, quando, ut in consiliis 73 4, 2| prosperis socius quam adversis abstractus. ~ 74 2, 43| unaetvicensimanorum principiis aquilam abstulere; quo dolore accensa legio 75 3, 13| domos hortos opes principi abstulerint, etiam militem auferre. 76 3, 6| ponte instanti hosti viam abstulerunt. principia belli secundum 77 1, 20| donasset Nero quam quibus abstulisset. exauctorati per eos dies 78 4, 65| nostris fuerant, eos bellum absumpsit vel in suas quisque sedis 79 1, 79| saevitia hiemis aut vulnerum absumpti. postquam id Romae compertum, 80 4, 48| causisque talium facinorum non absurda. legio in Africa auxiliaque 81 3, 51| solacia mali poscet, haud absurde memorabimus. ~ 82 2, 77| quoque exercitus clarus. absurdum fuerit non cedere imperio 83 2, 94| opplere, tamquam in summa abundantia pecuniae inludere. ~ 84 2, 95| Vitellii libidines. ipse abunde ratus si praesentibus frueretur, 85 1, 38| aspexerit, cum signum meum accceperit, hoc solum erit certamen, 86 3, 83| diebus id quoque gaudium accederet, exultabant, fruebantur, 87 1, 54| contumelias conquerentes accendebant animos. nec procul seditione 88 1, 9| infirmitate retinentis ultro accendebantur. inferioris Germaniae legiones 89 4, 1| desideraretur. duces partium accendendo civili bello acres, temperandae 90 1, 36| singulos extimulaverat, accendendos in commune ratus pro vallo 91 3, 24| omnis spe promissisque accendens, cur resumpsissent arma, 92 1, 65| discordiam proximum bellum accenderat. multae in vicem clades, 93 1, 83| adfectus vestros in amorem mei accenderem, commilitones, neque ut 94 4, 56| sublata spe veniae pertinaciam accenderent: adliciendos potius in societatem. 95 3, 27| ipsa contentione decoris accenderentur. proxima Bedriacensi viae 96 1, 25| desiderium prioris licentiae accenderet: in commune omnes metu mutandae 97 2, 43| aquilam abstulere; quo dolore accensa legio et impulit rursus 98 4, 29| congestis circum lignis accensisque, simul epulantes, ut quisque 99 4, 26| qui societatem Civilis acceperant, ductus a Vocula exercitus; 100 1, 15| ipse imperium ambitione accepi, et iudicii mei documentum 101 2, 64| Dolabella in matrimonium accepisset, vocatum per epistulas vitata 102 4, 58| imperatore certe Romano accepistis. tot bellorum victores, 103 4, 79| civitates in deditionem acceptae: classem ultro Canninefates 104 3, 65| iuvisse domo agrisque pignori acceptis; unde, quamquam manente 105 1, 72| strepere, donec Tigellinus accepto apud Sinuessanas aquas supremae 106 2, 91| interpretantem funesti ominis loco acceptum est quod maximum pontificatum 107 1, 31| milites e Libertatis atrio accerserent. legioni classicae diffidebatur, 108 1, 14| senectute, Pisonem Licinianum accersiri iubet, seu propria electione 109 1, 38| successore Galbae spes esset accersit ab exilio quem tristitia 110 3, 24| tolerent. haec, ut quosque accesserat; plura ad tertianos, veterum 111 1, 16| ipse quidem ad securas res accessi, et audita adoptione desinam 112 3, 13| nimirum legiones unius classis accessionem fore. id Basso, id Caecinae 113 2, 27| cuiusque legionis tentoria accessissent, coercitos a se quartadecimanos, 114 1, 70| agentem sacramento Vitellii accessisset. pro consule Vitellium Siliani 115 4, 56| et spe impunitatis facile accessurum. ea primi concilii forma 116 3, 38| imperare et, si quid fato accidat, filium habere. ~ 117 3, 38| sinu complexus et genibus accidens. causam confusionis quaerenti, 118 4, 29| providentia: unde clamor acciderat, circumagere corpora, tendere 119 2, 91| eius verebantur, nihil novi accidisse respondit quod duo senatores 120 2, 88| abscisis furtim balteis an accincti forent rogitantes. non tulit 121 2, 89| insigni equo, paludatus accinctusque, senatum et populum ante 122 4, 68| simul Domitianus Mucianusque accingebantur, dispari animo, ille spe 123 4, 79| ad spem vel ad ultionem accingerentur. namque et Civilis illuc 124 4, 21| concesserant, ut idem sacramentum acciperent. redditur responsum: neque 125 1, 8| esse tamquam suum crimen accipiebant. ~ 126 1, 19| nuntiis et facili civitate ad accipienda credendaque omnia nova cum 127 2, 19| minus