Fab.
1 1 | finxit. Postea Vulcanus Iovis iussu ex luto mulieris effigiem
2 2 | servarent. Ob hanc rem Mercurius Iovis iussu deligavit eum in monte
3 3 | omnia ardere coeperunt. Iovis ut omne genus mortalium
4 4 | calamitate afficeret. Tum Iovis iussit eos lapides post
5 5 | Cereris in coniugium daret. Iovis negavit Cererem passuram,
6 7 | ei misit; hunc Mercurius Iovis iussu interfecit. At Iuno
7 7 | Aegyptum, ubi parit Epaphum. Iovis cum sciret suapte propter
8 9 | in caelum ascendere, eos Iovis cum Minerva et Apolline
9 10| fato futurus. Eo tempore Iovis cum Latona Poli filia concubuit;
10 10| interficeret. At Latonam Iovis iussu ventus Aquilo sublatam
11 16| Autonoen, et Polydorum filium. Iovis cum Semele voluit concumbere;
12 16| ad se. Qua re impetrata Iovis cum fulmine et tonitribus
13 31| contendere vellet cum eo, Iovis inter eos fulmen misit.
14 32| tripodem sustulit, quem postea Iovis iussu reddidit et nolentem
15 41| XLI. Minos~Minos Iovis et Europae filius cum Atheniensibus
16 45| muro lapideo praeclusit. Iovis autem in imbrem aureum conversus
17 45| mare deiecit. Ea voluntate Iovis delata est in insulam Seriphum,
18 49| Ibi Capaneus, quod contra Iovis voluntatem Thebas se capturum
19 51| aversa eum excaecavit; at Iovis ob id fecit, ut septem aetates
20 54| pagum Atticae regionis. Quod Iovis eos cum vidisset tantam
21 55| data, ideo quod diceret Iovis Castorem semine Tyndarei
22 55| ipsum autem et Helenam Iovis esse filios, tunc deprecatus
23 56| LVI. Tantalus~Tantalus Iovis et Plutonis filius procreavit
24 62| Niobe~Amphion et Zetus Iovis et Antiopes Nyctei filii
25 63| strinxit; at ille in aram Iovis Hercei insiluit; quod cum
26 64| LXIV. Paridis iudicium~Iovis cum Thetis Peleo nuberet,
27 64| quas magna discordia orta, Iovis imperat Mercurio, ut deducat
28 71| Achillem esse, Sarpedonemque Iovis et Europae filium occidit.
29 71| patri nollet dare, Priamus Iovis iussu duce Mercurio in castra
30 81| aeneo dabant balatus), ob id Iovis navem eius fulmine incendit.
31 81| voluit, donec Mercurius Iovis iussu denuntiavit nymphae,
32 83| quidnam fecisset, intervenit Iovis; rogat eum Cura, ut ei daret
33 83| Cura nomen suum imponere, Iovis prohibuit suumque nomen
34 83| dixit. Dum de nomine Cura et Iovis disceptarent, surrexit et
35 83| videtur iudicasse: "Tu, Iovis, quoniam spiritum dedisti,
|