Caput
1 V | Demosthenis arma.~Hinc Romana manus circumfluat, et modo Graio~
2 IX | intentavi in oculos Ascylti manus et: "Quid dicis, inquam,
3 XIII | attulerat rusticus curiosas manus, sed tanquam mendici spolium
4 XVII | ad genua vestra supinas manus, petoque et oro ne nocturnas
5 XX | nostros alligavit, altera manus. <. . .> ~Ascyltos, iam
6 XX | risu meo prodita complosit manus et: "Apposui: quidem adulescens,
7 XXIV | Complosit illa tenerius manus et: "O, inquit, hominem
8 XXVII | non quidem eas quae inter manus lusu expellente vibrabant,
9 XXVII | vesica aquam poposcit ad manus, digitosque paululum adspersos
10 XXXI | pueris Alexandrinis aquam in manus nivatam infundentibus, aliisque
11 XXXII | minimo digito sinistrae manus anulum grandem subauratum,
12 XXXIV | spargunt, vinumque dederunt in manus; aquam enim nemo porrexit. ~
13 XXXIV | perlegimus, complosit Trimalchio manus et: "Eheu, inquit, ergo
14 XLV | tibi plus do quam accepi. Manus manum lavat. ~
15 XLVII | detersa fronte unguento manus lavit; spatioque minimo
16 LVII | ne qui in illius capillis manus tergeret; mille denarios
17 LX | vulgato. Avidius ad pompam manus porreximus, et repente nova
18 LXIII | scilicet illum tetigerat mala manus. Nos cluso ostio redimus
19 LXV | uxoris suae umeris imposuerat manus, oneratusque aliquot coronis
20 LXVII | inauratae. Tunc sudario manus tergens, quod in collo habebat,
21 LXXIX | solutus mero remisissem ebrias manus, Ascyltos, omnis iniuriae
22 LXXX | iugulum, convertite huc manus, imprimite mucrones. Ego
23 LXXX | attulissem mihi damnatus manus, si non inimici victoriae
24 LXXXIII | mirabilem. Nam et Zeuxidos manus vidi nondum vetustatis iniuria
25 LXXXIII | Damnabat Apollo noxias manus lyramque resolutam modo
26 LXXXVI | implevi lactentibus papillis manus, mox basio inhaesi, deinde
27 LXXXIX | notavit, fata sed tardant manus,~ictusque resilit et dolis
28 LXXXIX | angues corusci. Parvulas illi manus~ad ora referunt, neuter
29 XCI | plenum inieci cervicibus manus, et ut facile intellegeret
30 XCVII | subiret annecteretque pedes et manus institis, quibus sponda
31 XCVII | grabatum scrutantium eluderet manus. Non est moratus Giton imperium,
32 XCVII | temporis inseruit vinculo manus et Vlixem astu simillimo
33 CV | inhibete crudelissimas manus; Giton est, domina, succurre".
34 CV | audisset, accurrit et nec manus nec faciem meam consideravit,
35 CV | aut cuius iam crudeles manus in hoc supplicium durassent.
36 CVIII | intentans in oculos Tryphaenae manus usurum me viribus meis clara
37 CVIII | Tryphaenae familia nudas expedit manus, ac ne ancillarum quidem
38 CVIII | arma?~Quid nostrae meruere manus? Non Troius heros~hac in
39 CIX | acies, revocataeque ad pacem manus intermisere bellum. Vtitur
40 CIX | viminibus deferebantur ad manus. Tollebat plumas aura volitantes,
41 CXIV | trepidans ad me supinas porrigit manus et: "Tu, inquit, Encolpi,
42 CXXII | ambas~intentans cum voce manus ad sidera dixit:~'Iuppiter
43 CXXII | Martem,~invitas me ferre manus. Sed vulnere cogor,~pulsus
44 CXXII | Sumite bellum~et temptate manus. Certe mea causa peracta
45 CXXVI | mentum, iam cervix, iam manus, iam pedum candor intra
46 CXXVIIII| in lucem tellus: versat manus improba furtum~thesaurosque
47 CXXXII | crepitabant, iam implicitae manus omne genus amoris invenerant,
48 CXXXII | conspui iubet. Oppono ego manus oculis meis, nullisque effusis
49 CXXXVII | Rogo, inquam, expiare manus pretio licet? <. . .>si
50 CXXXVII | arca Iovem. ~<. . .> Infra manus meas camellam vini posuit
51 CXL | beneficiis reddidit mihi quod manus irata praeciderat, ut scias
|