turbidos et imperia accipientis. solidati muri, propugnacula 128 3, 37| magno cum inrisu tribuentis accipientisque eblandiretur. pridie kalendas 129 1, 30| quam ab aliis pro facinore accipietis.» ~ ~ 130 4, 66| haec a nobis adrogantia. accipite societatem: transgredior 131 2, 9| trierarchos nomine Neronis accirent. is in maestitiam compositus 132 5, 25| ut plures validioresque accirentur? Si Vespasiano bellum navaverint, 133 4, 83| Pontum missis effigiem suam acciret; laetum id regno magnamque 134 4, 13| litteris, quibus avertere accita Vitellio auxilia et tumultus 135 2, 3| scientiam artemque haruspicum accitam et Cilicem Tamiram intulisse, 136 4, 72| modestiores. convertit inde animos accitarum e Mediomatricis legionum 137 4, 76| transvectam e Britannia legionem, accitas ex Hispania, adventare ex 138 4, 73| ad exitium fatigabant, et acciti auxilio Germani sociis pariter 139 3, 69| fratris filium in Capitolium accivit, misso per neglecta ad Flavianos 140 5, 6| corruptior, gravitate odoris accolis pestifer, neque vento impellitur 141 1, 51| pars Galliarum, quae Rhenum accolit, easdem partis secuta ac 142 3, 47| adscitis gentibus, quae Pontum accolunt, corrupto in spem rapinarum 143 4, 40| quos nosceret quem quisque accusandum poposcisset. consulendum 144 4, 45| diebus Antonius Flamma <accusantibus> Cyrenensibus damnatur lege 145 4, 6| Eprium, delatorem Thraseae, accusare adgreditur. ea ultio, incertum 146 4, 42| extulerat: sponte [ex sc] accusationem subisse iuvenis admodum, 147 2, 10| quippe ipsum Crispum easdem accusationes cum praemio exercuisse meminerant, 148 4, 10| cognitione renovari odia accusationum videbantur. sed vilis et 149 4, 44| censuit Mucianus prolixe pro accusatoribus; simul eos qui coeptam, 150 2, 10| proderat quam nimia potentia accusatoris: dari tempus, edi crimina, 151 2, 5| 5-~ ~Vespasianus acer militiae anteire agmen, 152 3, 76| Tiro donisque ac pecuniis acerbe per municipia conquirendis 153 3, 83| otio libidinum, quidquid in acerbissima captivitate scelerum, prorsus 154 2, 27| contumeliosum id militibus, acerbum duci; corrupta iurgiis aut 155 4, 41| Attianum et Cestium Severum acerrime incubuit, crebris apud Neronem 156 1, 54| ipsi consulerent, fore ut acerrimi militum et praesentia conquesti 157 4, 68| legatio illic opperiebatur, acerrimo instinctore belli Iulio 158 5, 6| natura liquor et sparso aceto concretus innatat; hunc 159 4, 6| inter Helvidium et Eprium acre iurgium: Priscus eligi nominatim 160 2, 77| proeliorum incerta trade. acriore hodie disciplina victi quam 161 1, 15| adversam tulisti: secundae res acrioribus stimulis animos explorant, 162 1, 21| innocentemque idem exitus maneat, acrioris viri esse merito perire. ~ 163 3, 60| ambiguas, si deliberarent, acris, si desperassent. initia 164 2, 71| sed alias protulit causas; actaeque insuper Vitellio gratiae 165 4, 44| coeptam, deinde omissam actionem repeterent, monuit sermone 166 1, 20| sector, et inquieta urbs actionibus. ac tamen grande gaudium 167 3, 62| necessitate, mox sponte mimos actitavit, scite magis quam probe. 168 1, 1| postquam bellatum apud Actium atque omnem potentiam ad 169 1, 12| dies quanto potentior eodem actu invisior erat. quippe hiantis 170 4, 47| pauperie an uti videretur, actum in senatu ut sescentiens 171 5, 26| cuius epistulis ad bellum actus sum, ne Germanicae legiones 172 2, 100| tota mole occurreretur. ita adcelerare legiones Cremonam, pars 173 2, 14| versis vacuo mari classis adceleraret. duodecim equitum turmae 174 2, 85| 85-~ ~Adcelerata interim Vespasiani coepta 175 3, 15| Valentem profectum ab urbe adceleraturumque cognita Caecinae proditione 176 1, 32| principem adulandi licentia adclamationum et studiis inanibus. Interim 177 1, 78| adstruerent, Neroni Othoni adclamavit. ipse in suspenso tenuit, 178 3, 12| sibi destinat, qui propere adcucurrit. Bassus honorata custodia 179 2, 41| incertus undique clamor adcurrentium, vocantium: ut cuique audacia 180 2, 80| imperatorem salutavere: tum ceteri adcurrere, Caesarem et Augustum et 181 1, 47| adulationibus ceteri magistratus, adcurrunt patres: decernitur Othoni 182 3, 76| invidiae quam virium partibus addebat. ~ 183 5, 22| caede, quo plus terroris adderent, cuncta clamoribus miscebant. 184 3, 6| prosperae in Armenia res addiderant. idem secretis apud Neronem 185 4, 74| victoriae id solum vobis addidimus, quo pacem tueremur; nam 186 2, 55| composita statim decernuntur; additae erga Germanicum exercitum 187 3, 59| sed custodes a Vitellio additi, quamquam se socios fugae 188 1, 62| Germanici Vitellio statim additum: Caesarem se appellari etiam 189 4, 45| in convictos vindicatum, additumque senatus consultum quo Seniensium 190 3, 7| legionis septimae, quia adductius quam civili bello imperitabat, 191 5, 1| Addidit e Syria duodecimam et adductos Alexandria duoetvicensimanos 192 4, 4| Sarmatas expeditio fingebatur. adduntur Primo Antonio consularia, 193 3, 45| extremum discrimen Cartimanduam adduxit. tum petita a Romanis praesidia. 194 4, 83| navigaturis ut Pythicum Apollinem adeant. illis mare secundum, sors 195 1, 33| prospectante Galba Capitolium adeat, dum egregius imperator 196 1, 76| Mucianus sacramento Othonis adegere; simul Aegyptus omnesque 197 4, 36| quippe omnem pudorem nox ademerat) protractum e cubili interficiunt. 198 1, 8| habitae, quaedam etiam finibus ademptis pari dolore commoda aliena 199 3, 20| obpugnationem inchoaturos adempto omni prospectu, quis aequus 200 1, 87| primipilaribus, Aemilio Pacensi, cui ademptum a Galba tribunatum reddiderat, 201 3, 6| infami gratia primum pilum adepto laeta ad praesens male parta 202 2, 82| egregios viros et mox summa adeptos; quibusdam fortuna pro virtutibus 203 1, 4| deterrimi servorum, aut qui adesis bonis per dedecus Neronis 204 4, 17| societatem Civilis arte donisque adfectabat, captos cohortium praefectos 205 2, 69| ceterum ut largitionibus adfectae iam imperii opes sufficerent, 206 3, 65| anteibat, et credebatur adfectam eius fidem parce iuvisse 207 3, 13| dispersis, secretum castrorum adfectans in principia vocat. ibi 208 4, 66| auctus proximas civitates adfectare aut adversantibus bellum 209 2, 63| principis famam clementiae adfectaret. Sabinus suopte ingenio 210 1, 80| suspicionem, causa in crimen, adfectatio quietis in tumultum evaluit, 211 1, 23| successionis aut paratu facinoris adfectaverat, in itinere, in agmine, 212 2, 91| spectator, in circo ut fautor adfectavit: quae grata sane et popularia, 213 1, 89| nondum conditorum ancilium adferrent: aspernatus est omnem cunctationem 214 1, 12| procuratoris e Belgica litterae adferuntur, supeioris Germaniae legiones 215 2, 4| genus incertae vetustati adfingit, de navigatione primum consuluit. 216 3, 34| ubi enotuit, a propinquis adfinibusque occulte redemptabantur. 217 3, 25| nec eo segnius propinquos adfinis fratres trucidant spoliant: 218 3, 59| Vitellii elapsum. propinqua adfinitas Ceriali cum Vespasiano, 219 4, 49| neque modica cupiens et adfinitate Vitellii anxius. is crebris 220 4, 68| Clementem, domui Vespasiani per adfinitatem innexum et gratissimum Domitiano, 221 3, 4| militum inritabat, tamquam adfinitatis cum Vitellio meminisset; 222 1, 34| interfuisse se quidam et vidisse adfirmabant, credula fama inter gaudentis 223 1, 22| annum observatione siderum adfirmant, genus hominum potentibus 224 1, 54| iubet. inde atrox rumor, adfirmantibus plerisque interfectos, ac 225 1, 35| feroces; nemo scire et omnes adfirmare, donec inopia veri et consensu 226 2, 1| arma Vitellii bellumque adfirmarent, anxius animo paucis amicorum 227 4, 73| populi Romani virtutem armis adfirmavi: sed quoniam apud vos verba 228 4, 3| Tarracinensium diximus, patibulo adfixus in isdem anulis quos acceptos 229 2, 56| atque atrocius quam bello adflictabatur. dispersi per municipia 230 4, 3| locatur et domus inlustres adflictae, cum contra Tarracinenses 231 4, 14| dividantur. numquam magis adflictam rem Romanam nec aliud in 232 4, 79| adiuncta Britannica classe adflictaret Batavos, qua Oceano ambiuntur. 233 3, 18| prospero fine, equites equosque adflictaverat. ~ 234 2, 33| paucos ante dies lapsu equi adflicto, missi qui consilium eius 235 4, 8| Thraseam quam iudicio senatus adflictum; saevitiam Neronis per eius 236 4, 25| coloniam Agrippinensem, adfluentibus auxiliis Gallorum, qui primo 237 1, 36| vocibus, sed ut quemque adfluentium militum aspexerant, prensare 238 1, 53| adversus Vindicem universus adfuerat, nec nisi occiso Nerone 239 3, 86| artibus quaesita perinde adfuere quam huic per ignaviam. 240 3, 53| adsequantur qui periculis non adfuerint. nec fefellere ea Mucianum; 241 2, 76| et, si fortuna coeptis adfuerit, cui summum decus adquiratur. 242 2, 66| pulsis viris legionis non adfuisse. remitti eos in Britanniam, 243 3, 9| paludis tegerentur. quod si adfuisset fides, aut opprimi universis 244 5, 23| fluminis os amnem Rhenum Oceano adfundit. Causa instruendae classis 245 3, 60| prospectans, tuto copiarum adgestu, florentissimis pone tergum 246 1, 67| legionem Helvetios a tergo adgrederentur. ~ 247 3, 20| telis an operibus et vineis adgredienda urbs foret? mox conversus 248 2, 12| Alpium, quibus temptandis adgrediendaeque provinciae Narbonensi Suedium 249 1, 2| 2-~ ~Opus adgredior opimum casibus, atrox proeliis, 250 2, 96| quoque Vespasiani partibus adgregaretur; sed neque Aponius cuncta, 251 2, 66| sui cuique commilitones adgregati a conviciis ad caedem transiere. 252 3, 12| tenebantur, partibus eius adgregaverat. nox proditioni electa, 253 2, 25| refugiendi; et modica silva adhaerebat, unde rursus ausi promptissimos 254 4, 81| pravum artus, si salubris vis adhibeatur, posse integrari. id fortasse 255 1, 71| mutuae reconciliationis adhibens, statim inter intimos amicos 256 4, 72| victoribus, qui vocem precesque adhibere non ausi lacrimis ac silentio 257 2, 68| discubuerat Vitellius Ticini adhibito ad epulas Verginio. legati 258 1, 14| comitia imperii transigit; adhibitoque super Vinium ac Laconem 259 2, 93| crebrae in vulgus mortes; et adiacente Tiberi Germanorum Gallorumque 260 5, 14| obiectu revolutus amnis adiacentibus superfunderetur. Ea loci 261 4, 23| leniter exurgens, pars aequo adibatur. quippe illis hibernis obsideri 262 2, 76| suadet considerandus est, adiciatne consilio periculum suum, 263 3, 8| expectarique Mucianum iubebat, adiciebatque imperio consilium, quando 264 4, 59| ferrumque et extrema passuros. adiecere qui missi erant exemplum 265 1, 15| Lutatiae decora nobilitati tuae adiecisse: nunc me deorum hominumque 266 1, 78| Emeritensibus familiarum adiectiones, Lingonibus universis civitatem 267 2, 61| civitas electa iuventute, adiectis a Vitellio cohortibus, fanaticam 268 2, 65| Cluvius comitatui principis adiectus, non adempta Hispania, quam 269 1, 52| hiberna legionum cum cura adierat: redditi plerisque ordines, 270 4, 31| vetus miles cunctabatur. sed adigente Hordeonio Flacco, instantibus 271 4, 70| ipsae in verba Vespasiani adigunt. haec Valentino absente 272 1, 52| avaritiam Fontei Capitonis adimendis adsignandisve militiae ordinibus 273 3, 52| Appennini iuga clementius adirentur: acciri aquilas signaque 274 2, 12| proeliorum avidus. non Italia adiri nec loca sedesque patriae 275 1, 9| Verginium legationibus adissent: sed longis spatiis discreti 276 5, 3| foedaret, regem Bocchorim adito Hammonis oraculo remedium 277 3, 71| Tarpeia rupes centum gradibus aditur. improvisa utraque vis; 278 2, 27| civitate Lingonum Fabio Valenti adiunctas rettulimus, superbe agebant, 279 1, 61| 61-~ ~Adiuncto Britannico exercitu ingens 280 1, 59| copiis mora quo minus statim adiungerentur: ne in Britannia quidem 281 5, 22| ineunt. Prima caedes astu adiuta: incisis tabernaculorum 282 3, 11| quippe Moesicae legiones adiutam a se Pannonicorum ultionem 283 1, 65| ab illis coloniam suam, adiutos Vindicis conatus, conscriptas 284 3, 44| initio per Hispaniam a prima Adiutrice legione orto, quae memoria 285 2, 43| insignis, e parte Othonis prima Adiutrix, non ante in aciem deducta, 286 4, 9| Capitolium publice restitueretur, adiuvaret Vespasianus. eam sententiam 287 4, 24| instinctos flammavere insuper adlatae a Vespasiano litterae, quas 288 2, 28| 28-~ ~Igitur nuntio adlato pulsam Trevirorum alam Tungrosque 289 3, 20| mittit, copias ceteraque usui adlaturos. ~ 290 4, 84| regis sui Scydrothemidi adlegant. qui diversus animi modo 291 2, 63| discrimine sibi pavens, ne adlevasse videretur, impulit ruentem. ~ 292 1, 52| ordines, remissa ignominia, adlevatae notae; plura ambitione, 293 1, 61| destinavit: Fabius Valens adlicere vel, si abnuerent, vastare 294 2, 85| Moesicae legiones per epistulas adliciebant Pannonicum exercitum aut 295 1, 78| memoria agitavisse spe vulgum adliciendi. et fuere qui imagines Neronis 296 2, 5| natura atque arte compositus adliciendis etiam Muciani moribus. tribuni 297 1, 24| cupiditates praecipitem adliciendo eo paulatim progressus est 298 4, 56| pertinaciam accenderent: adliciendos potius in societatem. legatis 299 1, 82| paenitentiae. manipulatim adlocuti sunt Licinius Proculus et 300 2, 100| devertit praetexto classem adloquendi; mox Patavii secretum componendae 301 2, 9| trierarchi, nutantes seu dolo, adloquendos sibi milites et paratis 302 4, 46| die. paucis post diebus adloquentem Domitianum firmati iam excepere: 303 2, 20| tecgmen] indutus togatos adloqueretur. uxorem quoque eius Saloninam, 304 4, 33| castra involavere ut non adloqui, non pandere aciem Vocula 305 3, 36| obtendebat: non parare arma, non adloquio exercitioque militem firmare, 306 4, 65| perpetravere; sed coram adire adloquique Veledam negatum: arcebantur 307 1, 10| delegerat) tribus legionibus administrabat. nec Vespasiano adversus 308 1, 13| legationis seposuit. Otho comiter administrata provincia primus in partis 309 2, 58| Galbam Tingitanae provinciae administratione, haud spernendis viribus 310 2, 5| praepositus, vicinis provinciarum administrationibus invidia discordes, exitu 311 1, 71| ingrata fuit, eandem virtutem admirantibus cui irascebantur. ~ 312 2, 71| Neronem ipsum Vitellius admiratione celebrabat, sectari cantantem 313 4, 60| orantes. neque ante preces admissae quam in verba Galliarum 314 4, 44| iudicium et cunctis sub Nerone admissis data impunitas videretur, 315 1, 30| ferret, imperium adsignabunt? admittitis exemplum et quiescendo commune 316 5, 7| cuius os lectae harenae admixto nitro in vitrum excoquuntur. 317 1, 49| repertum et cremato iam corpori admixtum est. hunc exitum habuit 318 4, 17| simul secretis sermonibus admonebat malorum, quae tot annis 319 2, 99| invidiaeque erga Fabium Valentem admonebatur ut impar apud Vitellium 320 3, 24| tertianos, veterum recentiumque admonens, ut sub M. Antonio Parthos, 321 4, 45| Seniensium plebes modestiae admoneretur. isdem diebus Antonius Flamma < 322 4, 7| hoc senatus iudicio velut admoneri principem quos probet, quos 323 3, 81| propellerent proculcarentque, ni admonitu modestissimi cuiusque et 324 1, 64| oblitos iam Batavos imperii admonuisset. frustra adversus Aeduos 325 3, 42| tenebant, Cornelius Fuscus, admoto exercitu et missis per proxima 326 5, 16| inde stimulos legionibus admovebat, domitores Britanniae quartadecimanos 327 3, 84| urbium excidiis reperta simul admovent, testudinem tormenta aggeres 328 1, 66| id Vocontiorum est) faces admoverit, donec pecunia mitigaretur. 329 4, 77| qui ulteriora coloniae adnectit, ab hostibus insessus. Cerialis 330 3, 34| opportunitate fluminum, ubere agri, adnexu conubiisque gentium adolevit 331 5, 8| et mores Graecorum dare adnisus, quo minus taeterrimam gentem 332 3, 43| potentiae spe iuvare partis adnitebantur. quae ut paratu firma et 333 3, 37| Regulus iniit eiuravitque. adnotabant periti numquam antea non 334 4, 77| sacramenti temere credidi. adnumerabor Numisiis et Herenniis, ut 335 4, 5| neque bonis neque malis adnumerant. quaestorius adhuc a Paeto 336 2, 3| precibus et igne puro altaria adolentur, nec ullis imbribus quamquam 337 5, 7| flore seu solitam in speciem adolevere, atra et inania velut in 338 2, 73| superbiae socordiaeque Vitellio adoleverit, postquam speculatores e 339 4, 24| Muciani ope Vespasianum magis adolevisse. aperta odia armaque palam 340 1, 16| fortuitum, nec ultra aestimatur: adoptandi iudicium integrum et, si 341 1, 14| quo suspectior sollicitis adoptanti placebat. ~ 342 1, 15| pontifices, ut moris est, adoptarem, et mihi egregium erat Cn. 343 1, 18| contionem imperatoria brevitate adoptari a se Pisonem exemplo divi 344 2, 77| imperio ei cuius filium adoptaturus essem, si ipse imperarem. 345 1, 13| praesentis splendidissimus, spem adoptionis statim conceptam acrius 346 1, 36| deerat Otho protendens manus adorare vulgum, iacere oscula et 347 1, 31| tribunorum Subrium et Cetrium adorti milites minis, Longinum 348 3, 48| praedae cupidine vagum hostem adortus coegit in navis; effectisque 349 3, 47| quando hinc vel illinc adpellere indiscretum et innoxium 350 4, 84| maris emensi Alexandriam adpelluntur. templum pro magnitudine 351 2, 19| in conspectu Padus et nox adpetebat vallari castra placuit. 352 4, 6| 6-~ ~Erant quibus adpetentior famae videretur, quando 353 3, 84| ludibrio eximeret, an tribunum adpetierit, in incerto fuit: aurem 354 4, 42| Pisonis pecuniam a Regulo adpetitumque morsu Pisonis caput obiectaret. « 355 4, 29| ubi sonus molientium aut adpositae scalae hostem in manus dederant, 356 3, 71| lapsus ignis in porticus adpositas aedibus; mox sustinentes 357 4, 23| impetu invasere vallum, adpositis plerique scalis, alii per 358 1, 15| 15-~ ~Igitur Galba, adprehensa Pisonis manu, in hunc modum 359 1, 58| poenam exposcentium saepius adprobat, raro simulatione vinculorum 360 1, 3| magisve iustis indiciis adprobatum est non esse curae deis 361 2, 92| primoribus civitatis etiam plebs adprobavit, quod reversis ab exilio 362 1, 39| egressum interim Galbam et foro adpropinquantem adsecutus erat; iam Marius 363 4, 16| incensis castellis illuc adpulerant. nec diu certato Tungrorum 364 5, 21| effugium: Tutorem Classicumque adpulsae luntres vexere. Ne tum quidem 365 2, 3| ipsam conceptam mari huc adpulsam; sed scientiam artemque 366 4, 84| fama tradidit deum ipsum adpulsas litori navis sponte conscendisse: 367 2, 59| Caesariensem Mauretaniam petit, adpulsu litoris trucidatus; uxor 368 3, 22| Vitellianus exercitus, cui adquiescere Cremonae et reciperatis 369 2, 76| adfuerit, cui summum decus adquiratur. ego te, Vespasiane, ad 370 1, 17| largitione et ambitu male adquiri, ita per bonas artis haud 371 2, 80| in ipso nihil tumidum, adrogans aut in rebus novis novum 372 2, 69| tantum impunitatis atque adrogantiae legionariis accessisse. 373 1, 51| animo, super avaritiam et adrogantiam, praecipua validiorum vitia, 374 4, 50| saepius rediturus. Festus Adrumeto, ubi speculabundus substiterat, 375 4, 71| virtute foret. paulum morae in adscensu, dum missilia hostium praevehuntur: 376 2, 5| voluptates, ut cuique ingenium, adsciscebantur. ~ 377 1, 15| subolem in penatis meos adsciscere, et tibi insigne Sulpiciae 378 1, 22| persuaserat fore ut in imperium adscisceretur. sed Otho tamquam peritia 379 1, 54| tacito foedere legiones, adsciscitur auxiliorum miles, primo 380 3, 52| Vespasiano in senatorium ordinem adscitum ac legioni praepositum, 381 2, 94| maluerat, urbanae militiae adscribebatur; rursus bonis remanere inter 382 2, 93| Germaniae miles Valentem adsectabatur, unde primum creditur Caecinae 383 3, 67| nihil principatu filii adsecuta nisi luctum et bonam famam. 384 5, 3| praesentis miserias pepulissent. Adsensere atque omnium ignari fortuitum 385 1, 1| ut alienae, mox libidine adsentandi aut rursus odio adversus 386 1, 15| oporteat multi laboris, adsentatio erga quemcumque principem 387 4, 4| compositis orationibus adsentiebantur. ubi ad Helvidium Priscum 388 3, 53| praemia periculorum soli adsequantur qui periculis non adfuerint. 389 3, 40| aut ante discrimen pugnae adsequi legiones potuisset; nec 390 2, 61| numinum ausus est. iamque adsertor Galliarum et deus (nam id 391 3, 22| disiecti per iram ac tenebras adseverare non ausim, quamquam alii 392 1, 18| maius crederetur, ultro adseverat quartam et duoetvicensimam 393 4, 49| centurionem a Muciano missum, adseveravitque mandata interficiendi Pisonis 394 4, 30| expugnandi spe rursus per otium adsidebat, nuntiis et promissis fidem 395 3, 35| 35-~ ~Ceterum adsidere sepultae urbis ruinis noxia 396 2, 22| inrisus ac vanus isdem castris adsideret, traiecto rursus Pado Cremonam 397 5, 11| proelia serebant, donec adsiduis damnis intra moenia pellerentur. 398 1, 30| eligentis nemo ferret, imperium adsignabunt? admittitis exemplum et 399 1, 52| Fontei Capitonis adimendis adsignandisve militiae ordinibus integre 400 2, 60| pleraque fortuita fraudi suae adsignantes. et Vitellius credidit de 401 3, 78| nequivisset. haud facile quis uni adsignaverit culpam quae omnium fuit. 402 4, 77| Mosellamque flumen tam improvisi adsiluere ut in cubiculo ac lectulo 403 3, 31| ut causae suae deprecator adsistat. aspernantem tumentemque 404 2, 80| Vespasianum pauci milites, solito adsistentes ordine ut legatum salutaturi, 405 3, 68| postremo fletu praepediente adsistenti consuli (Caecilius Simplex 406 3, 86| ac liberalitas, quae, ni adsit modus, in exitium vertuntur. 407 2, 6| exercitus, praecipitibus, ut adsolet, nuntiis et tarda mole civilis 408 4, 81| ipse vultu, erecta quae adstabat multitudine, iussa exequitur. 409 5, 16| porrecto agmine, sed cuneis adstitit: Batavi Cugernique in dextro, 410 2, 90| edoctum clamore et vocibus adstrepebat; abnuentique nomen Augusti 411 4, 49| miraculo attonitos ut eadem adstreperent hortari. vulgus credulum 412 1, 78| tamquam nobilitatem ac decus adstruerent, Neroni Othoni adclamavit. 413 1, 5| quattuordecim annis a Nerone adsuefactos ut haud minus vitia principum 414 1, 7| inrisui ac fastidio erat adsuetis iuventae Neronis et imperatores 415 2, 62| labore ac virtute miles adsuetudine voluptatum et contemptu 416 4, 34| pugnam poscentium; et minari adsueverant. ne tempore quidem ad ordinandam 417 1, 79| missili pilo aut lanceis adsultans, ubi res posceret, levi 418 4, 22| Germanorum catervis complet, adsultante per campos equite; simul 419 5, 8| sacerdotii firmamentum potentiae adsumebatur. ~ 420 2, 90| nomen Augusti expressere ut adsumeret, tam frustra quam recusaverat. ~ ~ 421 2, 72| quoque in argumentum fabulae adsumpto vulgus credulum et quidam 422 4, 68| utraque munia sufficere. adsumuntur e civitate clarissimus quisque 423 2, 99| corporis morbo tum primum adsurgentem infirmitas tardabat. longe 424 2, 96| perscripserat, et amici adulantes mollius interpretabantur: 425 2, 54| eius L. Vitellius seque iam adulantibus offerebat, cum repente Coenus 426 2, 76| positum est. nec speciem adulantis expaveris: a contumelia 427 4, 81| obsecratione ipsorum et vocibus adulantium in spem induci: postremo 428 3, 74| supplicium Sabini exposcit, minas adulationesque miscet. stantem pro gradibus 429 1, 1| auribus accipiuntur; quippe adulationi foedum crimen servitutis, 430 1, 29| vero, ne tum quidem obliti adulationis. igitur consultantibus placuit 431 2, 62| aemulabantur corruptissimum quemque adulescentium pretio inlicere. ~ 432 4, 76| venturosque in manus non imperiti adulescentuli, verba et contiones quam 433 1, 77| exilio reversos nobilis adulescentulos avitis ac paternis sacerdotiis 434 3, 41| rapere inlicitas voluptates adulteriisque ac stupris polluere hospitum 435 4, 55| Gallias bellanti corpore atque adulterio placuisse. hi secretis sermonibus 436 3, 45| marito studia civitatis, pro adultero libido reginae et saevitia. 437 5, 8| invalidis, Parthis nondum adultis--et Romani procul erant--, 438 3, 25| filium domi liquerat. is mox adultus, inter septimanos a Galba 439 3, 20| potius mora noctis unius, advectis tormentis machinisque, vim 440 2, 71| gladiatorum spectaculum editur, advecto ex urbe cultu. quantoque 441 4, 84| sacratum. haec de origine et advectu dei celeberrima. nec sum 442 5, 16| universos, sed ut quosque suorum advehebantur. Cerialis veterem Romani 443 4, 35| terrestri itinere frumentum adveherent; nam flumine hostes potiebantur. 444 2, 2| inclitum per indigenas advenasque. haud fuerit longum initia 445 2, 17| praemissae a Caecina cohortes advenerant) tenebatur. capta Pannoniorum 446 4, 37| praeceps pavidum socors, adventante Civile raptis temere armis 447 3, 49| praedam vertebat, nihil adventantem Mucianum veritus, quod exitiosius 448 5, 23| terrore commeatus Gallia adventantes interciperentur. Cerialis 449 2, 46| Moesia eandem obstinationem adventantis exercitus, legiones Aquileiam 450 4, 34| perrupta excidisset: Vocula nec adventum hostium exploravit, eoque 451 3, 42| Pisano segnitia maris aut adversante vento portum Herculis Monoeci 452 4, 84| numen pavescere, modo minis adversantis populi terreri; saepe donis 453 3, 25| parentem officio fungi. advertere proximi, deinde plures: 454 3, 48| 48-~ ~Advertit ea res Vespasiani animum 455 4, 84| graviorque in dies fatigabat. advocata contione iussa numinis, 456 2, 91| auxilium spretae potestatis advocavit; mox mitigantibus amicis, 457 4, 81| oculorum tabe notus genua eius advolvitur, remedium caecitatis exposcens 458 3, 72| Vitellium mansit. ea tunc aedes cremabatur. ~ 459 3, 30| amoenissimis extra urbem aedificiis iubet, si damno rerum suarum 460 3, 74| potiente rerum patre, disiecto aeditui contubernio, modicum sacellum 461 3, 74| Domitianus prima inruptione apud aedituum occultatus, sollertia liberti 462 3, 70| Martialem ut per secretam aedium partem occulte abiret, ne 463 1, 64| commeatus praebuere. quod Aedui formidine Lugdunenses gaudio 464 1, 51| indiderant. igitur Sequanis Aeduisque ac deinde, prout opulentia 465 2, 61| milibus hominum proximos Aeduorum pagos trahebat, cum gravissima 466 3, 35| quod hic Trevir, Calenus Aeduus, uterque Vitelliani fuerant, 467 1, 37| Polycliti et Vatinii et Aegiali perdiderunt. minore avaritia 468 4, 84| Aesculapium, quod medeatur aegris corporibus, quidam Osirin, 469 1, 31| rursus longa navigatione aegros impensiore cura Galba refovebat. ~ 470 5, 5| condere quam cremare e more Aegyptio, eademque cura et de infernis 471 4, 53| praetor, praeeunte Plautio Aeliano pontifice, lustrata suovetaurilibus 472 2, 12| Clementem, Antonium Novellum, Aemilium Pacensem duces dederat. 473 2, 62| pleraque municipia et coloniae aemulabantur corruptissimum quemque adulescentium 474 4, 48| vel quia minoribus maior aemulandi cura, proconsulum splendidissimus 475 2, 81| simul peditum equitumque et aemulantium inter se regum paratus speciem 476 2, 68| imperatorum severitatem aemulantur vel tempestivis conviviis 477 3, 57| Vitellio fida, municipalem aemulationem bellis civilibus miscebant. 478 4, 86| velaret animum et fratris <se> aemulationi subduceret, cuius disparem 479 2, 91| inrisere plerique impudentiam aemulationis; aliis id ipsum placebat 480 3, 81| philosophiae et placita Stoicorum aemulatus; coeptabatque permixtus 481 1, 44| confuderat, Pisonis ut inimici et aemuli caede laetari ius fasque 482 2, 38| sed ubi subacto orbe et aemulis urbibus regibusve excisis 483 4, 42| Regulum imitentur. invenit aemulos etiam infelix nequitia: 484 4, 18| Labeo, oppidano certamine aemulus Civili, ne interfectus invidiam 485 3, 5| iuventute ad occupandam ripam Aeni fluminis, quod Raetos Noricosque 486 2, 95| et vetera odiorum nomina aequabat. nemo in illa aula probitate 487 4, 5| cunctis vitae officiis aequabilis, opum contemptor, recti 488 1, 21| mortem omnibus ex natura aequalem oblivione apud posteros 489 2, 38| erupitque; nam rebus modicis aequalitas facile habebatur. sed ubi 490 4, 80| anxius et superbia viri aequalium quoque, adeo superiorum 491 2, 27| cupidine reverentius et aequalius duci parebant. gravis alioquin 492 4, 8| fortitudine Catonibus et Brutis aequaretur Helvidius: se unum esse 493 5, 18| hostium ferocia proelium aequatur. Inter quae perfuga Batavus 494 4, 48| eam rem legato tradidit. aequatus inter duos beneficiorum 495 2, 14| quantum inter collis ac litus aequi loci praetorianus miles 496 5, 23| flexu autumni et crebris per aequinoctium imbribus superfusus amnis 497 3, 23| falleretque. sed Flavianis aequior a tergo; hinc maiores equorum 498 1, 66| Viennensium commendantis aequis auribus accepta; publice 499 4, 30| quam praetoriae portae (is aequissimus locus) propinquantem promoti 500 5, 23| iuvabantur. Spatium velut aequoris electum quo Mosae fluminis


100-aequo | aequu-ausae | auso-coalu | coart-credi | credo-dirui | dirum-exolv | exone-fregi | freme-impub | impud-inter | intes-mathe | matre-numis | nummo-patri | patro-praet | praev-recur | recus-secut | sedat-super | suppe-tutis | tuto-xi

IntraText® (V89) © 1996-2005 EuloTech